ကာလာမသုတ္္
မစြဲလမ္းရာဆယ္ဌာန
၁။ ကေလးဘ၀မွစ၍ ႀကားနာမွတ္သားခဲ႔ရျခင္း ျဖင္႔လည္း ဟုတ္တယ္ ၊မွန္တယ္ဟု အစြဲမယူႀကႏွင္႔။
၂။မိဘဘိုးဘြားစသည္တို႔မွဆင္းသက္၍ (ပရံပရ=အဆက္ဆက္)မွတ္ယူ လုပ္ကိုင္ရိုး ျဖစ္၍လည္း အျမဲအစြဲ မွတ္ယူမထားႀကႏွင္႔။
၃။အျခားတစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္ရုံမွ်ျဖင္႔လည္း အျမဲမွတ္ယူမထားႀကႏွင္႔။
၄။ဒီအယူအဆသာ ငါတို႔သင္ထားေသာ က်မ္းစာႏွင္႔ညီတယ္ ဟု မိမိတို႔က်မ္းစာႏွင္႔ ညီရုံမွ်ျဖင္႔လည္း အတည္တက် မွတ္ယူမထားႀကႏွင္႔။
၅။မိမိဘာသာ ႀကံစည္ထားေသာ အရာကိုလည္း ဟုတ္လွျပီ မွန္လွျပီ ဟု အျမဲအစြဲ ယူမထားႀကႏွင္႔။
၆။အျခားေနရာ (အျခားႏိုင္ငံ)တို႔၌ သူတစ္ပါး တို႔လုပ္နည္းကိုင္နည္းကို သေဘာက်၍လည္း ဒီေနရာ၌ သင္႔ေတာ္လွျပီ ဟု အျမဲအစြဲယူမထားႀကႏွင္႔ ။
၇။ တစံုတခုျပဳဖို႔ရာ အေႀကာင္းအေထာက္အထားကိုစဥ္းစားရာ၀ယ္ အေႀကာင္းအေထာက္အထားရ၍ သေဘာက်သျဖင္႔လည္း အျမဲအစြဲယူမထားႀကႏွင္႔ ။
၈။သူေျပာေသာ အယူအဆသည္ ငါတို႔ စဥ္းစားေက်နပ္ထားေသာ အယူႏွင္႔ညီသည္ ဟု အယူ၀ါဒျခင္း တူမွ်ရုံျဖင္႔လည္း အျမဲအစြဲ မယူႀကႏွင္႔။
၉။ ဒီရေသ႔ရဟန္းကား ယံုႀကည္ထိုက္ေသာ အထက္တန္း ပုဂၢိဳလ္တည္းဟု ဒီလိုပုဂၢိဳလ္စကားကို ေလးေလးစားစားမွတ္သားထုိက္သည္ ဟုလည္း စြဲစြဲျမဲျမဲ
မွတ္ယူမထားႀကႏွင္႔ ။
၁၀။ဒီရေသ႔ရဟန္းကား ငါတို႔ကိုးကြယ္ထားေသာ ဆရာျဖစ္၏ ။ ငါ႔ဆရာစကားကို ငါမွတ္သင္႔သည္ ဟုလည္း စြဲစြဲျမဲျမဲ မွတ္ယူမထားႀကႏွင္႔ ။
ကာလာမ အမ်ိဳးသားတို႔ ဒီအက်င္႔ေတြသည္ ေကာင္းလည္းမေကာင္း ၊ အျပစ္လည္းမကင္း ၊ပညာရွိကဲ႔ရဲ ႔စရာလည္း ျဖစ္၏ ။ထိုအက်င္႔အႀကံအလုပ္အကိုင္ကို
ျပဳလုိက္လွ်င္ (မိမိအတြက္ သို ့မဟုတ္ လူ ့အသိုင္းအဝန္းအတြက္) စီးပြါးမဲ႔ ဖို႔ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ျဖစ္၏ ဟုကိုယ္တိုင္နားလည္ေသာအခါ ထိုအက်င္႔အျပဳအမူမ်ားကို စြန္႔လိုက္ႀက ၊ "စီးပြါးတိုးတက္၍သုခရဖို႔ အက်င္႔အႀကံမ်ား " (ပါတ္ဝန္းက်င့္ လူ ့အသိုင္းအဝန္းႏွင့္လည္း သဟဇာတျဖစ္ရမည္)
ဟုကိုယ္တိုင္နားလည္ထားေသာ အက်င္႔အႀကံအျပဳအမူမ်ားကိုသာ လိုက္နာျပဳက်င္႔ႀက ဟု ေဟာေတာ္မူျပီးလွ်င္ ဒုစရိုက္ ၊ သုစရိုက္ မ်ားကို ခြဲျခား၍ေမတၱာ ၊ ကရုဏာ
စေသာ တရားမ်ားကို ေဟာေတာ္မူေလသည္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏မွတ္ခ်က္
ကာလာမသုတ္၌ မိမိတို႔ငယ္ရြယ္စဥ္ကမွတ္သားထားေသာအရာ(မိရိုးဖလာျပဳရိုးျပဳစဥ္) ႏွင္႔ ရေသ႔ရဟန္းေျပာသမွ် ဆရာသမားေျပာသမွ် ေတြကိုပင္ အက်ိဳးရွိ-မရွိစဥ္းစား၍ အမွန္အက်ိဳးရွိေႀကာင္းကို ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင္႔သိျပီးမွ မွတ္ယူလိုက္နာရမည္ ဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏ ။ယခုကာလ၌ မိရိုးဖလာအစြဲသန္ေနသူတို႔သည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ တရားေတာ္ကို လိုက္နာကာ အစြဲသန္သင္႔ရာ၌သာ အစြဲသန္ႀက၍ မစြဲလမ္းသင္႔ရာတို႔၌ကား လြယ္လြယ္ေလးႏွင္႔ျပဳျပင္ႏိုင္မွသာ သာသနာအက်ိဳး ၊ ႏိုင္ငံအက်ိဳး ၊ မိမိအက်ိဳးပြါးတိုးေစ ႏိုင္ႀကေပလိမ္႔မည္။ အေသာကမဟာရာဇာသည္ မိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္ထားေသာ ျဗဟၼဏ ေတြကိုပင္စြန္႔လႊတ္၍ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ကာ အႀကီးအက်ယ္သာသနာျပဳခဲ႔သည္။ အေနာ္ရထာ မင္းေစာလည္း အရည္းႀကီးမ်ားကို ဖယ္ရွား၍ အရွင္အရဟံ အမွဴးထားေသာ သံဃာစစ္မ်ားကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်ီးေျမွာက္ခဲ႔ပါသည္။ယခုအခါ ျမန္မာျပည္၌ သာသနာေရး၀ယ္ ျပဳျပင္ဖြယ္ေတြရွိေသာ္လည္း ထိုမင္းမ်ားကဲ႔သို႔ တမ်ိဳးတမည္ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔မလိုပါ ။ အဆုတ္ဘက္ ငဲ႔ေနေသာ သာသနာေတာ္ကို အနည္းငယ္ ဦးလွည္႔ ေပးလိုက္ရုံမွ်ျဖင္႔ အတိုးဘက္ အတက္ဘက္သို႔ ေရွးရွဳလ်က္ျဖစ္ကာ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအက်ိဳးမ်ား တိုးပြါးေစႏိုင္ပါလိမ္႔မည္ ။
ကိုးကား
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ၏ အနာဂါတ္သာသနာေရးစာအုပ္
တဆင့္တင္ျပသူ မွတ္စုစာအုပ္ရွင္အား ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ။
No comments:
Post a Comment