ျပည္ေထာင္စု၏သားေကာင္းစစ္စစ္
ေအာင္ဆန္းသူရိယ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း၏ ျဖစ္စဥ္
တင္ျပသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ
(၁၉၆၀ ခုႏွစ္ထုတ္ ေခတ္ေရး အထူးထုတ္ စာေစာင္မွ
ထပ္ဆင့္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)
၁၉၅၀ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၇ ရက္ေန႕က ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၄-မွ “ဒီ”
ကုမၸဏီတပ္ခြဲကို ေရွ႕သုိ႕ခ်ီတက္ရန္ အမိန္႕ေပးသည့္အတုိင္း
ရွမ္းျပည္နယ္ က်ဳိင္းတုံအပုိင္း တာေလးမွ ပန္ခိဟက္သုိ႕ ခ်ီတက္သည္။
ပန္ခိဟက္သုိ႕ ေရာက္ေသာအခါ တရုတ္အမ်ဳိးသား (ခ်န္ေကရွိတ္အစုိးရ၏
တရုတ္ျဖဴစစ္တပ္) စစ္တပ္သားတုိ႕၏ ၀ုိင္း၀န္းျခင္းကုိ ခံရသည္။ ကုမၸဏီ
တပ္ခြဲဗုိလ္သည္ မိမိတပ္ရင္းမွ တပ္သားမ်ားကုိ ေခၚရန္ျပန္လာစဥ္ လမ္းခရီးတြင္
မ်ားျပားေသာ ရန္သူတုိ႕က ေခ်ာင္းေျမာင္း၍ ပစ္ခတ္သျဖင့္ အသက္လြတ္ရုံ
ခက္ခဲစြာႏွင့္ လြတ္ေျမာက္လာသည္။ “ဒီ” ကုမၸဏီတပ္ခြဲမွာ တပ္ရင္းႏွင့္
အဆက္ျပတ္ေသာ အေျခအေနသုိ႕ ဆုိက္ေရာက္ရသည္။ ၎အေျခအေနတြင္
“ဒီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲအတြက္ စားနပ္ရိကၡာမ်ားကို တင္ေဆာင္လာေသာ ေမာ္ေတာ္
ထရပ္ကား (၇)စီးကို တပ္သား ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းက ၾကီးၾကပ္ၾကည့္ရူထားရန္
တာ၀န္က်သည္။ တရုတ္စစ္သားမ်ားက ကုမၸဏီတပ္ခြဲဗုိလ္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္း၍
ပစ္ခတ္ၾကေသာအခါ ရဲေဘာ္ဒူးရြိဳင္း ၾကီးၾကပ္ရေသာ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားမွ ကုိက္
(၅၀၀) ခန္႕ ေ၀းေသာ အေနအထားျဖစ္သည္။
ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကို ေမာင္းႏွင္းေသာ အရပ္သား ဒရုိင္ဘာတုိ႕သည္
ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကို ရပ္၍ ထြက္ေျပးသြားၾကသည္။ တပ္သား ဆပ္ဘဟား
ဒူးရြိဳင္းသည္ မိမိ တေယာက္တည္း က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဇူလုိင္လ ၁၇- ရက္ေန႕
နံနက္ ၁၁- နာရီကစ၍ ထရပ္ကားမ်ား ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည္။ ညဥ့္အေမွာင္
တြင္ တရုတ္ျဖဴစစ္သားမ်ားက ထရပ္ကားမ်ားကို သိမ္းဆည္းရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္
မ်ားစြာ အားထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ မိမိတေယာက္တည္း ျပန္လွန္ပစ္ခတ္၍ ခုခံခဲ့သည္။
ေနာက္တေန႕ နံနက္ ၉ နာရီတြင္ “ဒီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲကို ကူညီရန္ေရာက္လာေသာ
“စီ” ကုမၸဏီ တပ္ခြဲ ခ်ီတက္ေရာက္ရွိလာေသာအခါ တပ္သားဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း
သည္ တေယာက္တည္းျဖင့္ အေရွ႕ဆုံးရွိ ထရပ္ကားေအာက္တြင္ လက္က်န္
က်ည္ဆံ ယမ္းေတာင့္ ၁၇- ေတာင့္ျဖင့္ တရုတ္ျဖဴ စစ္သားမ်ားကို ခုခံပစ္ခတ္
ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။
“စီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲ ကူညီရန္ ခ်ီတက္ေရာက္ရွိလာေသာ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ
၁၈ ရက္ေန႕တြင္ မိမိတုိ႕တပ္အင္းအားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ မ်ားျပားေသာ
တရုတ္ျဖဴ စစ္သားတုိ႕က ျပင္းထန္စြာ ဆီၾကိဳပစ္ခတ္ျခင္းကို ခံရေလသည္။
တုိက္ပြဲျဖစ္စဥ္အတြင္း မိမိ၏ တပ္စိတ္မွ ခြဲဗုိလ္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ကေလး
တုိ႕မွာ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာ ရရွိၾကသည့္အျပင္ ဘရင္းဂန္း စက္ေသနတ္ကိုင္
တပ္သားေလး ႏွစ္ေယာက္မွာ က်ဆုံးသြားသည္။ ထုိအခါ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟား
ဒူးရြိဳင္းသည္ မိမိခုခံေနရာမွ ထြက္ခြာလ်က္ ခ်ီတက္လာေသာ တရုတ္ျဖဴစစ္သား
အတြင္းသုိ႕ တဦးတည္း ထုိးေဖာက္ရန္ အျပင္းအထန္ က်ဳိးစားေတာ့သည္။
သုံးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ခ်ီတက္လာေသာ တရုတ္ျဖဴစစ္သားမ်ား တပ္လန္သြားေအာင္
အသက္ကို ပဓာန မထားပဲ ဇြတ္အတင္း ထုိးေဖာက္ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။
တုိက္ပြဲျဖစ္စဥ္အတြင္း ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းတေယာက္ ေနာက္ဖက္ရွိ
မိခင္ တပ္စုသုိ႕ ျပန္မေရာက္လာေတာ့ေပ။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕
နံနက္တြင္ ရန္သူ တရုတ္ျဖဴတပ္မ်ား ၀ုိင္းရံမွဳ မရွိေတာ့သည့္အတြက္
ဒဏ္ရာရရွိေနေသာ ရဲေဘာ္မ်ားက ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းကို လုိက္လံ
ရွာေဖြ ခဲ့ၾကသည္။
ေတာင္ကုန္းတခု၏ ေနာက္ေက်ာတြင္ ရန္သူ တရုတ္ျဖဴစစ္သား အမ်ားအျပား
က်ဆုံးေနသည့္ ေတြ႕ရသျဖင့္ အေလာင္းပုံမ်ားၾကား ၀င္ေရာက္ ရွာေဖြေသာ္
အခါ တရုတ္ျဖဴစစ္သား အေလာင္း တရာေက်ာ္အလယ္တြင္ လက္ပစ္ဗုံး
ထိမွန္ထားေသာ ဒဏ္ရာျဖင့္ က်ဆုံးေနေသာ ရဲေဘာ္ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း၏
အေလာင္းကို ေၾကကြဲဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း၏
မိမိတပ္ခြဲ၏ အဓိက တာ၀န္ျဖစ္ေသာ ရိကၡာယာဥ္တန္းကို တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ
ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ျခင္း၊ တပ္ကူေရာက္လာျပီးမွ ၀ုိင္းရံပိတ္ဆုိ႕ျခင္းခံေနရေသာ
ဒဏ္ရာရ မိမိတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအား အာရုံစုိက္တုိက္ခုိက္ေနေသာ ရန္သူတရုတ္ျဖဴ
စစ္သားမ်ားကို အေသခံ ထုိးေဖာက္ တုိက္ခုိက္ျခင္းစေသာ သူရသတၱိႏွင့္ျပည့္စုံ
ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ က်ဆုံးရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းအား ႏုိင္ငံေတာ္၏
အဆင့္ျမင့္ သူရဲေကာင္း ဆုတံဆိပ္ အပ္ႏွင္းရန္ မိခင္တပ္ရင္းမွ ကာကြယ္ေရး
ဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီးထံ တင္ျပခဲ့ပါသည္။
ေနာက္ဆက္တြဲ ….
ကုိယ္ပုိင္အမွတ္ ၀၁၉၁၄၊ က်ဆုံးရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟား ဒူရြိဳင္းသည္ က်ဆုံးခ်ိန္ထိ
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဧည့္ႏုိင္ငံသား ကဒ္ျပားေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံ
သား ကဒ္ျပားေသာ္ လည္းေကာင္း မပုိင္ဆုိင္သည္ကုိ ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း
တပ္မေတာ္ မွတ္တမ္းဌါနမွ မွတ္ခ်က္ေရးထုိး ေပးပုိ႕ခဲ့ပါသည္။ ထုိေၾကာင့္
တပ္တြင္း အစုိးရပညာသင္ဌါနမွ တပ္မေတာ္အတြင္း ပညာဆက္လက္
သင္ၾကားဆဲ ဆ႒မတန္း (ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသား) အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊
ႏုိင္ငံသားကဒ္ျပား ရရွိရန္ ေလွ်ာက္ထားဆဲျဖင့္ လည္းေကာင္း ျပန္လည္ေပးပုိ႕
ခဲ့ပါသည္။ တပ္မွဴးၾကီးမ်ား ညီလာခံႏွင့္ တပ္မေတာ္ မွတ္တမ္းဌါန တုိ႕က
သုံးပါတီတပ္ေပါင္းစု သိမ္းယူထားေသာ မဲနယ္ေတာင္ေပၚသုိ႕ ကြန္မန္ဒုိ ခုႏွစ္
ေယာက္၊ အထမ္းသမား ငါးေယာက္တုိ႕ျဖင့္ တက္ေရာက္ သိမ္းပုိက္ခဲ့ေသာ
စစ္၀န္ထမ္းတပ္မွ ဗုိလ္မွဴးရဲခ်စ္ အား ပထမဆုံး ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ေသာ သီဟသူရ ဘြဲ႕
တံဆိပ္သာ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းအား အပ္ႏွင္းရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး
မန္း၀င္းေမာင္ ထံတင္ျပ ခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္မတုိင္မွီက ႏုိင္ငံေတာ္တြင္
သီဟသူရ ဆုတံဆိပ္သည္ အျမင့္မားဆုံး တံဆိပ္ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီး
မန္း၀င္းေမာင္သည္ တင္ျပခ်က္မ်ားကုိ ပယ္ခ်၍ ႏုိင္ငံသား မွတ္ပုံတင္ကဒ္ျပား
ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဧည့္ႏုိင္ငံသား မွတ္ပုံတင္ကဒ္ျပားေသာ္ လည္းေကာင္း
မပုိင္ဆုိင္ခဲ့သည့္ က်ဆုံးရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းအား ႏုိင္ငံေတာ္၏
အျမင့္မားဆုံးျဖစ္ေသာ ေအာင္ဆန္းသူရိယ ဘဲြ႕တံဆိပ္ကို အပ္ႏွင္းရန္ ဆုံးျဖတ္
ခဲ့ပါသည္။ က်န္ရစ္သူ မိသားစုအားလည္း ႏုိင္ငံသား ကဒ္ျပား အျမန္ဆုံးထုတ္ေပး
ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ပါသည္။
https://www.facebook.com/knyo10 ကိုညိဳ ဆီက ယူတယ္ေလ။(၁၉၆၀ ခုႏွစ္ထုတ္ ေခတ္ေရး အထူးထုတ္ စာေစာင္မွ
ထပ္ဆင့္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)
၁၉၅၀ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၇ ရက္ေန႕က ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၄-မွ “ဒီ”
ကုမၸဏီတပ္ခြဲကို ေရွ႕သုိ႕ခ်ီတက္ရန္ အမိန္႕ေပးသည့္အတုိင္း
ရွမ္းျပည္နယ္ က်ဳိင္းတုံအပုိင္း တာေလးမွ ပန္ခိဟက္သုိ႕ ခ်ီတက္သည္။
ပန္ခိဟက္သုိ႕ ေရာက္ေသာအခါ တရုတ္အမ်ဳိးသား (ခ်န္ေကရွိတ္အစုိးရ၏
တရုတ္ျဖဴစစ္တပ္) စစ္တပ္သားတုိ႕၏ ၀ုိင္း၀န္းျခင္းကုိ ခံရသည္။ ကုမၸဏီ
တပ္ခြဲဗုိလ္သည္ မိမိတပ္ရင္းမွ တပ္သားမ်ားကုိ ေခၚရန္ျပန္လာစဥ္ လမ္းခရီးတြင္
မ်ားျပားေသာ ရန္သူတုိ႕က ေခ်ာင္းေျမာင္း၍ ပစ္ခတ္သျဖင့္ အသက္လြတ္ရုံ
ခက္ခဲစြာႏွင့္ လြတ္ေျမာက္လာသည္။ “ဒီ” ကုမၸဏီတပ္ခြဲမွာ တပ္ရင္းႏွင့္
အဆက္ျပတ္ေသာ အေျခအေနသုိ႕ ဆုိက္ေရာက္ရသည္။ ၎အေျခအေနတြင္
“ဒီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲအတြက္ စားနပ္ရိကၡာမ်ားကို တင္ေဆာင္လာေသာ ေမာ္ေတာ္
ထရပ္ကား (၇)စီးကို တပ္သား ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းက ၾကီးၾကပ္ၾကည့္ရူထားရန္
တာ၀န္က်သည္။ တရုတ္စစ္သားမ်ားက ကုမၸဏီတပ္ခြဲဗုိလ္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္း၍
ပစ္ခတ္ၾကေသာအခါ ရဲေဘာ္ဒူးရြိဳင္း ၾကီးၾကပ္ရေသာ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားမွ ကုိက္
(၅၀၀) ခန္႕ ေ၀းေသာ အေနအထားျဖစ္သည္။
ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကို ေမာင္းႏွင္းေသာ အရပ္သား ဒရုိင္ဘာတုိ႕သည္
ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကို ရပ္၍ ထြက္ေျပးသြားၾကသည္။ တပ္သား ဆပ္ဘဟား
ဒူးရြိဳင္းသည္ မိမိ တေယာက္တည္း က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဇူလုိင္လ ၁၇- ရက္ေန႕
နံနက္ ၁၁- နာရီကစ၍ ထရပ္ကားမ်ား ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည္။ ညဥ့္အေမွာင္
တြင္ တရုတ္ျဖဴစစ္သားမ်ားက ထရပ္ကားမ်ားကို သိမ္းဆည္းရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္
မ်ားစြာ အားထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ မိမိတေယာက္တည္း ျပန္လွန္ပစ္ခတ္၍ ခုခံခဲ့သည္။
ေနာက္တေန႕ နံနက္ ၉ နာရီတြင္ “ဒီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲကို ကူညီရန္ေရာက္လာေသာ
“စီ” ကုမၸဏီ တပ္ခြဲ ခ်ီတက္ေရာက္ရွိလာေသာအခါ တပ္သားဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း
သည္ တေယာက္တည္းျဖင့္ အေရွ႕ဆုံးရွိ ထရပ္ကားေအာက္တြင္ လက္က်န္
က်ည္ဆံ ယမ္းေတာင့္ ၁၇- ေတာင့္ျဖင့္ တရုတ္ျဖဴ စစ္သားမ်ားကို ခုခံပစ္ခတ္
ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။
“စီ”ကုမၸဏီတပ္ခြဲ ကူညီရန္ ခ်ီတက္ေရာက္ရွိလာေသာ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ
၁၈ ရက္ေန႕တြင္ မိမိတုိ႕တပ္အင္းအားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ မ်ားျပားေသာ
တရုတ္ျဖဴ စစ္သားတုိ႕က ျပင္းထန္စြာ ဆီၾကိဳပစ္ခတ္ျခင္းကို ခံရေလသည္။
တုိက္ပြဲျဖစ္စဥ္အတြင္း မိမိ၏ တပ္စိတ္မွ ခြဲဗုိလ္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ကေလး
တုိ႕မွာ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာ ရရွိၾကသည့္အျပင္ ဘရင္းဂန္း စက္ေသနတ္ကိုင္
တပ္သားေလး ႏွစ္ေယာက္မွာ က်ဆုံးသြားသည္။ ထုိအခါ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟား
ဒူးရြိဳင္းသည္ မိမိခုခံေနရာမွ ထြက္ခြာလ်က္ ခ်ီတက္လာေသာ တရုတ္ျဖဴစစ္သား
အတြင္းသုိ႕ တဦးတည္း ထုိးေဖာက္ရန္ အျပင္းအထန္ က်ဳိးစားေတာ့သည္။
သုံးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ခ်ီတက္လာေသာ တရုတ္ျဖဴစစ္သားမ်ား တပ္လန္သြားေအာင္
အသက္ကို ပဓာန မထားပဲ ဇြတ္အတင္း ထုိးေဖာက္ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။
တုိက္ပြဲျဖစ္စဥ္အတြင္း ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းတေယာက္ ေနာက္ဖက္ရွိ
မိခင္ တပ္စုသုိ႕ ျပန္မေရာက္လာေတာ့ေပ။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕
နံနက္တြင္ ရန္သူ တရုတ္ျဖဴတပ္မ်ား ၀ုိင္းရံမွဳ မရွိေတာ့သည့္အတြက္
ဒဏ္ရာရရွိေနေသာ ရဲေဘာ္မ်ားက ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းကို လုိက္လံ
ရွာေဖြ ခဲ့ၾကသည္။
ေတာင္ကုန္းတခု၏ ေနာက္ေက်ာတြင္ ရန္သူ တရုတ္ျဖဴစစ္သား အမ်ားအျပား
က်ဆုံးေနသည့္ ေတြ႕ရသျဖင့္ အေလာင္းပုံမ်ားၾကား ၀င္ေရာက္ ရွာေဖြေသာ္
အခါ တရုတ္ျဖဴစစ္သား အေလာင္း တရာေက်ာ္အလယ္တြင္ လက္ပစ္ဗုံး
ထိမွန္ထားေသာ ဒဏ္ရာျဖင့္ က်ဆုံးေနေသာ ရဲေဘာ္ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း၏
အေလာင္းကို ေၾကကြဲဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္း၏
မိမိတပ္ခြဲ၏ အဓိက တာ၀န္ျဖစ္ေသာ ရိကၡာယာဥ္တန္းကို တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ
ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ျခင္း၊ တပ္ကူေရာက္လာျပီးမွ ၀ုိင္းရံပိတ္ဆုိ႕ျခင္းခံေနရေသာ
ဒဏ္ရာရ မိမိတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအား အာရုံစုိက္တုိက္ခုိက္ေနေသာ ရန္သူတရုတ္ျဖဴ
စစ္သားမ်ားကို အေသခံ ထုိးေဖာက္ တုိက္ခုိက္ျခင္းစေသာ သူရသတၱိႏွင့္ျပည့္စုံ
ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ က်ဆုံးရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းအား ႏုိင္ငံေတာ္၏
အဆင့္ျမင့္ သူရဲေကာင္း ဆုတံဆိပ္ အပ္ႏွင္းရန္ မိခင္တပ္ရင္းမွ ကာကြယ္ေရး
ဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီးထံ တင္ျပခဲ့ပါသည္။
ေနာက္ဆက္တြဲ ….
