(အပိုင္း - ၁၂)
အခန္း (၁၂)
ေအးဂ်င့္
Miller ဆီမွာ ေမးခြန္း ေနာက္တခု ရွိေနပါေသးတယ္။
“ Philadelphia စမ္းသပ္ခ်က္နဲ႕
ပတ္သက္ျပီး ေျပာဆိုေနၾကတဲ့ အေရးအၾကီးဆံုး အစိတ္အပိုင္းတခုကို ကၽြန္ေတာ္
စဥ္းစားလို႕ မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကို္ယ္ေပ်ာက္လူေတြနဲ႕ ေပ်ာက္ကြယ္
သြားတဲ့ သေဘၤာၾကၤး အေၾကာင္းပဲ။ ဒီကိစၥႏွစ္ရပ္အၾကားမွာ ဆက္စပ္မွဳ ရွိႏိုင္သလား"
" အဲဒီဆက္စပ္မွဳကို
ကၽြန္မေျပာျပီးျပီေလ။ Gravity ပဲေပါ့။ Unified Field Theory ကို မွတ္မိတယ္
မဟုတ္လား။ anti-gravity field ကို ဖန္တီးႏိုင္ရင္ ဒါက time, space နဲ႕ light ကို သက္ေရာက္မွဳ
ရွိတယ္။ Philadelphia စမ္းသက္ခ်က္ ျပဳလုပ္တုန္းက electricity နဲ႕ magnet ကို သံုးျပီး
gravity ကို ေျပာင္းခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ မသိလိုက္တာက timeနဲ႕ space ကိုပါ ေျပာင္းပစ္ခဲ့မိၾကတယ္
ဆိုတာပဲ။ သူတို႕ဆီမွာကလဲ ယာဥ္တစီးမွာ ပါတဲ့ steering နဲ႕ accelerator pedal လိုမ်ိဳး
ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ ကိရိယာ တခုခု ဘာမွ မရွိခဲ့ဘူး။ on/ off ခလုတ္ပဲ ရွိခဲ့တာကလား။
ကားတစီးနဲ႕ပဲ ႏွိဳင္းယွဥ္ျပီး စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။ ခလုတ္တခု ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႕တင္ ကားက
တနာရီကို ႏွစ္ကီလိုမီတာနဲ႕ ေရွ႕ကို သြားေနတာ (ဒါမွမဟုတ္) ကီလိုမီတာ ၂၀၀ နဲ႕
ေဘးတိုက္ၾကီး သြားေနတာမွာ စတီယာရင္လဲ မရွိ၊ ဘရိတ္လဲ မရွိဆိုရင္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ"
" သေဘာေပါက္ပါျပီ။
ဒါဆို (၁၉၄၃) ခုႏွစ္ကာလကို ျပန္သြားၾကည့္ ရေအာင္။ ဒီတုန္းက ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ မင္းထင္သလဲ"
အဖိုးက ကိုယ္ကို
ကိုင္းညြတ္ျပီး သူ႕ရဲ႕ တံေတာင္ဆစ္ေတြကို စားပြဲေပၚ ေထာက္တင္လိုက္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့
ကၽြန္မကို စိတ္၀င္စားေစခဲ့တဲ့ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ သေဘၤာၾကီးအေၾကာင္းကို သူစေျပာခဲ့တာပါ။
ဒါေပမယ့္ အဖိုးထက္ ကၽြန္မ ပိုသိေနျပီဆိုတာ သိသာ ထင္ရွားလာပါတယ္။ ဒါက ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့
အေတြးပါ။ စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး တည္ျငိမ္ေအာင္ထားျပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေအာင္
ၾကိဳးစားေျပာျပလိုက္ပါတယ္။
“ NDRC က သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ
USS Eldridge ကို ၾကီးမားလွတဲ့ သံလိုက္နဲ႕ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား coil ၾကီးနဲ႕ ရစ္ပတ္လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ USS Eldridge နဲ႕ generator ships ႏွစ္ခုကို ခ်ိတ္ဆက္လိုက္တယ္။
စတုတၳသေဘၤာက တကီလိုမီတာ အကြာကေန ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ ခဲ့တယ္။ အဲဒီသေဘၤာဟာ Carlos
Allende အလုပ္လုပ္တဲ့ သေဘၤာပဲ။ USS Eldridge ေပၚက လူေတြဟာ electro magnetic field ထဲမွာ
ရွိေနတဲ့အတြက္ အႏၱရာယ္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ယူဆခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီယူဆခ်က္ မမွန္ခဲ့ဘူး
"
" ေရတပ္က ဒီလူေတြရဲ႕
အသက္ကို big risks ယူလိုက္တာပဲ"
ေအးဂ်င့္
Miller က တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။
