အစာအေၾကာင္းအသိပညာက
ေစ့ေဆာ္ေပးတာေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈေတြ ပြားလာၿပီး လက္ေတြ႔မွာ ထိေရာက္တဲ့ျပဳျပင္မႈေတြ
ပါလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ လက္ရွိက်န္းမာေရးနဲ႔ 
အနာဂတ္က်န္းမာေရးဟာ
အားရစရာ ေကာင္းတဲ့အေျခကို ဆိုက္ေတာ့မွာပဲလို႔ အာမခံရဲရဲနဲ႔ ေျပာႏိုင္ေတာ့မယ္။
အနာဂတ္က်န္းမာေရးဟာ အားရစရာ ေကာင္းတဲ့အေျခကို ဆိုက္ေတာ့မွာပဲလို႔ အာမခံရဲရဲနဲ႔ ေျပာႏိုင္ေတာ့မယ္။
လက္ေတြ႔လုပ္စရာေတြအေၾကာင္းကို
ဆက္ရမယ္ဆိုလွ်င္ေတာ့--
- အသားဟင္းမ်ားမွာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေရာေပးပါ။ ဟင္းလဲပြားၿပီး က်န္းမာေရး အားေပးလဲျဖစ္ပါတယ္။ သံုး႐ုိးသံုးစဥ္ျဖစ္တဲ့ ကုလားပဲ၊ ဘူးသီး၊ ခရမ္းသီး၊ အာလူးအျပင္ ေဂၚရခါသီး၊ ပဲလိပ္ျပာ၊ ေထာပတ္ပဲ၊ ပဲနီေလး၊ အျခားပဲမ်ား၊ ပိန္းဥ၊ ခါခ်က္ဥ၊ မုန္လာဥတို႔ကို စမ္းသံုးၾကည့္ပါ။
- ေတာင္ပိုင္းအိႏၵိယမွာ ဂဏန္းဟင္းမွာ ဒန္႔ဒလြန္ရြက္အုပ္တတ္တယ္။ မဆလာသံုးတဲ့ ငါးဟင္းအားလံုးမွာလဲ ဒီလိုေရာႏိုင္ပါတယ္။ ဒန္႔ဒလြန္ရြက္ဟာ အစိမ္းရင့္ေရာင္ျဖစ္တာမို႔ ဗီတာမင္ေအ၊ စီနဲ႔ အင္တီေအာက္ဆီဒင့္ေတြ အမ်ားအစားပါပါတယ္။ အာနိသင္ၾကီးမားတဲ့ က်န္းမာေရးအားေပးအစာျဖစ္တယ္။ အျခားဟင္းလ်ာေတြမွာလဲ စမ္းၿပီးသံုးသင့္ပါတယ္။ ဒန္႔ဒလြန္ရြက္ကို ပဲနီေလး၊ ကုလားပဲ၊ ပဲေထာပတ္ စတဲ့ ျပဳတ္ၿပီးသားပဲေတြနဲ႔ ေရာၿပီးေၾကာ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ပဲအရည္ေသာက္ဟင္းေတြမွာလဲ ဆူးပုပ္ရြက္ခတ္သလို ခတ္ႏိုင္ပါတယ္။ အပြင့္နဲ႔ရြက္ႏုေတြကို ျပဳတ္ၿပီး မိုးက်လက္ဖက္သုပ္မ်ိဳး သုပ္စားႏိုင္ပါတယ္။
- ဆူးပုပ္ရြက္ကိုလဲ ဒန္႔ဒလြန္ရြက္သံုးနည္းကား သံုးႏိုင္ပါတယ္။ ဆူးပုပ္ရြက္အညြန္႔ကေလးကို ငါးဟင္းအားလံုးမွာ င႐ုတ္သီးစိမ္းနံနံပင္ အုပ္သလိုအုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အညွီေျပၿပီး က်န္းမာေရးေကာင္းက်ိဳးလဲျပဳမယ္။ အျခားဟင္းေတြမွာလဲ သံုးၾကည့္ၾကပါ။ အလြန္တန္ခိုးရွိတဲ့ အရြက္မို႔ စဥ္းစားရလွ်င္ရသလို ၾကံဖန္သံုးရမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ကေရႊဖ႐ုံသီးဟင္းမွာ ထည့္တာေတြ႔ဘူးတယ္။ အျခားေနရာေတြမွာလဲ ထြင္ၿပီးသံုးႏိုင္ေသးတယ္ ထင္ပါတယ္။ စားေနက် ၾကက္ဥ ဘဲဥနဲ႔ေၾကာ္၊ ေၾကာ္စား၊ ခ်က္စား ပဲၾကီးနဲ႔ အျခားပဲဟင္းေတြမွာမွာ မီးအံုမီးၿမိဳွက္ ေရေႏြးေဖ်ာၿပီး အတို႔အျမႇဳပ္အျဖစ္သံုးတဲ့အျပင္ သုပ္စားလို႔လဲ ရပါတယ္။ ဆူးပုပ္ရြက္ကို ေရေႏြးေဖ်ာ၊ ၾကက္သြန္နီ ေဂၚဖီနဲ႔ ေရာၿပီး ပုဇြန္ေျခာက္ ဆီခ်က္ သံပရာသီးနဲ႔ ျမင္းခြာရြက္သုပ္သလို သုပ္ပါ။ ပဲမႈန္႔ထည့္ခ်င္ရင္ ထည့္ႏိုင္ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္လဲ လက္ဖက္သုပ္မွာ (သေဘၤာရြက္ထည့္သလို) ထည့္စားပါ၊ စမ္းၾကည့္ၾကပါ။ ခံတြင္းေတြ႔မွာပါ။
