( ဇြန္လ ၁၇ ရက္ေန႔
အေဖမ်ားေန႔အတြက္ အမွတ္တရကဗ်ာ )
အေဖ....အေဖဟာ
က်ေနာ္တို႔မိသားစုရဲ့
အားကိုးအားထားရာ အရွင္သၡင္ပါ....အေဖ။
အေဖဟာ....မိသားတစ္စုလံုးရဲ့
စားဝတ္ေနေရး ပညာေရး က်မၼာေရးနဲ႔
ေက်ာင္းသံုးမုန္႔ဖိုးပါမက်န္
ပြဲလည္မုန္႔ဖိုးအဆုံး
အဲဒါေတြကို တစ္ေယာက္တည္းအားနဲ႔
ေဖြရွာေပးခဲ့သူပါ....အေဖ။
ေမာတယ္ ပန္းတယ္ စိတ္ဝယ္မထားပဲ
ငါ့သား ငါ့သမီး
ဝတ္ဖို႔ဆင္ဖို႔ကိုပါ
အျပံဳးမပ်က္ပဲ ေငြရွာေပးခဲ့သူပါ။
ဟင္းေကာင္း ထၼင္းေကာင္း
မခ်က္တာၾကာရင္
သား- သမီးမ်ားနဲ႔ အေမ့ကိုၾကည့္ျပီး
မ်က္ႏွာညွိးကာ
စိတ္မေကာင္းျဖစ္တဲ့....တို႔ေဖေဖ။
တခါတရံ အေမမသိေအာင္
တိတ္တခိုးေလးနဲ႔ မုန္႔ဖိုးေတြလည္း
ခိုးေပးတတ္တဲ့
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့....တို႔ေဖေဖ။
ငါ့သား- ငါ့သမီး ပြဲလမ္းသဘင္
သြားလာတဲ့ခါ
ဆင္ယဥ္အဝတ္စား မညိွးႏြမ္းရေအာင္
အေမ့ကိုတိုင္ပင္
အလွဆင္ေပးတဲ့....တို႔ေဖေဖ။
သားနဲ႔ သမီး ခြန္အားျဖစ္ေစမယ့္ စကား
ဗဟုသုတ ရေစမယ့္ အေတြးအျမင္ေတြကိုလည္း
အားလပ္တဲ့ စေန- တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာဆို
မေမာႏိူင္ မပန္းႏိူင္
ေျပာျပတတ္တဲ့....တို႔ေဖေဖ။
ငံုမိသဲကိုင္ တက္ႏိူင္ဖ်ားေရာက္ တဲ့
ဇြဲမာန္မေလွ်ာ့နဲ႔လူေလးဆိုတဲ့
အေဖ့ရဲ့စကား
က်ေနာ့္ရင္ထဲ အားရွိလိုက္တာ....ဗ်ာ။
ဘာလုပ္လုပ္ ဘာကိုင္ကိုင္
ပထမ အရင္စဥ္းစား ျပီးေတာ့
လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေတြဟာ
မွားမွန္းသိရင္
ခ်က္ျခင္းရပ္လိုက္ပါ လူေလး...တဲ့
အက်ဳိးအျမတ္မရွိတဲ့
တရားေသ ဝါဒ ဘယ္ေတာ့မွ
ဆုပ္ကိုင္မထားနဲ႔ ဆိုတဲ့
အေဖ့ရဲ့ ဆိုဆံုးမစကားေတြ
ျပန္လည္ၾကားေယာင္ ျမင္လာတဲ့ ညညေတြဆို
စစ္ကနဲမည္ေအာင္ ေၾကေၾကကြဲကြဲ
ရင္ထဲနာက်င္
လဲေနသူကို ကူပါ
ဒုကၡေရာက္ေနသူနဲ႔ ဒုကၡမေရာက္သူကို
ခြဲျခားသိျမင္တတ္ဖို႔ ေျပာဆိုခဲ့တဲ့
ေဖ့ေဖ့စကား၊
ကံစီမံရာကို မလွန္ႏိူင္ေပမယ့္
ကံကိုေတာ့ အားမကိုးနဲ႔
အတၱဟိ အတၱေနာ နာေထာ
မိမိကိုယ္သာ မိမိကိုးကြယ္
ဆည္းကပ္ရာဆိုတဲ့
ဗုဓၵရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ဆိုစကားေတြကို
လက္ကိုင္ထားတဲ့....တို႕ေဖေဖ၊
တခုေတာ့
ေနာက္ဆံုးမွာလိုက္မယ္တဲ့ ငါ့- သားနဲ႔ သမီးတို႔
လူယံုသတ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ အေသမခံနဲ႔
အဲဒီလိုျဖစ္ရင္ ကိုယ္အသံုးမက်တာပဲ
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူေတြကို
ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းပါ ဆိုတဲ့
ေဖ့ေဖ့စကား သား- သတိရလိုက္တာ...ဗ်ာ။
တခါတေလ အေဖ့အတြက္မပါ
လမ္းထိပ့္ဆိုင္က ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ေတြ
ဝယ္လာတတ္တဲ့
ဒို႔ေဖေဖကိုေလ
ျပန္ျမင္ေယာင္တိုင္း
မခ်ိရင္ထဲ ေဝဒနာေတြကဲ
သတိမယွဥ္တြဲ ေဝဒနာေတြမစဲတဲ့ အဲဒီညဆို
ေဖေဖက်မၼာပါေစေၾကာင္း အခါခါဆုေတာင္း
ေၾသာ္..... ေက်းဇူးၾကီးေပ့
တို႔ေဖေဖ..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေက်းဇူးရွင္ ဖခင္မ်ားအား ဤ- ကဗ်ာျဖင့္
ကန္ေတာ့လိုက္ပါသည္။
( ကိုဗလိုင္ ) ဒိန္းမတ္
ျပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရႊ ့ႏိုင္သည္ ။
No comments:
Post a Comment