“ Big risk လား၊ ဟုတ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အလုပ္သာ တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ အက်ိဳးေက်းဇူးက ပိုျပီး မ်ားမွာကိုး။ (၁၉၄၃) ခုႏွစ္မွာ
force shield နဲ႕သာ စစ္ပြဲကို အဆံုးသတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ အသက္ကို
ကယ္ႏိုင္ခဲ့မွာပဲ။ တခါတရံ စစ္ပြဲကာလမွာ ဒီလို risk မ်ိဳး ယူၾကရတာပဲ "
အဖိုးက ၾကားျဖတ္ျပီး
၀င္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အဖိုးရဲ႕ စကားဆံုးေတာ့
ကၽြန္မ ဆက္ရွင္းျပပါတယ္။
“ Unified Field
Theory မွန္ကန္ေၾကာင္းကိုေတာ့ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္သေဘၤာၾကီးကို
အင္အားၾကီးမားလွတဲ့ force field နဲ႕ ၀န္းရံလိုက္တဲ့အခါ gravity field က အလင္းကို
ေကြးညြတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ေစာင့္ၾကည့္သူေတြအတြက္ သေဘၤာက ေပ်ာက္ကြယ္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ gravity field က တျခားအရာေတြကိုလဲ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ space ကို ေခါက္ခ်ိဳးလိုက္သလို
ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ ကီလိုမီတာ (၆၅၀) အကြာမွာ ရွိတဲ့ Virginia state က Norfolk ကိုလဲ သေဘၤာၾကီးက
ေရာက္သြားပါတယ္။ အခ်ိန္ကိုလဲ ေခါက္ခ်ိဳးလိုက္တဲ့အတြက္ တခ်ိန္တည္းမွာတင္
စစ္သေဘၤာၾကီးကို ႏွစ္ေနရာမွာ ေတြ႕လိုက္ၾက ရပါတယ္။ စစ္သေဘၤာေပၚက သေဘၤာသားေတြက
ျဂိဳလ္သားေတြရဲ႕ အာကာသယာဥ္ၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္လို႕ ဆိုၾကပါတယ္။ ဒါကလဲ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိပါတယ္။
gravity field က စၾက၀ဠာၾကီးရဲ႕ space-time highroad ကို တြန္းတင္လိုက္တဲ့အခါ ဒီလမ္းမၾကီးေပၚက
တျခား ခရီးသြားေတြကိုလဲ ေတြ႕ရမွာပါပဲ။ သေဘၤာသားေတြက ျဂိဳလ္သား ေတြကို ေတြ႕လို႕ တုန္လွဳပ္ေျခာက္ခ်ားသြားခဲ့သလို ပဲ
ျဂိဳလ္သားေတြ ကလဲ ၾကီးမားလွတဲ့ စစ္သေဘၤာၾကီး ရုတ္ျခည္းျဖတ္သြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရရင္
ဘယ္လိုေတြးကုန္ၾကမလဲ ဆိုတာ ခန္႕မွန္းၾကည့္လို႕ ရႏိုင္ပါတယ္"
" သေဘၤာသားေတြ
ဘာျဖစ္သြားသလဲ ဆိုတာကိုေကာ ရွင္းျပႏိုင္မလား။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕က
ရူးသြပ္သြားၾကျပီး၊ တခ်ိဳ႕က ပင္လယ္ထဲ ခုန္ခ်သြားၾကတယ္။ ဒါကို နားလည္ေပးလို႕
ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ကက်ေတာ့ စမ္းသပ္မွဳၾကီးျပီးသြားျပီး ေနာက္ပိုင္း ရက္သတၱပတ္
အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ မေပ်ာက္ဆံုးသြားပဲ ရွိေနခဲ့ၾက တယ္"
" ဒါကေတာ့
Gravity A နဲ႕ သက္ဆိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ Gravity A က ဒီစားပြဲမွာ ရွိတဲ့ အက္တမ္ေတြကို
စုစည္းေနေအာင္ လုပ္ထားသလို၊ လူ႕ကိုယ္ခႏၶာမွာရွိတဲ့ အက္တမ္ေတြကိုလဲ
စုစည္းထားေပးတယ္။ သေဘၤာသားေတြရဲ႕ အက္တမ္ေတြကို Philadelphia စမ္းသပ္ခ်က္က ရွဳပ္ေထြးသြားေစတဲ့အခါ
သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကလဲ တည္ျငိမ္မွဳ မရွိပဲ ျဖစ္လာတယ္။ သူတို႕ဟာ နံရံေတြကို
ကၽြန္မတို႕ေတြ ျမဴမွဳန္ေတြ အၾကားမွာ ျဖတ္သန္းသြားသလို ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္တယ္။ မီးခိုးလံုးအျဖစ္
ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္သလို တျခား dimension တခုခုထဲကို ေရြ႕လ်ား
ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္တယ္။ လူေတြက dimensions သံုးခုကိုပဲ ျမင္ႏိုင္တယ္။
အခ်ိန္ကိုက်ေတာ့ စတုတၳ dimension တခုအေနနဲ႕ ေတြ႕ၾကံဳခံစားလို႕ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ (၁၉၈၀)
ခုႏွစ္ေတြမွာ လုပ္ထားခဲ့တဲ့ super-string theory ဆိုတဲ့ သုေတသနဖိုင္တခ်ိဳ႕ကို
ကၽြန္မ hack လုပ္ထားတယ္။ ဒီသုေတသနအရ dimensions က ဆယ္ခုေတာင္ ရွိတယ္။ ေျခာက္ခုကို ကၽြန္မတို႕
လူသားေတြက မျမင္ႏိုင္ဘူး။ ခံစားလို႕လဲ မရဘူး"
အဖိုးက ကၽြန္မကို
ဂုဏ္ယူစြာနဲ႕ လွမ္းၾကည့္ေနပါတယ္။
" ဒါဆို Philadelphia စမ္းသပ္ခ်က္ဟာ
အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္လို႕ မင္းသက္ေသျပႏိုင္ျပီေပါ့"
" ဟင့္အင္း၊
Philadelphia စမ္းသပ္ခ်က္ဟာ
ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတယ္ ဆိုတာနဲ႕ ဘယ္လိုျဖစ္ပြားခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုပဲ သက္ေသျပႏိုင္ပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့
သက္ေသ အစစ္အမွန္ကေတာ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဖိုင္တခုအေနနဲ႕ တေနရာမွာ ရွိေနပါလိမ့္မယ္"
" ဒါက မင္းအေပၚမွာပဲ
မူတည္ပါတယ္။ အဲလစ္။ တေယာက္တည္း ဆက္အလုပ္လုပ္ျပီး၊ အထီးက်န္အေျခအေနမွာ တို႕လိုလူမ်ိဳးေတြက
၀ိုင္းလိုက္ေနတာကို ခံမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီျပႆနာေတြကို အေျဖရွာေနတဲ့
သိပၸံပညာရွင္ေတြနဲ႕ အတူလက္တြဲမလား ဆိုတာေပါ့"
လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့
စာရြက္ကို ကစားေနရင္း၊ Proxima Centauri ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးကို ကၽြန္မ လွမ္းၾကည့္ေနမိပါတယ္။
တေန႕မွာ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ဒီေနရာကို ေရာက္ရွိျပီး ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္လို႕ ရႏိုင္တဲ့
ကမၻာတခုေပါ့။
" ဒီကမ္းလွမ္းခ်က္က
စိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းပါတယ္"
ကၽြန္မ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
" မင္းကို
တို႕လိုအပ္တယ္ အဲလစ္။ မင္းရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မွဳေတြ၊ မျဖစ္မေန လုပ္တတ္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႕
တေန႕မွာ ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးေတြအားလံုးကို မင္းဖြင့္သြားႏိုင္မွာပါ"
ေအးဂ်င့္
Miller က အားတက္သေရာ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အဖိုးကလဲ ေက်နပ္စြာနဲ႕
ကၽြန္မကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။
" သူမွန္တယ္
ထင္တယ္၊ အဲလစ္။ ဒီထက္ပိုျပီး မင္းလုပ္ႏိုင္လာလိမ့္မယ္။ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ
အကန္႕အသတ္ရွိတယ္"
ကၽြန္မ ျပံဳးလိုက္ပါတယ္။
Proxima
Centauri ဆိုတဲ့ စလံုးေလးေတြကို လက္ညွိဳးနဲ႕ တို႕ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။
" အဖိုးမွားတယ္ဆိုတာ
သိပ္ျပီး မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါေတာ့ အဖိုး မွားသြားျပီ။ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ အကန္႕အသတ္
မရွိပါဘူး။ ဘာကန္႕သတ္ခ်က္မွ မရွိပါဘူး။ ကန္႕သတ္ခ်က္ဆိုတာ မရွိပါဘူး"
ျပီးပါျပီ။
(ဇာတ္ေကာင္မ်ား
အေၾကာင္းႏွင့္ classified files မ်ား အေၾကာင္းကို ေနာက္ဆက္တြဲအေနျဖင့္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
ေရးသားသူ-
Terry Deary
စာအုပ္အမည္-
The Philadelphia
Experiment
စာအုပ္ထုတ္ေ၀သည့္ႏွစ္-
(၁၉၉၆) ခုႏွစ္
စာအုပ္အမ်ဳိးအစား-
လူငယ္စာေပ
ဘာသာျပန္သူ – ခင္မမမ်ဳိး (၁၉၊ ၀၈၊ ၂၀၁၂)
No comments:
Post a Comment