ႀကဳိက္မယ္ဆုိလဲ ႀကဳိက္စရာ၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္က မဆလရဲ႕ ေနာက္ဆုံး သမတ ဆိုတဲ့ စစ္ကၽြန္ပညာရွင္ ေဒါက္တာ ေမာင္ ေမာင္ လို ေအးေအး ေအးေအးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီေလခ်ဳိေလး ေသြးသြားတယ္။ ေပါက္ေပါက္ေဖါက္သလုိ စကားလုံး လွလွ ေလးေတြ ပစ္သြားတယ္။ လူမ်ဳိးစုေတြအေရးလဲပါ။ တုိင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ အေရးလဲမက်န္ အကုန္ထဲ့ေျပာသြားခဲ့တယ္။ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ တုန္းကလဲ ဒီလုိပါပဲ။ ဒီေလာက္ေလးမွ မေစာင့္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးလား၊ သမဂၢႀကီးကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါး ပါး အုပ္ျမစ္ခ်ရေအာင္ဆုိၿပီး ေရွ႕မွာေလခ်ဳိေသြး။ ေနာက္မွာ စစ္တပ္ကို အသုံးခ်ဖို႔ျပင္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး ဘုန္းႀကီးရဟန္း မ က်န္ ပစ္သတ္ႏွိပ္ကြပ္ၿပီး စစ္တပ္အာဏာသိမ္းတယ္ဆုိ လုပ္သြားခဲ့တာပဲ။
သူ႔မိန္႔ခြန္းထဲက ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ လူငယ္ေလးေတြက သူတုိ႔လည္း ကြန္ျပဴတာလက္ေတာ့ (Lap-talk) ကုိင္ခ်င္ တယ္ဆိုေတာ့ သူအေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတယ္ဆိုတဲ့ အလံုးကေတာ့ လူအမ်ားကုိ အေတာ္ထိ၊ တုိင္းရင္းသားေတြကုိ အေတာ္ဘ၀င္ခုိက္ေစမယ့္ စကားပဲ။ အရင္က ေသာင္းက်န္းသူ အဖ်က္သမားလုိ႔ အပုတ္ခ်ေနသူေတြဆီ ဒီစကားမ်ဳိး ထြက္လာတာကုိး။ ဒါေပမဲ့ လူမ်ဳိးစုျပႆနာကုိ အေျဖရွာေရးၾကေတာ့ အဆင့္ (၃) ဆင့္နဲ႔ သြားမယ္လို႔ ႀကဳိးရွည္ရွည္နဲ႔ လွန္လုိက္သလုိ ကခ်င္ျပည္နယ္က တုိက္ပြဲေတြနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္သြားျပန္တယ္။ သူေကာ ဦးစီးခ်ဳပ္ေကာ ရပ္ဖုိ႔အမိန္႔ေပးပါလွ်က္ ဘာေၾကာင့္မ်ား တုိက္ပြဲေတြဆက္ျဖစ္ေနရပါလိမ့္၊ မစားရ ၀ခမန္းပါပဲ။
လက္ေတာ့ မကိုင္ႏုိင္တဲ့သူေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ သမတႀကီးက ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မစားရတဲ့ လူ ထုေတြ၊ ပညာသင္ခြင့္မရၾကတဲ့ ကေလးလူငယ္ေတြ၊ မဝေရစာနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကရတဲ့ တုိင္းတပါးကုမၼဏီပုိင္ရွင္ေတြရဲ႕ ေခါင္းပုံျဖတ္ခံ အလုပ္သမေလးေတြ၊ ကုိယ့္ဘုိးဘြား လယ္ယာေတြကုိ ျခံခတ္အသိမ္းခံေနတဲ့ သိန္းသန္းခ်ီတဲ့ လယ္သမား ေတြအတြက္ေတာ့ သနားစရာ၊ ဂ႐ုဏာ မက်န္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္။
လူထုလုိခ်င္တာက ထမင္းနပ္မွန္မွန္ စားရေရးပါ၊ ဇိမ္ခံကားေစ်းေတြက်တာ သူတုိ႔ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး၊ သူတုိ႔နဲ႔ မဆိုင္ပါ ဘူး၊ သူတို႔ထမင္း သူတို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ႐ုိး႐ိုးသားသား ရွာေဖြစားေသာက္ခြင့္ပါ။ သူတုိ႔ ထမင္းလုပ္ကုိ လုယက္ေန တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ သူတုိ႔အေပါင္းအပါ ကုမၼဏီေတြရဲ႕ ဗိုလ္က်မႈကုိ ခုခံကာကြယ္ခြင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္း ျပည္ေတြမွာ သန္းခ်ီရွိေနၾကတဲ့ က်ားမအစုံ အလုပ္သမားေတြက ကုိယ့္တုိင္းျပည္ထဲမွာ ဒီလုိအခြင့္အေရးေတြ မရႏုိင္ ေတာ့လို႔ သူတပါးဆီမွာ မတန္တဆလုပ္ခနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံ၊ ဗိုလ္က်ခံၿပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလုိ ဒုကၡဘုံသား ျပည္သူအမ်ားအတြက္ေတာ့ သမတႀကီးရဲ႕ ဂ႐ုဏာက မရြာမေစြ ေခါင္းပါးခ်ဳိ႕တဲ့ဟန္တူတယ္။
