(မွတ္ခ်က္ Fox News သတင္းဌာန၏ How 9/11 turned a new immigrant into a proud Marine ေဆာင္းပါးအား ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။)
၉/၁၁
အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈႀကီး မတိုင္မီက ႏူးေယာက္ခ္ၿမိဳ႕ေန ကိုသန္းႏိုင္သည္
မက္ေဒါနယ္ စားေသာက္ဆုိင္တြင္ အနည္း ဆုံး လုပ္ခလစာျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေန
ခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထုိျဖစ္ရပ္ႀကီး ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ ဂုဏ္ အရွိဆုံးတပ္ဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ မရိန္းစ္တပ္ထဲ၌
တာဝန္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။
၂၀၀၁
ခုႏွစ္ ကမာၻ႕ကုန္သြယ္ေရး တာဝါႀကီး ၂ ခု ၿပိဳက်ပ်က္စီးခဲ့ရသည္ကို
မ်က္ျမင့္ကိုယ္ေတြ႕ ႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ရၿပီးေနာက္ မရိန္းစ္ တပ္ ထဲ ဝင္ေရာက္တာဝန္
ထမ္းေဆာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သူ ကိုသန္းႏိုင္သည္ အခက္အခဲမ်ိဳးစံုအား
ေက်ာ္ျဖတ္ကာ ေရြးခ်ယ္ခံရရန္ လြန္စြာခက္ခဲ့သည္ မရိန္းစ္တပ္ထဲသို႔
ေအာင္ျမင္စြာ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။
အီရတ္ႏွင့္
အာဖဂန္နစၥတန္တို႔တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး တုိက္ပြဲတြင္း ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ကာ
မရိန္းစ္တပ္ဖြဲ႔၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဆု အားလည္း ရရိွခဲ့သည္။ ယင္းအေနျဖင့္
မရိန္းစ္တပ္ထဲတြင္ ဂုဏ္ယူစြာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ၂၀၀၇
ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး တကၠသိုလ္မွလည္း
ဘြဲ႕ရရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
"ကြ်န္ေတာ္ဟာ
အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားပါ။ ဒီႏိုင္ငံအတြက္ တစ္ခုခုခေတာ့ ေပးဆပ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ရတဲ့ အက်ိဳးက ဒါ ပါပဲ။" ဟု ကိုသန္းႏိုင္က ဆိုခဲ့သည္။
၂၀၀၀
ခုႏွစ္တြင္ DV မဲေပါက္ၿပီး အျမဲတမ္း ေနထိုင္ခြင့္ရရွိကာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသို႔ စြန္႔စားထြက္ခြာလာခဲ့ သည့္ ကိုသန္းႏိုင္သည္
ႏူးေယာက္ခ္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့စဥ္က အဂၤလိပ္စာလည္း မတတ္သလုိ
အသိအကြ်မ္းပင္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ေပ။
အဲလ္ကိုင္းဒါတုိ႔၏
အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရၿပီး မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ
ႏိုင္ငံအတြက္ ေပးဆပ္လုိစိတ္ေၾကာင့္ မရိန္းစ္တပ္ထဲ ဝင္ျဖစ္သြားျခင္းဟု
သိရွိရသည္။
"ကြ်န္ေတာ္
ဒီျဖစ္ရပ္အျပီး ၁ ပတ္အၾကာမွာ စစ္သား စုေဆာင္းေရးစခန္းကို
သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခိုက္မႈေတြ ကို ျမင္လုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ
အရမ္းကို မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ တစ္ခုခုလုပ္ဖုိ႔
ဆုံးျဖတ္လိုက္တာပါ။" ဟု ယင္း၏ ျဖစ္ရပ္ အား ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့သည္။
စစ္သားစုေဆာင္းေရး
အရာရွိက ကိုသန္းႏိုင္ကိုျမင္ျမင္ျခင္း စိတ္ဓာတ္ျပင္းျပသူဟု
ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရၿပီး တပ္ထဲဝင္ရန္ ကူညီေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းအေနျဖင့္
