သေဘႍာရြက္္ႏွင့္ပါတ္သက္လို ့စုစီးတင္ျပလိုက္ပါတယ္

က်ီးေပါင္းအတြက္ သေဘၤာ႐ြက္......

သေဘၤာသီးသည္ ျမန္မာသာမက တစ္ကမ႓ာလံုးတြင္ စားသံုးၾကေသာ အသီးျဖစ္သည္။

အရသာေကာင္းသည္။ ဝမ္းမွန္ေစသည့္ အစာအျဖစ္ စားသံုးသည္။ အထူးသျဖင့္

အပူပုိင္းဇုန္မ်ားတြင္ ပို၍ျဖစ္ထြန္းသည္။ သေဘၤာပင္၏ ထူးျခားခ်က္မွာ

အဖုိပင္ႏွင့္ အမပင္ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳး႐ိွသည္။ အဖိုပင္သည္ အသီး မသီးေပ။

ေျမၾသဇာေကာင္းလွ်င္ သေဘၤာအမပင္မွ အသီးမ်ားမွာ ပင္စည္ပတ္လည္တြင္ ေနရာမလပ္

ႁပြတ္သိပ္ ညပ္ေနေအာင္ သီးေလ့႐ိွသည္။

အသီးႀကီးေစခ်င္လွ်င္ ၾကားညပ္ေသာ အသီးမ်ားကို ေခၽြေပး ခူးေပးရသည္။

သေဘၤာသီးတြင္လည္း အလံုးအဝုိင္းမ်ိဳးႏွင့္ အရွည္သီးဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးေတြ႕ရသည္။

အပူပုိင္းေဒသမ်ားတြင္ လံုးဝုိင္းေသာအမ်ိဳးက ပို၍ ျဖစ္ထြန္းၿပီး ပို၍ခ်ိဳသည္။

သေဘၤာသီးသည္ စားေကာင္း႐ံုမွ်မက ေဆးဘက္ဝင္ေၾကာင္းကို ေရွးကအိႏၵိယ

အာယုေဗဒေဆးက်မ္းမ်ားတြင္ တခမ္းတနား ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

အေနာက္တုိင္းတြင္လည္း ၁၅ ရာစုခန္႔က ေတြ႕ရွိသည့္ ခရီးသည္ႀကီး မာကိုပိုလုိ၏

မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ သူ၏ သေဘၤာသားမ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားသည့္ သြားဖံုးေသြးယုိရာဂါႏွင့္

ေရစီးကမ္းၿပိဳေရာဂါမ်ားမွာ သေဘၤာသီး စား႐ံုႏွင့္ ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္းႏွင့္

အလြန္ေက်းဇူးႀကီးသည့္ ေ႐ႊေရာင္အသီးျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား

ေတြ႔႐ိွခဲ့ၾကရသည္ဟု ဆိုသည္။ သေဘၤာသီးအမွည့္တြင္ ဗီတာမင္ ေအႏွင့္စီ

အေျမာက္အမ်ား ပါဝင္သည္ဟု ဆိုသည္။  ဗီတာမင္ေအမွာ မ်က္စိအတြက္ႏွင့္ ဗီတာမင္စီမွာ

ကိုယ္ခံအားအတြက္ ေကာင္းျခင္းႏွင့္ ကင္ဆာကို ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ Antioxident ဟု

ဆိုၾကသည္။ သေဘၤာသီးအစိမ္းမွာ အစာေၾကေစသည္။ အသားကို ႏူးေစသည္။ ဟင္းအျဖစ္

ခ်က္စားလွ်င္ အစာအိမ္ေရာင္ျခင္း၊ အသည္းေရာဂါမ်ားကို ေကာင္းေစႏုိင္သည္ဟု

ဆိုသည္။ သေဘၤာသီးတြင္ အဓိက ပါဝင္ေသာဓါတ္မွာ (papin) ဟုေခၚၿပီး အျခား

႐ွားပါးသတၱဳဓါတ္မ်ား မင္ဂနိ(စ္)ႏွင့္ သြပ္ဓါတ္၊ ထံုးဓါတ္မ်ားလည္း

ထိုက္သင့္သေလာက္ ပါဝင္သည္ဟု အဆို႐ိွသည္။

ေ႐ွးျမန္မာ လူႀကီးမ်ားက နံနက္သေဘၤာ၊ ညငွက္ေပ်ာဟု အဆို႐ိွၾကသည္။ နံနက္ေစာေစာ

အစာစားၿပီး သေဘၤာသီးမွည့္ စားေပးလွ်င္ အစာေၾကေစၿပီး ရင္ေတာင့္ျခင္း၊

ရင္ခံျခင္းမွ ကင္း႐ွင္းသည္။ ဝမ္းသက္ေလေၾကေစသည္ဟု ယူဆသည္။ ညအိပ္ယာဝင္

ငွက္ေပ်ာသီး ဖီးၾကမ္း စားေပးလွ်င္ ေလဖိၿပီး ညအိပ္ေပ်ာ္ေစသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္တြင္ ဝမ္းမွန္ေစသည္ဟု အယူအဆ ႐ိွၾကသည္။ တိုင္းရင္းျမန္မာ