ေနာက္ရယ္ရခက္ ငိုရခက္တဲ့ သမတႀကီးရဲ႕ စကားကေတာ့ Rule of law ဥပေဒစုိးမိုးေရးနဲ႔ အေျခခံဥပေဒျပဳျပင္ေရး ဆို တာပဲ၊ မတရား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံထားရတဲ့ သူေတြကုိေတာင္ လႊတ္မေပးႏိုင္ေသးဘဲ ဥပေဒစုိးမုိးေရးဆုိတာေတာ့ သား သတ္သမား၊ ဘိန္းစား၊ မယားခုိး၊ လူလိမ္က ငါးပါးသီလေပးေနသလုိ ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ အေျခခံဥပေဒကုိ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ျပင္ရေအာင္တဲ့။ ဒါလဲ ႏႈတ္သီးအရွည္ကို ပန္းကန္ျပားနဲ႔ေကၽြး၊ တျပန္ ႏႈတ္သီးအတိုကုိ ၀ါးက်ည္ေတာက္နဲ႔ေကၽြးတဲ့ ေျမ ေခြးနဲ႔ ငွက္က်ားပုံျပင္ထဲကလုိ ေကၽြးေတာ့ ေကၽြးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ စားမရေအာင္ေကၽြးတာပဲ။
သမတႀကီး ေနာက္ဆုံးအေလးေပး ေျပာသြားတာကေတာ့ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈ ဆန္ရွင္ေတြ ႐ုပ္သိမ္းေပးေရးပါ။ ႏိုင္ငံတ ကာက အလွဴေငြေတြေပးၾကပါ ဆိုတာပါပဲ။ အလွဴေငြ တေဒၚလာက ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ ေနာက္လွန္က် မသြားေအာင္ ကူႏုိင္တယ္ဆိုပါလား။ ဒီလုိဆိုေတာ့ အေရးယူပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ မလုပ္ယင္၊ ႏုိင္ငံတကာက အလွဴေငြ ေတြမေပးယင္၊ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္မယ္လုိ႔ တဖက္လွည့္နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တာမ်ား လား။ ဗမာလူထုႀကီးနဲ႔ သူတုိ႔လုိလားခ်က္ ဒီမိုကေရစီကို အလဲအလွယ္ ျပန္ေပးဆြဲခံထားရသလုိပါပဲလား၊
ေအာ္… ဒုကၡ .. ဒုကၡ သံသရာ၀န္ေလးလွေခ်တကား။
နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ဗိုလ္သိန္းစိန္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ ေရႊနားေတာ္သြင္း ဧခ်င္းက ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါ၏။ သုိ႔ေသာ္…
ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ မဆလေခတ္ဦးတုန္းက ဘုန္းႀကီးတပါးက မဆလပါတီ္ရဲ႕အညမည သေဘာတရားစာအုပ္ကို ဖတ္မိၿပီး “ေကာင္းလုိက္တာ၊ ဘယ္ဘုန္းႀကီးလူထြက္ ေရးထားတာပါလိမ့္” လုိ႔ ဆိုသတဲ့၊ ေကာင္းမွာေပါ့ အေကာင္းေတြခ်ည္း ကူး ခ်ထားတာကုိး၊ လက္ေတြ႔လုပ္ဖုိ႔မွ မဟုတ္ဘဲ၊ ဒီလုိနဲ႔ အဲဒီအေကာင္းခ်ည္း ျပၿပီး ဗိုလ္ေန၀င္းတုိ႔ ဆိုရွယ္လစ္လုိက္ၾကတာ ၂၆ ႏွစ္လည္းၾကာေရာ တုိင္းျပည္လဲ လူမဲြစာရင္း၀င္ လူထုလဲဖြတ္ေက်ာျပာစု၊ ခ႐ုဆန္ကၽြတ္ျဖစ္ က်န္ခဲ့တယ္။
အခုလည္း ဗုိလ္သိန္းစိန္ တုိ႔က နတ္သံေႏွာလုိ႔ တေက်ာ့လာျပန္ၿပီး။ တေဒၚလာလွဴယင္ ဒီမိုကေရစီေနာက္ေၾကာင္းျပန္ မလွည့္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းပါ၏။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔မပါ၊ အေျပာေတြခ်ည္းဆိုေတာ့ အဆန္မပါတဲ့ ေရေပၚ ေလ၀ဲတဲ့ စပါးခံြေတြလုိ႔ပဲ ျမင္မိတယ္။
ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
No comments:
Post a Comment