ကုိယ္ပုိင္အမွတ္ ၀၁၉၁၄၊ က်ဆုံးရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟား ဒူရြိဳင္းသည္ က်ဆုံးခ်ိန္ထိ
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဧည့္ႏုိင္ငံသား ကဒ္ျပားေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံ
သား ကဒ္ျပားေသာ္ လည္းေကာင္း မပုိင္ဆုိင္သည္ကုိ ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း
တပ္မေတာ္ မွတ္တမ္းဌါနမွ မွတ္ခ်က္ေရးထုိး ေပးပုိ႕ခဲ့ပါသည္။ ထုိေၾကာင့္
တပ္တြင္း အစုိးရပညာသင္ဌါနမွ တပ္မေတာ္အတြင္း ပညာဆက္လက္
သင္ၾကားဆဲ ဆ႒မတန္း (ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသား) အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊
ႏုိင္ငံသားကဒ္ျပား ရရွိရန္ ေလွ်ာက္ထားဆဲျဖင့္ လည္းေကာင္း ျပန္လည္ေပးပုိ႕
ခဲ့ပါသည္။ တပ္မွဴးၾကီးမ်ား ညီလာခံႏွင့္ တပ္မေတာ္ မွတ္တမ္းဌါန တုိ႕က
သုံးပါတီတပ္ေပါင္းစု သိမ္းယူထားေသာ မဲနယ္ေတာင္ေပၚသုိ႕ ကြန္မန္ဒုိ ခုႏွစ္
ေယာက္၊ အထမ္းသမား ငါးေယာက္တုိ႕ျဖင့္ တက္ေရာက္ သိမ္းပုိက္ခဲ့ေသာ
စစ္၀န္ထမ္းတပ္မွ ဗုိလ္မွဴးရဲခ်စ္ အား ပထမဆုံး ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ေသာ သီဟသူရ ဘြဲ႕
တံဆိပ္သာ ရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းအား အပ္ႏွင္းရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး
မန္း၀င္းေမာင္ ထံတင္ျပ ခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္မတုိင္မွီက ႏုိင္ငံေတာ္တြင္
သီဟသူရ ဆုတံဆိပ္သည္ အျမင့္မားဆုံး တံဆိပ္ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီး
မန္း၀င္းေမာင္သည္ တင္ျပခ်က္မ်ားကုိ ပယ္ခ်၍ ႏုိင္ငံသား မွတ္ပုံတင္ကဒ္ျပား
ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဧည့္ႏုိင္ငံသား မွတ္ပုံတင္ကဒ္ျပားေသာ္ လည္းေကာင္း
မပုိင္ဆုိင္ခဲ့သည့္ က်ဆုံးရဲေဘာ္ ဆပ္ဘဟားဒူးရြိဳင္းအား ႏုိင္ငံေတာ္၏
အျမင့္မားဆုံးျဖစ္ေသာ ေအာင္ဆန္းသူရိယ ဘဲြ႕တံဆိပ္ကို အပ္ႏွင္းရန္ ဆုံးျဖတ္
ခဲ့ပါသည္။ က်န္ရစ္သူ မိသားစုအားလည္း ႏုိင္ငံသား ကဒ္ျပား အျမန္ဆုံးထုတ္ေပး
ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ပါသည္။
ျပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရႊ ့ႏိုင္သည္ ။
No comments:
Post a Comment