အယူအဆတြင္ သေဘၤာသီးအစိမ္းသည္ ေလစာျဖစ္သည္။ သေဘၤာသီးအမွည့္သည္ အာေပါ+ဝါေယာ

အစာျဖစ္သည္။ ေလစာဆုိေသာ္လည္း ေလခ်ဳပ္စာမဟုတ္၊ ေလပြ၊

 ေလသက္ေစေသာ အစာမ်ဳိး

ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သေဘၤာသီးကို ခြဲလုိက္လွ်င္ အလယ္တြင္ အေခါင္းပြပါသျဖင့္

အာကာသ (အေပါက္၊ အေခါင္း႐ိွေသာ) အစာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ သေဘၤာ႐ြက္သည္လည္း

ပံုမွန္သစ္႐ြက္ မဟုတ္ဘဲ လက္ငါးေခ်ာင္းကဲ့သို႔ လက္ျခားပါေသာ သစ္႐ြက္႐ိုးတံတြင္

ေခါင္းပြပါေသာ သစ္႐ြက္ျဖစ္သျဖင့္ အာကာသအရြက္ ျဖစ္သည္။

သေဘၤာသီး၏ အဟာရႏွင့္ ေဆးအသံုးဝင္ပံုကို အသိမ်ားေသာ္လည္း သေဘၤာ႐ြက္၏

ေဆးဘက္ဝင္ပံုကို သိသူနည္းသျဖင့္ တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ သေဘၤာ႐ြက္တြင္ ႐ြက္ႏုႏွင့္

႐ြက္ၾကမ္းႏွစ္မ်ိဳး ႐ိွသည္။ ထြက္ခါစ အ႐ြက္ႏွင့္ အဖူးတို႔ကိုျပဳတ္ၿပီး

တို႔စရာအျဖစ္ စားသံုးေလ့ ႐ိွၾကသည္။ ႐ြက္ၾကမ္းမ်ားကုိ မီးကင္၊ မီးၿမိဳက္ၿပီး

ေဆးဘက္ဝင္အျဖစ္ စားသံုးေလ့ ရွိၾကသည္။ ေ႐ွးကပင္ လူႀကီး၊

သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ားႏွင့္ ေလသက္၍ အစာေၾကေစသည္ဆုိကာ အရြက္ၾကမ္းကို မီးၿမိဳက္ၿပီး

စားသံုးေလ့႐ိွၾကသည္။ ရင္ၾကပ္၊ ပန္းနာႏွင့္ စကားေျပာလွ်င္ ေမာၿပီး

ေလမဆက္သူမ်ားအတြက္ သင့္ေတာ္သည္။ သေဘၤာ႐ြက္သည္ ခါးေသာအရသာ ရွိသည္။ ခါးေသာအရာ

မွန္သမွ်သည္ ေလကုိဖြေပးေသာ ဓာတ္သေဘာရွိသည္။ စားသံုးမႈမ်ားလွ်င္၊ လြန္ကဲလွ်င္

ေခါင္းမူးတတ္သျဖင့္ အခါးအရသာ႐ိွေသာ အသီးအ႐ြက္မွန္သမွ် သင့္တင့္႐ံုသာ

စားသံုးရမည္။

သေဘၤာ႐ြက္ၾကမ္းျပဳတ္၊ ကပ္ေၾကးျဖင့္ ပါးပါးညႇပ္ၿပီး လက္ဖက္သုပ္ကဲ့သို႔

အသုတ္ျပဳလုပ္ၿပီးလည္း စားသံုးႏိုင္သည္။ ႏွမ္းနက္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴေၾကာ္တို႔ႏွင့္

တြဲဖက္စားလွ်င္ ေလသက္ေစသည္။ ညေနေစာင္းအခ်ိန္ (ညေန ၃ နာရီမွ ၆ နာရီအတြင္း)

စားလွ်င္ ပို၍ ေလရသည္။ သေဘၤာ႐ြက္ကိုေထာင္းၿပီး ညႇစ္ယူ၍ရေသာ အရည္ကို

ေန႔စဥ္မွန္မွန္ ေသာက္ေပးလွ်င္ ဝမ္းတြင္းမွ တုတ္၊ သန္ စေသာ ပုိးမ်ားကုိ

ေအာက္သို႔ သက္ေစသည္။ အစာအိမ္ အူသိမ္မွ အနာကို က်က္ေစသည္။ ၎ကို

သေဘာၤ႐ြက္သတၲဳရည္ဟု ေခၚသည္။ မၾကာေသးမီက စာေစာင္တစ္ခုတြင္ ျမဝတီမဂၢဇင္း

အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ေဟာင္း ဆရာႀကီးမင္းယုေဝ ေရးထားသည္မွာ သေဘၤာရြက္ကို မီးကင္ၿပီး

အရည္ညႇစ္ေသာက္သျဖင့္ ကင္ဆာေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ေၾကာင္း လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ (၂၀)

ခန္႔က မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ေျပာဖူးသည္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္က မိတ္ေဆြတစ္ဦးတြင္

အဆုတ္ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္သျဖင့္ ေသာကၾ္ကည့္ရန္ တုိက္တြန္းရာ အမွတ္မထင္ပင္

ကင္ဆာေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းသြားေၾကာင္း လက္ေတြ႕သိရသည္ဟု ဆိုသည္။

ဆရာႀကီးမင္းယုေဝ၏ ေျပာၾကားခ်က္ျဖင့္ စာေရးဆရာႀကီး တကၠသိုလ္ဝင္းမြန္မွလည္း

အျခားေဝဒနာသည္တစ္ဦးကို ထပ္မံေျပာရာ ထုိသူမွာလည္း ကုသရန္ ခက္ခဲေသာ ကင္ဆာေရာဂါမွ

ကင္းကင္း႐ွင္း႐ွင္း ေပ်ာက္ကင္းသြားသည္ဟု ဆုိသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ပါးမွာလည္း

လည္ေခ်ာင္းအစာေရမ်ိဳတြင္ ကင္ဆာဆဲလ္ ေတြ႕သျဖင့္ ေဆး႐ံုမွ ဓါတ္ကင္ရန္ ၫႊန္ၾကားရာ

မကင္လုိဟု ဆုိကာ နယ္ျပန္ႂကြသြားခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ သတင္းၾကားသျဖင့္

သေဘၤာရြက္ကို ေထာင္းၿပီး အရည္ညႇစ္ေသာက္ရာမွ ကင္ဆာေရာဂါမွာ ဓါတ္ကင္စရာ

မလိုေတာ့ဘဲ ေပ်ာက္ကင္း ခ်မ္းသာခဲ့သည္ဟု ဆရာႀကီးက ေရးသားထားသည္ကို ဖတ္႐ႈရပါသည္။

စာေရးသူ လက္ေတြ႕ ကုသဖူးသည္မွာ တိုင္းရင္းေဆးသိပၸံ ေဆး႐ံုႀကီးတြင္

အလုပ္သင္ဆရာအျဖစ္ တာဝန္က်စဥ္က ျဖစ္သည္။ ဒူးဆစ္၊ ဂံုညင္းႏွင့္ အ႐ိုးေအာက္ခံခြက္

အတြင္းမွ လမ္းသြားလွ်င္ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာက်င္သူတစ္ဦးကို သေဘၤာ႐ြက္မ်ားကို

ေထာင္းၿပီး စည္းေဆးအျဖစ္ ဒူးတြင္ ထည့္ေပးခဲ့ရာ (၇) ရက္ခန္႔စည္းၿပီး

သက္သာသြားခဲ့ပါသည္။

ဒူးဆစ္၊ ဂုံညင္းႏွင့္ ေအာက္ခံအ႐ိုးဂၽြိဳင္းဆက္တြင္ က်ီးေပါင္းတက္ေလ့႐ိွပါသည္။

ေဘာလံုးကန္သူ၊ ျခင္းလံုးခတ္သူမ်ားတြင္ အျဖစ္မ်ားသည္။ ဒူးဆစ္ က်ီးေပါင္းတက္ၿပီး

အဆစ္ၾကပ္လွ်င္ ေကြးဆန္႔ေသာအခါ အထဲမွအသံျမည္ၿပီး လမ္းသြားလွ်င္ နာက်င္ေစသည္။

ထိုဒူးဆစ္ကို မံုညင္းဆီ သို႔မဟုတ္ ႏွမ္းဆီကို မီးျဖင့္ေႏြးၿပီး

ခပ္ေႏြးေႏြးလိမ္းေပးၿပီးေနာက္ သေဘၤာ႐ြက္ၾကမ္းကို ေပ်ာ့သြားေအာင္ မီးကင္ၿပီး

စည္းေပးပါ။ ရက္သတၱတစ္ပတ္မွ သံုးပတ္အထိ စည္းလွ်င္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါသည္။

ဖေနာင့္႐ိုးအတက္ထြက္ က်ီးေပါင္းတက္သူမ်ားကို တုိင္းရင္းေဆးခန္းသံုး ေဆးအမွတ္

(၄၇) ခုႏွစ္ပါးေဆးဝါေလးႏွင့္ ေရာနယ္စည္းေပးပါ။ ညအိပ္ယာဝင္ခ်ိန္တြင္

စည္းထားၿပီး နံနက္ အိပ္ယာထတြင္ ျဖည္ပါ။ သံုးပတ္ခန္႔ စည္းေပးရပါမည္။ (၇)

ပါးေဆးဝါးေလးမွာ ေ႐ွးေဆးက်မ္းမ်ားပါ ေဆးနည္းေက်ာ္ ျဖစ္သည္။ ထုိေဆးတြင္

၁။ဆိတ္ဖူး ၂။လင္းေန ၃။ႏြားေျမရင္း ၄။ဣႆရမူလီ ၅။႐ိွန္းခို ၆။ေဆးဒန္း ၇။ကန္႔

စသည့္ ေဆးဖက္ (၇) မ်ိဳး ပါဝင္သည္။ ဝယ္မရလွ်င္ ပရေဆးဆုိင္မ်ားတြင္

ေဖာ္စပ္ႏုိင္သည္။ ေဆးအေလးခ်ိန္မွာ အားလံုးဆတူျဖစ္သည္။

ဇက္၊ ဂုတ္႐ုိး က်ီးေပါင္းဖုေပၚတြင္ သေဘၤာရြက္ကုိျပဳတ္ၿပီး

ခပ္ေႏြးေႏြးကပ္ေပးလွ်င္ ကြမ္းရြက္ကပ္သကဲ့သို႔ ကပ္ေနသည္။ ပံုမွန္ စိတ္ရွည္ရွည္

ကပ္ေပးျခင္းျဖင့္ က်ီးေပါင္းေရာဂါကို သက္သာေစႏုိင္သည္။ ေလ့က်င့္ခန္းမွာ

ဘယ္လွည့္ ညာလွည့္ လုပ္ေပးဖုိ႔ လိုသည္။ ဦးေခါင္း ေလ့က်င့္ခန္းမွာ ဘယ္လွည့္၊

ညာလွည့္၊ အထက္ေမာ့၊ ေအာက္ငံု႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အစဥ္အတိုင္း တစ္ေန႔လွ်င္ အႀကိမ္

ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ လုပ္ေပးလွ်င္ သက္သာႏုိင္သည္။ သေဘၤာ႐ြက္သာမက အေစ့မဲမဲမ်ားကိုလည္း

အေျခာက္လွန္း၊ အမႈန္႔ေထာင္းၿပီး ပ်ားရည္ႏွင့္ေတၿပီး (ေရာေမႊၿပီး) တစ္ေန႔လွ်င္

ႏွစ္ႀကိမ္၊ တစ္က်ပ္သားခန္႔ ေသာက္ေပးလွ်င္ က်ီးေပါင္းႏွင့္ အ႐ိုးအဆစ္ကိုက္ျခင္း

ေဝဒနာမ်ားကို သက္သာေစႏိုင္သည္။ ေတာ႐ြာမ်ားတြင္ သေဘၤာေစ့အနက္အစုိကုိ ကေလးမ်ား

သန္ခ်ေဆးအျဖစ္ (၇) ေစ့ တိုက္ေကၽြးေလ့ ႐ိွသည္။ က်ီးေပါင္းေရာဂါသည္ တစ္ရက္၊

တစ္လႏွင့္ ျဖစ္ပၚလာေသာ ေရာဂါမဟုတ္၊ လႏွစ္ခ်ီၿပီး ျဖစ္လာေသာ ေရာဂါျဖစ္သျဖင့္

စိတ္႐ွည္႐ွည္ ကုသမႈခံယူရန္ လုိအပ္သည္။ ပူေသာ အေရျပားကုိ ေလာင္ေစေသာ

ဒဏ္ေၾကေဆးမ်ားကို အလြန္အကၽြံ မလိမ္းသင့္ပါ။ ပူတိုင္း မေကာင္းပါ။ ေလ့က်င့္ခန္း

လုပ္ျခင္း၊ ၾကပ္ထုပ္ထုိးျခင္း၊ ေရေႏြးအိတ္ ကပ္ျခင္း၊ ေဆးပူလိမ္းျခင္း တို႔ကို

သင့္တင့္႐ံုသာ လုပ္ေဆာင္ၿပီး အေနအထုိင္ကို ဆင္ျခင္၊ စိတ္႐ွည္႐ွည္ ကုသမႈခံယူမွ

သက္သာမည္ကို သတိျပဳေစလိုသည္။

ၾကည္လြင္ျမင့္(မုျဒာ) 

ကင္ဆာေရာဂါႏွင့္ သေဘၤာရြက္ ........(ဤေဆာင္းပါးကိုလြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ကတင္ျပခဲျပီးျဖစ္ေသာ္လည္းအထက္

ပါေဆာင္းပါကိုရရွိသျဖင့္ ထပ္မံတင္ျပလိုက္ပါတယ္)

လြန္ခ႔ဲတ႔ဲ ၅ လေက်ာ္ေလာက္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ဌာနကို ကင္ဆာေ၀ဒနာရွင္ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ေရာက္လာ တယ္။ ဆရာေတာ္က ကင္ဆာရေနလို႔ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ကင္ဖို႔ သက္ဆိုင္ရာ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားရ႔ဲ ညႊန္ၾကားခ်က္လည္းပါလာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဆရာေတာ္ကို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ကင္ဖို႔စီစဥ္ေတာ႔ ဆရာေတာ္က လက္မခံဘူး။ ျပန္ၾကြသြားတယ္။ အ႔ဲဒီလိုေနလာရာက ၃-လေက်ာ္ေလာက္ အၾကာမွာ အဲဒီဆရာေတာ္ ျပန္ၾကြလာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သူေရာဂါကို စစ္ေဆးၾကည္႔တ႔ဲအခါ ကင္ဆာေရာ ဂါ ေပ်ာက္ကင္းေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္းအ႔ံၾသမဆုးံျဖစ္သြားတယ္။

ဒါန႔ဲ ‘ဆရာေတာ္ဒီၾကားထဲ ဘာေဆးေတြ ေသာက္လဲလို႔ ေမးၾကည္႔တယ္။ ဆရာေတာ္က သေဘၤာ ရြက္အစိမ္းေတြကိုပဲ အရည္ညွစ္ေသာက္တယ္’ လို႔ေျပာျပတယ္။

သည့္ေနာက္ ဆရာေတာ္လည္း ၀မ္းသာအားရ ျပန္ၾကြသြားတာပဲ။ ဆရာေတာ္ရ႔ဲ ကင္ဆာေရာဂါဟာ သေဘၤာရြက္ အစိမ္းေၾကာင္႔ ေပ်ာက္တယ္ထင္တာပဲ၊ အတိအက်ေတာ႔ မေျပာနိုင္ဘူး။ ေဆးသိပၸံသေဘာအရ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ သေဘၤာရြက္ေၾကာင္႔ ကင္ဆာေပ်ာက္တယ္ဆိုေပမ႔ဲ အားလုံးေပ်ာက္လိမ္႔မယ္လို႔ ေကာက္ ခ်က္ခ် မေျပာနိုင္ဘူးဆရာ။ ကင္ဆာအမ်ိဳးအစားန႔ဲ ကင္ဆာလူနာေပါင္းမ်ားစြာကို စမ္းသပ္ ၾကည္႔ျပီး ေပ်ာက္မွ အတည္ျပဳေျပာနိုင္မွာပါ။ ထူးျခားတာကေတာ႔ အမွန္ပဲဆရာ” ဟူ၍ ဆရာ၀န္ၾကီးေဒါက္တာ တင္ေအာင္က ေျပာျပခ႔ဲသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ထိုစဥ္ကပင္ သေဘၤာရြက္ စိမ္းအာနိသင္ကို သတိျပဳမိသည္။ ၁၅-နွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ဆရာ၀န္ၾကီး ေဒါက္တာတင္ေအာင္သည္ ကြယ္လြန္ သြားရွာသည္။

ကၽႊန္ေတာ္လည္းကင္ဆာေရာဂါနွင္႔ သေဘၤာရြက္အေၾကာင္း သူ၏ေျပာျပခ်က္ ကို ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ ပင္ရွိခ႔ဲသည္။ ဤသို႔ရွိရာမွ မၾကာမီက ရန္ကုန္ျမိဳ႔မဟာသိမ္ေတာ္ၾကီး ဆရာေတာ္ၾကီး အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဒၵႏၱကုမာရက လက္ကမ္းစာေစာင္ ကေလးတစ္ေစာင္ကို ျမတ္မဂၤလာတြင္ လိုသလို အသုးံျပဳနိုင္ရန္ တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ ဦးဥာဏ္လင္းေအာင္မွတဆင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေပးလိုက္သည္။ ဤလက္ကမ္း စာေစာင္တြင္ “ကင္ဆာေရာဂါေပ်ာက္ေစေသာသေဘၤာရြက္” ဟူေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ပါလာ သည္။ ေရးသားတင္ျပသူမွာ ေဒါက္တာခင္ေရႊ ( တိရစာၦန္ေဆးကုဆရာ၀န္) ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။

ကၽႊန္ေတာ္ဖတ္ရူေလ႔လာၾကည္႔ရာ ကင္ဆာေရာဂါ ေပ်ာက္ေစေသာ သေဘၤာရြက္အေၾကာင္း စုံစုံ လင္လင္ ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဤတြင္ကြယ္လြန္သူဆရာ၀န္ၾကီၤး ေဒါက္တာ တင္ေအာင္၏ ကင္ဆာေရာဂါနွင္႔ သေဘၤာရြက္အေၾကာင္းေျပာၾကားခ်က္ကို သတိရကာ အမ်ားျပည္ သူတို႔ ဖတ္ရူနိုင္ရန္ ထပ္ဆင္႔တင္ျပပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ဆရာ၀န္လည္းမဟုတ္ပါ။ ေဆးဆရာ လည္းမဟုတ္ပါ။ ေဆးျမီးတို အေၾကာင္းေရးသားသူလည္း မဟုတ္ပါ။ သို႔ရာတြင္ ဤျဖစ္ရပ္၊ ဤ ေဆာင္းပါးတို႔သည္ ကင္ဆာ ေရာ ဂါေ၀ဒနာရွင္တို႔အတြက္ တစ္စုံတစ္ခုေသာ အတိုင္းအတာအထိ အက်ိဳးျပဳနိုင္ လိမ္႔မည္ဟုထင္ျမင္ကာ မူရင္းအတိုင္း ကုသိုလ္ျပဳ တင္ျပအပ္ပါသည္။

ေဒါက္တာခင္ေရႊ (တိရစာၦန္ေဆးကုဆရာ၀န္) ဘာသာျပန္တင္ျပေသာ ေဆာင္းပါးအျပည္႔အစုံ မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။ “သေဘၤာပင္ကို အပူပိုင္း အေမရိကန္နိုင္ငံတြင္ စ-တင္စိုက္ပ်ိဳးေနၾက သည္။ လက္တင္ဘာသာအားျဖင္႔ ( Carica Papaya ) ဟုေခၚျပီး ၾသစေၾတးလ်နွင္႔ နယူးဇီလန္ တြင္ ေပါေပါဟု ေခၚဆိုသည္။ ေျမာက္အေမရိကရွိ လက္တင္ဘာသာအားျဖင္႔ ( Asi-mina Tirbola ) နွင္႔ရွိေသာ အပင္နွင္႔မတူေခ်။ ၎ကိုလည္း ေပါေပါဟုေခၚဆိုသည္။ နွစ္ပင္စလုံး ေဆးဖက္၀င္ပါသည္။ သေဘၤာရြက္အရည္သည္ ၾသစေၾတးလ်နိုင္ငံ ေရႊကမ္းေျခရွိလူမ်ားအား ကင္ဆာေရာဂါေပ်ာက္ေစပါသည္။

စာေရးဆရာ ( Harold Tieze )က ၎စာအုပ္တြင္ မည္သို႔မည္ပုံ အဆီထုတ္မည္နွင္႔ ကင္ဆာေပ်ာက္ ကင္းသူတို႔၏ ဇာတ္လမ္းတို႔ကို အတိအက် ေရးသားထားသည္။ ဤစာအုပ္တြင္ ေရႊကမ္းေျခလက္ ကမ္းစာေစာင္တြင္ပါရွိေသာ ေအာက္ပါ အစီရင္ခံစာကိုေဖာ္ျပပါမည္။ “ေပါေပါသည္ ကင္ဆာေပ်ာက္ သစ္သီးျဖစ္သည္။ ဥယ်ာဥ္မူးတို႔သည္ ကင္ဆာေရာဂါရွင္တို႔၏ သေဘၤာရြက္အလွဴခံမူကို အားေပး ၾကသည္။ လြန္ခ႔ဲေသာ ၁၄- နွစ္က ဤအရပ္ေနသူသည္ ကင္ဆာေရာဂါေပ်ာက္ေၾကာင္း အရြက္၏ ဂုဏ္သတၱိကိုထုတ္ေဖာ္ပါသည္။ ၎ကိစၥကိုေျခရာခံလိုက္ရာ သူနာျပဳေဆာင္ ေရာက္သြားပါသည္။ မစၥတာစတန္ရွယ္တန္သည္ ျပဳတ္ထားေသာ သေဘၤာရြက္သတၱဳရည္ကို ေသာက္ျခင္းျဖင္႔ ပိန္းၾကာ ရြက္ေပၚ ေရမတင္သက႔ဲသို႔ ကင္ဆာေရာဂါ ေရွာေရွာရွဴရွဴ ေပ်ာက္သြားသည္။

အေမရိကန္၌ သုေသသနလုပ္ရာတြင္ သိပၸံဆိုင္ရာ အေထာက္အထား ရရွိပါသည္။ ၎သုေသသန၌ သေဘၤာပင္မွ ဓာတုပစၥည္းတစ္ခုကို ထုတ္ႏုတ္ရာ ကင္ဆာေရာဂါ အဆတစ္ေသာင္းခန္႔ ထက္ျမက္ သြားပါသည္။ မစၥတာရွယ္တန္က ဤေတြ႔ရွိမူသည္ ကၽြႏ္ုပ္ကို ေသာက္သုံးရန္ အၾကံေပးခ႔ဲပါသည္။ ကၽြႏွ္ပ္ ႏွစ္လ စမ္းေသာက္ၾကည္႔သည္။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ တီဘီေရာဂါကို ဓါတ္မွန္ျဖင္႔အဆုတ္ စစ္ေဆးခ႔ဲ သည္။ ဆရာ၀န္တို႔က ကင္ဆာေပ်ာက္ျပီဟု ေျပာပါသည္။ ထိုႏွင္႔ ကၽြႏု္ပ္က အထူးကုတို႔အား ေျပာ ၾကားရာ ၎တို႔က မယုံၾကည္ႀကေခ်။ ေနာက္ဆုးံ ေခါင္းကုတ္ျပီး ကၽြႏွ္ပ္က ကင္ဆာေရာဂါအတြက္ သေဘၤာ ရြက္ကို ျပဳတ္ေသာက္ခ႔ဲေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္ေရးခ႔ဲသည္။ ၁၉၆၂-ခုနွစ္ ကင္ဆာသည္ ဘယ္ေတာ႔ မွ ျပန္လည္မျဖစ္ေပၚခ႔ဲပါ။ ရွယ္တန္၏ဇနီး သည္ကင္ဆာေပ်ာက္ေၾကာင္း ေဆးျမီးတိုတို႔ကို အျခားေ၀ဒနာ သည္တို႔အားျဖန္႔ေ၀ေပးရာ ၁၆-ေယာက္ ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာပါသည္။

သေဘၤာရြက္ႏွင့္ရိုးတံတို႔ကိုမေသာက္ခင္ ႏွစ္ႏွစ္ရီၾကာဒယ္အိုးထဲတြင္

 ျပဳတ္ထားရပါသည္။သို႔ေသာ္ ေရခဲေသတၱာထဲတြင္ ထားပါက ၃၊၄ရက္ ခံပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ပုပ္သြားမည္။ ေနာက္လူတစ္ေယာက္က ၁၉၇၈-ခု စာေစာင္ပါအတိုင္း ဖတ္ျပီး သေဘၤာရြက္တို႔ကိုေဆးလုပ္ကာ ကင္ဆာေရာဂါသည္တို႔အား ေပးခ႔ဲပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ယခင္ ကင္ဆာေရာဂါေတြ႔ရွိမူေၾကာင္႔ ေသမည္႔လူတို႔သည္ ယခုအခါ အသက္ရွင္ေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ သေဘၤာရြက္ကုထုံးသည္ ကင္ဆာကို တကယ္ေပ်ာက္ ကင္းပါသည္။ (ေဆးျမီးတို) သေဘၤာရြက္အလတ္စားတို႔ကို ေဆးေၾကာျပီး ေဂၚဖီက႔ဲသို႔ ေတာက္

