သပ္ရပ္သားနားတဲ့ ကုလားထုိင္ေတြနဲ႔ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ လမ္းမႀကီးေတြ

တာနာကာ | Wednesday, 03 July 2013

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးေအဂ်င္စီ (JICA) ရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာအႀကီးအကဲအျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ ရၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ JICA(ရန္ကုန္) ႐ုံးမွာတစ္စုံတစ္ခုကို စတင္သတိျပဳမိလာ ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စည္းေ၀းခန္းမႀကီးထဲကို ၀င္လုိက္ရင္ သိပ္ၿပီးသပ္ရပ္ သန္႔ရွင္းေနပါတယ္။ စားပြဲေတြေပၚမွာ အားလုံးရွင္းလင္းေနၿပီး ယခင္ အစည္း အေ၀းက စာရြက္လက္က်န္ေတြ ဘာတစ္ခုမွမရွိပါဘူး။ ကုလားထုိင္ေတြ အားလုံးဟာ တည့္တည့္မတ္မတ္ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခုလုိေန သလိုပဲ။

အခန္းက ထူးထူးျခားျခား သပ္ရပ္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္မွ သေဘာေပါက္လာတယ္။ အစည္းအေ၀းက်င္းပတုိင္း အစည္းအေ၀းထုိင္ သူေတြဟာ ကုလားထုိင္ေတြကို သူတုိ႔အရပ္အေမာင္းအေနအထားနဲ႔ အဆင္ေျပသလုိ ခုံအျမင့္ကို ညိႇၿပီး ထုိင္ၾကပါတယ္။

အစည္းအေ၀း တစ္ခုၿပီးတုိင္း အတြင္းေရးမႉးေလးေတြ (အားလုံး ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြ) ဟာကုလားထုိင္ေတြကို ျပန္ၿပီး တည့္တည့္မတ္မတ္ထားေပး ႐ုံမက အနိမ့္အျမင့္ကိုေတာင္ မနိမ့္လြန္းမျမင့္လြန္း ၾကားအေနအထား ေရာက္ေအာင္ ျပန္ညိႇေပးထားၾကတာသိရလို႔ ကြ်န္ေတာ္အံ့အားသင့္မိ ပါတယ္။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံကို ေခတ္မီအရည္အေသြး ထိန္းခ်ဳပ္မႈနည္းစနစ္မွာ အထူး ကြ်မ္းက်င္ေကာင္းမြန္ေသာႏုိင္ငံအျဖစ္ လူအမ်ားက ယူဆထားၾကပါတယ္။

မွန္ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ စက္႐ုံေတြမွာသာမက ႐ုံးေတြမွာလည္း အေတာ္ပင္ တိက်ေသခ်ာမႈကို အေလးထားၾကပါတယ္။

သို႔ႏွင့္တုိင္ ယခုလုိ တိက်တာမ်ဳိးေတာ့ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာေတာင္ မေတြ႕ဖူးပါဘူး။ တကယ့္ကို ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုပါပဲ။

ဒီေနာက္ေတာ့ 'ဘီလူးေခ်ာင္း' အမွတ္ (၂)ရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းအေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါတယ္။ ဒီစီမံကိန္းကို ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံအကူအညီ နဲ႔ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးခဲ့ပါတယ္။

ဘီလူးေခ်ာင္း စီမံကိန္း ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အတြက္ လုိအပ္ခ်က္ေတြ စိစစ္အကဲျဖတ္ဖုိ႔ကြ်မ္းက်င္သူမ်ား အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ကို JICA က မၾကာမီက ေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္။

လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား၀န္ႀကီးဌာနမွာ ဒီေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ုံဟာ သက္တမ္း အရင့္ဆုံးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ဒီစက္႐ုံရဲ႕ လည္ပတ္မႈႏႈန္း (Plant factor) က ၈၁ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ပ်မ္းမွ်လည္ပတ္မႈက၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းဆုိေတာ့ အျမင့္ဆုံးေလာက္ ပါပဲ။

ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ုံဆုိတာ ေရအင္အားနဲ႔ စက္အေျခအေနေတြေၾကာင့္ စြမ္းအားျပည့္ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ဘယ္ေတာ့မွ မရႏုိင္ၾကပါဘူး။

ဂ်ပန္ပညာရွင္ေတြဟာ အလြန္ေ၀းကြာလွမ္းတဲ့ ဘီလူးေခ်ာင္းေရအား လွ်ပ္စစ္ စက္႐ုံက ျပန္ေရာက္လာၾကတဲ့အခါမွာ ျမန္မာ အင္ဂ်င္နီယာေတြနဲ႔ ပညာရွင္ ၀န္ထမ္းေတြ ရာစုႏွစ္တစ္၀က္ေလာက္ၾကာေအာင္ ဒီစက္႐ုံကို ဂ႐ုတစုိက္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ၾကပုံကို အံ့ဩခ်ီးမြမ္း မကုန္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။

ေခတ္ေပၚကြန္ပ်ဴတာေတြ တပ္ဆင္ထားျခင္းမရွိဘဲ ေန႔စဥ္လုပ္ေဆာင္ လည္ပတ္မႈေတြကို လက္နဲ႔ပဲတစ္ရက္မပ်က္ မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့ၾကတာ ကိုလည္း အံ့အားသင့္ခဲ့ၾကရတယ္။

ဒီလုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာဟာလည္း တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းအားျဖင့္ စတင္တည္ ေဆာက္ခဲ့ၾကတဲ့ ဂ်ပန္အင္ဂ်င္နီယာေတြရဲ႕ အစေကာင္းခဲ့မႈ၊ တပ္ဆင္ေပးခဲ့တဲ့ စက္ကိရိယာေတြ အရည္အေသြးေကာင္းမြန္မႈ၊ ဂ်ပန္အင္ဂ်င္နီယာေတြက ျမန္မာ အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြကို ေကာင္းမြန္စြာေလ့က်င့္ သင္ၾကား ခဲ့မႈေတြ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္။

အရည္အေသြး ျမင့္မားတဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏံွေရး စီမံကိန္းတစ္ခုမွာ ေဒသခံ ျမန္မာ ၀န္ထမ္းမ်ဳိးဆက္အဆင့္ဆင့္ (ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္)ရဲ႕ ျပည့္၀ေကာင္းမြန္တဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္အားေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္လုိက္တဲ့အခါမွာ အခ်ိန္ရဲ႕စမ္းသပ္မႈကို ခံႏုိင္ရည္ရွိတဲ့ဘီလူးေခ်ာင္း ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း ျဖစ္လာခဲ့တာပါပဲ။

ယခုအခ်ိန္အထိ တစ္ႏုိင္ငံလုံး ေရအားလွ်ပ္ စစ္ရဲ႕ ၁၁ ရာခုိင္ႏႈန္းကို ဒီစက္႐ုံ က ေပးေနဆဲပါပဲ။ အလြန္အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိတဲ့ ရင္းႏွီးုျမႇဳပ္ႏွံမႈရဲ႕ သက္ေသ တစ္ခုပါ။ ခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါၿပီ။

အၿပိဳင္အဆုိင္မ်ားလွတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ေဈးကြက္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေအာင္ျမင္ မယ္၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔ရဲ႕ျပင္းျပေသာ ဆႏၵနဲ႔ ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ရည္ ကုိင္ရည္ေတြေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္မႈရမွာ ေသခ်ာတယ္လို႔ ဂ်ပန္ကုမၸဏီမ်ားသာမက အျခားႏုိင္ငံတကာကုမၸဏီ မ်ားကလည္း အထပ္ထပ္အခါခါ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပၾကပါတယ္။

ဤသို႔ေသာ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့စ႐ုိက္ရွိတဲ့ႏုိင္ငံမွာ လုပ္ခလစာသက္သာမႈပါ ေပါင္းစပ္လုိက္တဲ့အခါႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ နိဗၺာန္ဘုံသဖြယ္ျဖစ္သြားပါတယ္။