အဂၤလိပ္စကား ေကာင္းမြန္စြာ မေျပာႏိုင္သည့္ ျပႆနာေၾကာင့္ စစ္သင္တန္းဝင္ခြင့္
စာေမးပြဲအတြက္ ၁ ႏွစ္ပတ္လုံး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆုံး ၂၀၀၄
ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲ ေျဖဆုိေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး စစ္သင္တန္း
တက္ရန္အတြက္ ေတာင္ကယ္ရိုလိုင္းနားသို႔ ေစလႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ထုိ႔ေနာက္
မၾကာမီတြင္ မရိန္းစ္တပ္သား အသစ္စက္စက္ ကိုသန္းႏိုင္သည္ မက္ေဒါနယ္တြင္
အလုပ္လုပ္ေနသည္မွ အီရတ္ရွိ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ လုံျခံဳေရးလွည့္လည္ရသည့္
အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားခဲ့သည္။
၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ကိုသန္းႏိုင္၏ မိခင္ႀကီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာ္လည္း တာဝန္သိစိတ္ျဖင့္ သူ၏ အထက္အရာရွိကုိပင္ အသိမေပး ခဲ့ေပ။
"ကြ်န္ေတာ္တုိ႔
မရိန္းစ္တပ္သားေတြဟာ ညီအစ္ကိုေတြပါပဲ။ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံုကို အတူတူ
ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ရတာပါ။ အခ်င္းခ်င္း လည္း ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရပါတယ္။
ေလးစားမႈရွိၾကပါတယ္။ ေနရာေဒသစံု၊ မိသားစုဘဝမ်ိဳးစံုကေန ေရာက္ရွိလာၾကေပမယ့္
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အရမ္းကို ခ်စ္ခင္ၾကပါတယ္။ အေမရိကန္
မရိန္းစ္တပ္ဖြဲ႕ႀကီးဟာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေခါင္းေဆာင္မႈ စြမ္း ရည္ေတြ၊
အေတြ႕အႀကံဳေတြ၊ အခက္အခဲၾကားမွာ မွန္ကန္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ဘယ္လုိခ်ရမလဲ
ဆုိတာေတြကို သင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုကြ်န္ေတာ့
"ျမန္မာျပည္မွာေမြးဖြား၊ အေမရိကန္ မွာ လုပ္တဲ့သူလုိ႔" ေျပာခ်င္ပါတယ္။
အီရတ္ေရာက္ရွိၿပီး
လအနည္းငယ္အၾကာ အီရတ္စစ္၏ အျမင့္ဆုံးအခ်ိန္တြင္ ကိုသန္းႏိုင္တစ္ေယာက္
တိုက္ပြဲတြင္း ေသနတ္မွန္ ကာ ဘယ္လက္ေမာင္းတြင္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။
၂
ႏွစ္ၾကာ ေဆးဝါးကုသမႈ ခံယူခဲ့ၿပီးေနာက္ ေရွ႕တန္းသို႔
ျပန္လည္သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ယင္း၏ မူလတပ္စိတ္ႏွင့္အတူ လက္ရွိအခ်ိန္ တြင္
အာဖဂန္နစၥတန္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၂၀၁၀ ေမလအတြင္း ယင္းတုိ႔
တပ္စိတ္တာဝန္က်ရာ စစ္ေဆးေရးဂိတ္အနီး တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ရမွ တာလီဘန္တပ္သား
ပစ္ခတ္လုိက္သည့္ က်ည္ဆံသည္ ကိုသန္းႏိုင္၏ ရင္ဘတ္တည့္ တည့္အား
ထိမွန္သြားခဲ့သည္။ ဒုတိယတစ္ႀကိမ္ ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ခဲ့သည့္
ကိုသန္းႏိုင္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေဆး ဝါး ကုသမႈ ခံယူလ်က္ရွိသည္။
စစ္ပြဲ
၂ ခုျပန္ ကိုသန္းႏိုင္က "ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ေသၿပီလုိ႔ပဲ တြက္ထားခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္တုိ႔ဟာ ေသနတ္မွန္ရင္ ဘယ္လုိေနရမယ္ဆုိတာကို
သင္ၾကားထားၿပီးသားပါ။ မ်က္လုံးဖြင့္ထားၿပီး အသက္မွန္မွန္ရွဴရပါတယ္။
စိတ္ေလ်ာ့လိုက္လုိ႔ မရပါ ဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ စိတ္တင္းထားရင္း
အဆုိးဆုံးအခ်ိန္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။" ဟု ယင္း၏ အေတြ႔အႀကံဳအား
ေျပာျပသြားခဲ့သည္။ မူရင္း