 ေတာက္စဥ္းကာ ဒယ္အိုးထဲတြင္ေရႏွစ္လီတာျဖင္႔ ျပဳတ္ပါ။ အဖုံး ဖြင္႔ပါ။ ၄-ခြက္ ၂-ခြက္တင္ ျပဳတ္ပါ။ ထို႔ေနာက္စစ္ျပီး ဖန္ပုလင္းထဲတြင္ထည္႔ထားပါ။ ေရခဲေသတၱာထဲတြင္ထည္႔လ်ွင္ ၃-၄-ရက္ ခံမည္။ အကယ္၍ ေနာက္ က်သြားပါက စြန္႔ပစ္လိုက္ပါ။ စားပြဲဇြန္းသုံးဇြန္း(သို႔) ၅၀ မီလီမီတာကို ၁ရက္ သုးံၾကိမ္တိုက္ပါ။ ဤသေဘၤာရြက္ ကုထုံးဇာတ္လမ္းသည္ အျခားေဆးဖက္၀င္ကုထုံးမ်ားထက္ ပိုမို ဆန္းျပားသည္။

R.J.W မွ ေအာက္ပါအတိုင္း စာတစ္ေစာင္ေရးသားသည္။ ကင္ဆာေရာဂါျဖင္႔ ေသလုဆဲဆဲ ျဖစ္ေနေသာ လူနာမ်ားအား သေဘၤာရြက္ျပဳတ္ရည္နွင္႔ ကုရပါသည္။ ေရွးဦးစြာ အသက္ ၄၀-ရွိ ငွက္ေပ်ာေတာင္ သူတစ္ေယာက္တြင္ ဆီးအိမ္ကင္ဆာေရာဂါ ျပန္႔ပြားမူကို မရပ္တန္႔နိုင္ခ႔ဲေခ်။ ကြ်ႏု္ပ္က ေတာစာ မ်ား၊လတ္ဆတ္ေသာဂ်ဳံျဖဴမ်ား၊ သၾကားမ်ား၊ ထိန္းေဆးမပါေသာ အစားအစာမ်ားစားရန္ ေျပာၾကားျပီး သေဘၤာရြက္တစ္ဆုပ္က် ဒယ္အိုးထဲတြင္ထည္႔ျပဳတ္ကာ ေသာက္ေစသည္။ ထိုေတာင္ သူသည္ ၅-ပါတ္ ေသာက္လိုက္ရာ ကင္ဆာေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းသြားသည္။ အရြက္တို႔ကို အေျခာက္ လွန္း၊ အမွုန္႔ ေထာင္းပါကပိုမိုစြမ္းပါသည္။ ၾကြက္မ်ားတြင္ စမ္းသပ္ၾကည္႔ရာ ေအာင္ျမင္ပါသည္။ သေဘၤာရြက္မ်ားကို ထုေထာင္း၍ ၾကြက္မ်ားကိုေဆးထိုးၾကည္႔ရာ ၾကြက္ရွိကင္ဆာအက်ိတ္မ်ား ေပ်ာက္ ကုန္ပါသည္။ သေဘၤာရိုးတံတြင္ Acetogenin ဓာတုပစၥည္း ပါ၀င္ရာ ၎သည္ ဆဲလ္အတြင္းရွိ ATP ထုတ္လုပ္မူ မ်ားကိုမ်ွတေစပါသည္။

ဤသို႔အားျဖင္႔ ကင္ဆာဆဲလ္မ်ားျဖင္႔ ေသြးေၾကာမ်ားရွင္သန္မွဳတို႔ကို Acetogenin ဖ်က္ဆီး ပစ္ပါ သည္။ သေဘၤာရြက္သတၱဳရည္တြင္ Acetogenin အပါအ၀င္ ဓာတုပစၥည္း ၁၀၀ ပါ၀င္ပါသည္။ ၎တို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ဆဲလ္မ်ားကို ဓာတ္က်ဆင္းမွဳတြင္ ပ့ံပိုးကူညီပါသည္။ ၁၉၇၆-ခု၊ ေဒါက္တာ မက္လလင္း၊ ပါက်ဴးတကၠသိုလ္ပါေမာကၡသည္ အမ်ိဳးသားကင္ဆာသိပၸံမွ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ေၾကာင္႔ ထိုေဆးပင္၏ ကင္ဆာထိေရာက္မွဳကို စမ္းသပ္ခ႔ဲသည္။ အပင္ ၃၅၀၀-တြင္ အစြမ္းထက္ပစၥည္း ၅၀-ေတြ႔ပါသည္။ ၎အနက္ Acetogenin သည္ အလြန္အစြမ္းထက္ျပီးသန္ေကာင္မ်ား ၊ ဗိုင္းရပ္စ္မ်ား၊ မွဳိမ်ားနွင္႔ ကင္ဆာဆဲလ္တို႔ကို တိုက္ဖ်က္ပါသည္။ ထ႔ိုျပင္ လူနာအား ေဆးေၾကာင္႔ ဒုကၡမျဖစ္ေစပါ။