သို႔တေစ၊ ၀ိေရာဓိျဖစ္ေနတဲ့ နမူနာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ရျပန္တယ္။ အစပထမေတာ့ရန္ကုန္ေနျပည္ေတာ္ အျမန္လမ္းမႀကီးဟာ ေခတ္မီ အျမန္ လမ္းမ တစ္ခုလုိ႔ ထင္ရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေခတ္မီအျမန္လမ္းမလုိ အသုံးခ်လုိ႔ မရပါဘူး။ လမ္းအခ်ဳိးအေကြ႕ေတြ ရဲ႕ ဒီဇုိင္းကလည္းတည္ေဆာက္ပုံ မွန္ကန္မႈမရွိပါဘူး။ လမ္းမ်က္ႏွာျပင္ ကလည္း လႈိင္းထေနတာေၾကာင့္ ေအာက္ခံေဖာင္ေဒးရွင္း မေကာင္းလုိ႔ မညီညာ နိမ့္က်ေနတာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ည့ံဖ်င္းစြာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အျမန္လမ္းမႀကီး ပိုပ်က္စီးသြားမွာစိုးလို႔ ၀န္ေလးကုန္ကားႀကီးေတြကို ေပးမျဖတ္ပါဘူး။ ဒီလို ကန္႔သတ္လိုက္ေတာ့ ဒီအျမန္လမ္းမႀကီးရဲ႕ စီးပြားေရးတန္ဖိုးဟာအႀကီးအက်ယ္ ထိခိုက္က်ဆင္း သြားတာေပါ့။

ဒီျပႆနာႀကီးေတြဟာ ယခင္ ေပၚလစီ ခ်မွတ္သူေတြရဲ႕ အေျမာ္အျမင္ နည္းပါးမႈေၾကာင့္ပါပဲ။စီမံကိန္းအတြက္ ရန္ပံုေငြ လံုေလာက္ေအာင္ ခ်မေပးခဲ့ တာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ခ်င္လုပ္ခ်င္၊ ေခတ္မီအျမန္လမ္း ဒီဇိုင္း နည္းပညာေတြကို လက္လွမ္းမမီရင္လည္း ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ အျမန္လမ္းမႀကီး တစ္ခုရလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဘတ္ဂ်က္ ေငြ မလံုမေလာက္နဲ႔ လမ္းေဖာင္ေဒးရွင္း ေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ခုေတာ့ျမန္မာေတြဟာ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ဖို႔ေရာ၊ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ ဖို႔ေရာ အင္မတန္ အကုန္အက်မ်ားမယ့္ အျမန္လမ္း (အဆင့္မမီႀကီး) လက္ထဲ ပိုက္လ်က္သား ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ဒုတိယအေနနဲ႔ ဘီလူးေခ်ာင္း အမွတ္ (၂) စီမံကိန္းႀကီး ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါ ျမန္မာအစိုးရဘက္က ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ကုန္က်စရိတ္ အနည္းဆံုး၊ အသက္သာဆံုး ျဖစ္ဖို႔ကိုသာ အာ႐ုံထား ေနၾက တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ဂ်ပန္ အင္ဂ်င္နီယာေတြဟာ အရည္အေသြး ေကာင္းဖို႔ကိုသာ အာ႐ုံ ထားေနေတာ့ ဒီဇိုင္းေတြ အေကာင္းလြန္ေနတတ္တာ ၀န္ခံပါတယ္။

အစြန္းႏွစ္ဖက္ ခ်ိန္ခြင္ညႇာ ညီေအာင္လုပ္ရပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာအစိုးရ အဖို႔မွာေတာ့အရည္အေသြးဆိုတာ ဒုတိယဦးစားေပးအလုပ္လို ျဖစ္ေနပါ တယ္။

ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ စ႐ိုက္သဘာ၀ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္လဲလို႔ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ ကြ်န္ေတာ္ ေမးၾကည့္မိတယ္။ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ ကင္းကြာေအာင္ ေဘးဖယ္ခံထားခဲ့ရၿပီး ဘ႑ာေငြေၾကး ခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕ငဲ့ငဲ့နဲ႔ ေနခဲ့ရတာေၾကာင့္ ျမန္မာ
အစိုးရ တာ၀န္ရွိပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မတူကြဲျပားျခားနားတဲ့ ပံုေသအေတြး အေခၚေတြ၊ ပံုစံက် အျမင္ေတြ(mindset) နဲ႔ အသားက်ေနပံုရတယ္။

ေနာက္ဆံုးေပၚ နည္းပညာေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ခြင့္မရဘဲ ရွိတာေလးနဲ႔ပဲ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကရေတာ့ ျမန္မာအစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ျပႆနာ အရပ္ရပ္ကို ဖာေထးေျဖရွင္းၿပီး ဆူလြယ္နပ္လြယ္ေရတို ေျဖရွင္းတဲ့ အေလ့အထေတြ ရလာခဲ့တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာအစိုးရေတြဟာ ဒါထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ နည္းလမ္းကို မတတ္ႏိုင္ၾကတာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ဆယ္စုႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာရခဲ့တဲ့ ဒီအက်င့္ ဟာ ခုေတာ့ အျမစ္တြယ္ေနပံုရပါတယ္။ ေခတ္ေျပာင္းလာခဲ့ပါၿပီ။

ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ထုတ္လုပ္မႈ ကေနၿပီး အခြန္ဘ႑ာေတြ သိသိသာသာ ရလာခဲ့ပါၿပီ။ ျပည္ပက အေထာက္အပံ့ အကူအညီေတြလည္း ျပန္ရလာပါၿပီ။ ေရရွည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေကာင္းစြာ အက်ဳိးျပဳေစမယ့္ အဆင့္ျမင့္ အရည္အေသြးမီ စီမံကိန္းေတြကို ေဈးေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရွိလာပါၿပီ။

ျမန္မာအစိုးရ အရာရွိေတြကလည္း ဒါကို နားလည္သေဘာ ေပါက္မယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဈးေပါတာေရြးခ်င္တဲ့ အက်င့္ကေတာ့ ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲလွတယ္။ ဒီပံုစံက် အေတြးအေခၚ (mindset) ကို ေခ်ဖ်က္ အႏိုင္ယူဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။

ျမန္မာအဖို႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံဖို႔လာသူ ေတြထဲက ေရြးစရာေတြ မ်ားစြာရွိေနပါၿပီ။ ပထမတန္းစား စီမံကိန္းေတြမွာသာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတဲ့ ေရွးကျမန္မာ ေရွးထံုး အစဥ္အလာကို ျပန္လည္ ထိန္းသိမ္းၿပီးအဆင့္ျမင့္ျမင့္ေတြကိုသာ ေရြးခ်ယ္တဲ့ အေလ့အထ ျပန္လည္ ရွင္သန္လာရင္ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြ ကို ခံစားစံစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အရည္အေသြးေကာင္းနဲ႔ ျပည့္စံုမႈေတြအတြက္ အာ႐ုံထားမႈကို အားျဖည့္ေပး ဖို႔ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျမန္မာ့ အေမြအႏွစ္ အစဥ္အလာေတြ ေပ်ာက္ဆံုးမသြား ေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အရည္အေသြးနိမ့္တဲ့စီမံကိန္းေတြကိုသာ ဆက္လက္ ေရြးခ်ယ္ေနၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အလြန္တရာအားရႏွစ္ၿခိဳက္ ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာေတြကို ထိပါးခံရေတာ့မွာ အမွန္ပါပဲ။

ဒါဟာ ျမန္မာအတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ ဆံုး႐ႈံးမႈျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ျမန္မာ့ စီးပြားေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ဟာ ဒါပဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါတယ္။

(မစၥတာတာနာကာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ JICA ႐ုံး၏ အႀကီးအကဲပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည္။)

http://www.myanmar.mmtimes.com/ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

No comments: