မနိဳင္လွ်င္ေတာင္ မရႈံးေစဖို ့ - - -

အရာရာကိုေက်းဇူးျပဳႏိုင္ျခင္း

သိပၸံပညာမွာ T.O.E ေခၚ (Theory of Everything) အရာရာကို ေျဖရွင္းႏိုင္သည့္ သီအိုရီကို အိုင္စတိုင္း လက္ထက္ကတည္းက ဇြဲႏွင့္အသည္းႏွင့္ ရွာေဖြခဲ့ၾကဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ အိုင္စတိုင္း လက္ထက္တြင္ မေတြ႕ႏိုင္ခဲ့ပါ၊ အိုင္စတိုင္းက ရွိရမည္ဟုေတာ့ ယံုၾကည္သြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္မွာ မေသခ်ာျခင္း နိယာမက သိပၸံကမာၻမွာ လႊမ္းမိုးခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ မေသခ်ာမႈ နိယာမ လက္ကိုင္စြဲသူ သိပၸံပညာရွင္မ်ား ကြမ္တမ္မကၠင္းနစ္သမားမ်ား သည္ပင္လွ်င္ T.O.E ကိုေတာ့ ရွာေဖြဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္။

ေဟာ့ကင္းတို႔ကုိယ္တိုင္  T.O.E ကို စိတ္ဝင္စားၾကသည္။ သို႔ေသာ္ T.O.E ကို မရခဲ့ၾကေခ်။ အခုအခါ T.O.E မဟုတ္ေသာ္လည္း အရာရာကို ေက်းဇူးျပဳႏိုင္ေသာ က်င့္စဥ္ တစ္ခုေတာ့မူ ျမတ္ဗုဒၶအလိုေတာ္က်တင္ျပႏိုင္လိမ့္မည္ဟု 
 ေမွ်ာ္မွန္းသည္။ ယင္းအခ်က္မွာ သမာဓိေမြးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သမာဓိသည္ က်င့္လွ်င္ ရသည္။ သမာဓိရွိလွ်င္ အရာရာကို ေက်းဇူးျပဳႏိုင္သည္။
လူသည္ တည္ၿငိမ္သည္၊ ေအးေဆးသည္၊ ခ်ိန္ဆသည္၊ ခ်င့္ခ်ိန္သည္၊ သည္းခံသည္၊ ေျမာ္ျမင္သည္။ သမာဓိသည္ ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးသည္။ “သမာဓိေတာ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ” ဟူေသာ စကားပင္ ရွိသည္ မဟုတ္ပါေလာ … သမာဓိရွိမွ အမွန္ကို ျမင္ႏိုင္မည္။ ေရမ်ားသည္ အမိႈက္သ႐ိုက္မ်ားႏွင့္ လိႈင္းထေနလွ်င္ အရိပ္မျမင္ရပါ။ “ေရဆူ၌တြင္ ရိပ္မထင္သို႔” ဟူေသာ စကားရွိသည္။ ေရသည္ ၾကည္လင္၍ ၿငိမ္သက္ေနမွ အရိပ္ထင္သည္။ ထိုအတူပင္ လူသားသည္ တည္ၿငိမ္မႈရရွိမွ အရာရာစဥ္းစားျခင္း၌ အင္အားေကာင္းသည္။ ဤသို႔ပင္ ယူရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သမာဓိသည္ အရာရာကို ေက်းဇူးျပဳႏိုင္သည္။ သမာဓိက်င့္စဥ္မွာ လြယ္ပါသည္၊ က်င့္လွ်င္ တက္သည္သာျဖစ္သည္။ အရာရာသည္ က်င့္လွ်င္တက္ေသာ ဤေခတ္၌ သမာဓိကိုလည္း က်င့္လွ်င္ တက္သည္ဟု နားလည္ႏိုင္ပါသည္။
က်င့္စဥ္မွာ (၅) မိနစ္ ျဖစ္ျဖစ္၊ ထိုထက္အနည္းငယ္ ပို၍ျဖစ္ျဖစ္၊ ေပၚစိတ္ကေလးအား ပယ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ စိတ္ကေလး ေပၚလာလွ်င္ ပယ္လိုက္၊ စိတ္ကေလး ေပၚလာလွ်င္ ပယ္လိုက္၊ ပယ္ျခင္း ဆိုသည္မွာ လြယ္လြယ္ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္ေတာ့မူ အနိစၥလကၡဏာ တင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဝိပႆနာ ဆင္ျခင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ပယ္ေသာ အက်င့္ရေသာအခါ လူသည္ သမာဓိေကာင္းလာသည္။ စာေရးသူသည္ ဤက်င့္စဥ္ျဖင့္ သမာဓိေတာ္ေတာ္ ထူးထူးျခားျခား တိုးတက္ခဲ့သည္။
တခ်ိန္က သခၤ်ဳိင္းကုန္းမွာ ဤက်င့္စဥ္ က်င့္ခဲ့ရာ သမာဓိလြန္စြာ ထူးျခားခဲ့သည္။ ယခုအခါလည္း ပုဂံၿမိဳေပၚရွိ ဘုရားမ်ားတြင္ သင့္ေတာ္ေသာညအခ်ိန္၌ တရားအားထုတ္ရာ သမာဓိတိုးတက္ေၾကာင္း ဖာသာခံစားမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ေနရာ၌မဆို ေပၚစိတ္ကေလးအား (၁၀) မိနစ္ရရ အနိစၥ႐ႈျခင္းသည္ သမာဓိ တိုးတက္ေစသည္။ သမာဓိတိုးတက္ျခင္း ဆိုသည္မွာ အနည္းဆံုးကို ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ားဆံုးမွာ ပညာပါ ကိန္းႏိုင္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေပၚစိတ္ကို အနိစၥ႐ႈေသာ က်င့္စဥ္သည္ အရာရာကို ေက်းဇူျပဳႏိုင္ေၾကာင္း သက္ေသ သာဓက ရရွိၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္လွ်င္ အလုပ္လုပ္သေလာက္ တိုးတက္ရမည္မွာ လြန္စြာေသခ်ာသည္။ ကိုယ္က်င့္လွ်င္ ကိုယ္ရသည္။ ဤေခတ္သည္ကိုယ္က်င့္သည္ကိုကိုယ္ရေသာေခတ္ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ရေအာင္ ကိုယ္က်င့္ရေသာ ေခတ္ျဖစ္သည္။
ဤေခတ္သည္ ေယာင္ဝါးလုပ္၍ မရေခ်၊ ဤေခတ္သည္ ညာသံေပး၍ မရေခ်။ အဟုတ္ျဖစ္ခ်င္လွ်င္ အဟုတ္လုပ္ရသည္။ အဟုတ္လုပ္ေသာအခါလည္း အဟုတ္ျဖစ္သည္။ ဤေခတ္သည္ အဟုတ္လုပ္၍  ေအာင္ျမင္ေသာအခါ – သတင္းမ်ား ျဖန္ျဖဴးေသာ ေခတ္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္စာေရးသူသည္ ဤက်င့္စဥ္ကို ျဖန္ျဖဴးလိုက္ပါသည္။ ေပၚစိတ္ကေလးကို ပယ္ၾကည့္ပါ။ က်င့္ပါမ်ားလာေသာအခါ ေပၚစိတ္တိုင္းကို ပယ္ႏိုင္လာလွ်င္  လူစြမ္းေကာင္းျဖစ္မည္မွာ ေသခ်ာသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စိတ္၏ကၽြန္ကို မခံရေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဤက်င့္စဥ္မွာ လက္ေတြ႕ေပါက္ေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အာမခံျဖင့္ ဖြင့္ဆိုလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မွန္းတုတ္ရမ္းတုတ္ ထင္ရာ ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ။ ကိုယ္တိုင္သိ၊ ကိုယ္တိုင္က်င့္၊ ကိုယ္တိုင္အားထုတ္၊ ကိုယ္တိုင္ေတြ႕၊ ကိုယ္တိုင္ျမင္၊ ကိုယ္တိုင္ရရွိ၊ ကိုယ္တိုင္ပိုင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဖြင့္ဆိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယံုၾကည္အပ္ေသာ က်င့္စဥ္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ T.O.E ကို မရေသးသည္ထားဦး အရာရာကို ေက်းဇူးျပဳႏိုင္ေသာ အေျခခံ က်င့္စဥ္ကို ရလွ်င္ပင္ ဤေခတ္၌ အက်ိဳးရွိ အသံုးဝင္သည္ မဟုတ္ပါေလာ … ေလ့က်င့္လိုသူမ်ားအတြက္ အထူးတင္ဆက္ လိုက္ပါသည္။

ဤအေၾကာင္းအရာကို  ဥပမာေပးရေသာ္ – ကတြတ္ေပါက္မွ ေပၚလာသမွ်ေသာ ငါးကို ဗ်ိဳင္းက ဖမ္းစားလိုက္သကဲ့သို႔ ဥပမာေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္လည္း တံခါးအေပါက္ဝ တစ္ခုတည္းမွ လာသမွ်ေသာ ရန္သူအား ဓါးနွင့္ပိုင္းျဖတ္ သကဲသို႔ ဥပမာေပးရန္ျဖစ္သည္။ ေပၚလာသမွ်ေသာ စိတ္မ်ားအား တရားႏွင့္ ပိုင္းသတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ မၿမဲျခင္း၊ မပိုင္ျခင္း၊ မဆိုင္ျခင္း၊ စြန္႔ျခင္း၊ ပယ္ျခင္း၊ သတ္ျခင္း၊ ျဖတ္ျခင္း၊ လက္မခံျခင္း၊ တန္ဖိုးမထားျခင္း စသည္တို႔ျဖင့္ ပိုင္းျဖတ္လိုက္သည္ရွိေသာ္ ေပၚစိတ္မ်ားသည္ ေသသြားသည္

သာျဖစ္သည္။

ဤက်င့္စဥ္မွာ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံ အားထုတ္ၿပီး ျဖစ္၍၊ စိတ္ဝင္စားပါက အခ်ိန္ရေသာအခါ ေလ့က်င့္ၾကည့္လွ်င္ သမာဓိတက္မည္မွာ လံုးဝေသခ်ာသည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ သမာဓိတက္လွ်င္  “ႏိႈင္းႏိႈင္းခ်ိန္ခ်ိန္၊ သုခမိန္သို႔- ပညိေျႏၵ သိမ္ေမြ႕ေစ”  ဆိုသကဲ့သို႔ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေတာ့သည္သာတည္း …

ဗုဒၶစာေပဆုရ

ေဒါက္တာခ်စ္ငယ္(ဒႆန)