အထူးသျဖင္႔ သေဘၤာရြက္သည္ ကင္ဆာက်ိတ္တို႔ကို ထူးကဲစြာ ေခ်ဖ်က္ေပးပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဓာတု နွင္႔ဓါတ္ေရာင္ျခည္ကုထုံးတို႔တြင္ ပ႔ံပိုးမွဳအျဖစ္ သေဘၤာရြက္ကိုသုံးၾကပါသည္။ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး မရွိပါ။ ထို႔အတြက္ေၾကာင္႔ သေဘၤာရြက္သည္ ျမစ္ခ်င္းျပီးေဆးတစ္လက္ျဖစ္ရာ ၎နွင္႔အလား တူေဆးအမည္မွာ ရဲယိုရြက္၊ ရဲယိုသီး၊ ခုခံအားက်ဆင္းမွဳ ကယ္တင္ရွင္တို႔ျဖစ္ၾကျပီး အစာအိမ္နွင္႔ အူလမ္းေၾကာင္း ကင္ဆာတို႔ကို တိုက္ဖ်က္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သေဘၤာရြက္ေဆးကို KC-H (သို႔) COQ10 COENZYNE 10 က႔ဲသို႔ေသာ္ လည္ပင္းက်ိတ္ဆြေဆးျပားျဖင့္ ပူးတြဲအသုံးျပဳနိုင္သည္။ Laetrine ေဆးကိုမွီ၀ဲေသာ ကင္ဆာေရာဂါရွင္တို႔သည္ သေဘၤာရြက္ႏွင္႔နာနတ္သီးကို စားေပးရပါမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အယ္ဇိုင္းဓာတ္တို႔သည္ ကင္ဆာဆဲလ္တို႔ကို ဖယ္ရွားေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ အေစ႔အတြင္းရွိ B-17 သည္ အလုပ္လုပ္နိုင္သည္။

တုပ္ေကြးေရာဂါနွင္႔ပတ္သက္၍ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးမွ သိရွိရသည္မွာ ၎၏ေသြးသြင္းမူသည္ ၁၅-လီတာရွိျပီး အင္အားခ်ည္႔န႔ဲေနပါသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူသည္ စိတ္ပူျပီးေဆးျမီးတိုကို လိုက္ရွာရာ သေဘၤာ ရြက္အရည္ကိုသာလ်ွင္ မွီ၀ဲေၾကာင္း၊ ၎ေသြးသြင္းမူကို ၂၀ လီတာတြင္ ေသြးဥငယ္အေရတြက္ ၄၅.၅ ရွိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ သေဘၤာရြက္ေဆးကို မီွ၀ဲျပီးေနာက္ ေသြးအဆင္႔ ၁၃၅-အထိ ျမင္႔တက္သြား ေၾကာင္း ၊ ဆရာ၀န္တို႔ေတာင္မွ အ႔ံအားသင့္ျပီး ကေလးကို ေဆးရုံမွဆင္းေစသည္။ ထိုသတင္းသည္ တစ္ျမိဳ႔လုံး ပ်႔ံႏွံံ႔သြားပါသည္။ ၎တို႔၏ ေဆးျမီးတိုအရ သေဘၤာရြက္ႏွစ္ရြက္ကို ေဆးေၾကာထုေထာင္း စစ္ခ်ရမည္။ ထိုအခါ အရြက္တစ္ရြက္လ်ွင္ စားပြဲဇြန္း ၁-ရမည္။ တစ္ေန႔လ်ွင္ ၂-ဇြန္းမွီ၀ဲပါ။ ျပဳတ္ျခင္း၊ အပူေပးျခင္း မျပဳလုပ္ပါႏွင္႔။ ေဆးအာနိသင္ျပယ္တတ္သည္။ အရြက္ဖြားဖြားကိုေရြးပါ။ အလြန္ခါးသျဖင္႔ နွာေခါင္းပိတ္ျပီး မ်ိဳရမည္။

ေနာက္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္မွာ အသက္ ၃၂-နွစ္ရွိေသာ ကၽႊန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းတြင္ လြန္ခ႔ဲေသာနွစ္က တုပ္ေကြးျဖစ္ျပီး ေဆးရုံတင္ရသည္။ ဆရာ၀န္ကတုပ္ေကြး ေပ်ာက္ျခင္း မရွိေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။ မိမိခုခံအားကိုသာ ျမင္႔ေပးရန္ေျပာသည္။ ထိုလူနာတြင္ ေသြးနွစ္ခါသြင္းျပီး ဘုရားဆီတြင္ ဆုေတာင္း ေနရ သည္။ ၎၏ ေသြးဥတို႔သည္ ၂၈၀၀၁ သို႔ ၃-ရက္အတြင္းက်သြားသည္။ ထိုအခါ ေယာကၡမ ျဖစ္သူက သေဘၤာရြက္ရည္တိုက္ျပီး ကုသရာ ေသြးမ်ားျပန္လည္ျမင္႔တက္ျပီး ၃-ရက္အတြင္း ပိန္းၾကာရြက္ တြင္ ေရမတင္သက႔ဲသို႔ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ ထူးျခားသည္မွာ သေဘၤာ ရြက္သည္ တုပ္ေကြးေရာဂါျဖစ္သူအား အပူျငိမ္းေစကာ ေအးျမမွဳကိုေပးပါသည္။ လည္ေခ်ာင္း ေရာဂါျဖစ္ပါက သေဘၤာရြက္ကို မီွ၀ဲသင္႔သည္။ ထုိ႔္ေၾကာင္႔ အိုသူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ သေဘၤာ ရြက္ကို ေမႊစက္ထဲ သို႔ထည္႔ျပီး ညွစ္၍ သုံးေဆာင္ၾကပါေလ။

ေဒါက္တာခင္ေရႊ

(တိရစာၦန္ေဆးကုဆရာ၀န္)