- အေမႊးအၾကိဳင္အတြက္သံုးတာေတြ
အားလံုးလိုလိုဟာ ေကာင္းၾကတာပဲ။ ဒီေတာ့ ဒါေတြကို အေလးထားသံုးၾကရလိမ့္မယ္။
ထည့္ေနက်ေတြမွာ ပိုပိုမိုမိုသံုးၿပီး မထည့္တတ္ေသးေပမယ့္
ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ေနရာေတြမွာ သံုးေပးပါ။ အနံ႔အသက္အတြက္ထည့္တဲ့
အေမႊးအၾကိဳင္ေတြပဲဆိုၿပီး မစားဘဲဖယ္မပစ္ပါနဲ႔ စားျဖစ္ေအာင္စားေပးပါ။ တကယ္လို႔
အေရသာမၾကိဳက္ဘူးဆိုရင္ မ်ိဳသာခ်လိုက္ပါ။ ခပ္စိမ္းစိမ္းစားရတာေတြက
ပိုထိေရာက္ပါတယ္။ မခ်က္ရေသးတာဆိုေတာ့ ဒါေတြမွာပါတဲ့ ဗီတာမင္စီ အျပည့္အဝရမယ္။
င႐ုတ္သီးစိမ္းကလဲ ေကာင္းပါတယ္။ စပ္တာေၾကာင့္ အမ်ားအစားမသံုးႏိုင္ေတာင္
ဟိုနည္းနည္း ဒီနည္းနည္းထည့္ႏိုင္ရင္လဲ မဆိုးပါဘူး။ - ဇီးျဖဴသီး၊ ခ်ဥ္ေပါင္သီးမွည့္ေထာင္း စတာေတြဟာလဲ က်န္းမာေရးဘက္က ၾကည့္ေျပာရရင္ တကယ့္အဖိုးတန္ေတြပဲ။ ဇီီးျဖဴသီးမွာပါတဲ့ ဗီတာမင္စီကိုပဲ ၾကည့္ပါအုံးေတာ့။ ဇီးျဖဴသီးေထာင္းရင္ အစိမ္းကိုပဲ သံုးပါ။ ၾကက္သြန္ျဖဴ င႐ုတ္သီးစိမ္း ေျမပဲဆံနဲ႔ေထာင္းရင္ ဒီအေထာင္းမွာပါတဲ့ အင္တီေအာက္ဆီဒင့္ေတြကေတာ့ တပံုတပင္ပဲလို႔ ဆိုရေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ နည္းနည္းေလးစားရင္ေတာင္ တာသြားပါတယ္။ ဒီလိုပဲ ခ်ဥ္ေပါင္သီးမွည့္(အနီ) ကိုလဲ သံုးႏိုင္ပါတယ္။ တူညီတဲ့ေကာင္းက်ိဳးမ်ိဳး ရႏိုင္ပါတယ္။ မရမ္းသီးေထာင္းကိုလဲ ဒီလိုပဲ သေဘာထားရမယ္။ ၾကိဳက္လွ်င္မွ်ဥ္ငါးပိ၊ ပုဇြန္ေျခာက္တို႔ ထည့္ႏိုင္ေပမယ့္ ေျမပဲဆံေလာက္ အဟာရအာနိသင္ မရွိဘူး။ အငန္လဲ ပိုသြားမွာ စိုးရတယ္။
- ခါဂ်က္ဥ(ဥဝါ) ဆိုတာက ေကာင္းက်ိဳးမ်ိဳးစံု အထူးသျဖင့္ အစြမ္းထက္လွတဲ့ အင္တီေအာက္ဆီဒင့္ ဘီတာကယ္ေရာ္တင္း ပါတာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအဟာရ ပညာရွင္ေတြက အစားအစာေတြထဲမွာ ထိပ္တန္းတင္ထားတဲ့ ဟီး႐ုိးတစ္ပါး ျဖစ္တယ္။ ဒါကို အသားအခ်ိဳခ်က္မွာ ေရာလို႔ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ အစိမ္းေၾကာ္မွာထည့္၊ ဆယ့္ႏွစ္မ်ိဳးဟင္းခ်ိဳလိုမ်ိဳးမွာထည့္၊ သီးစံုဟင္းမွာထည့္တဲ့အျပင္ ျခစ္ၿပီး သေဘၤာသီးသုပ္သလို သုပ္စား၊ ရွာလကာရည္နဲ႔ အခ်ဥ္တယ္စား လုပ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ အာလူးလိုအသားဟင္းေတြမွာ ေရာႏိုင္ပါတယ္။ အရည္ညွစ္စက္ရွိသူမ်ား အရည္(ဂ်ဳစ္) လုပ္ၿပီးေသာက္လွ်င္ အထူးေကာင္းက်ိဳးေပးႏိုင္ပါတယ္။ ၾကိဳက္ရင္လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဂ်င္းႏုနည္းနည္းေလာက္ထည့္ၾကည့္ပါ။ အနံ႔အရသာတစ္မ်ိဳးထူးပါတယ္။ ဒီလိုပဲ တ႐ုတ္နံနံကိုလဲ ထည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ခ်က္ရင္လဲ ဘီတာကယ္ေရာ္တင္းကေတာ့ အာနိသင္မျပယ္ဘူး။
- ပဲမ်ိဳးစံုကေတာ့ ျမန္မာေတြေန႔တိုင္းလိုလို ေရေရလည္လည္ သံုးေပးရမယ့္အစာျဖစ္တယ္။ သူတမယ္ထဲ ခါတိုင္းလိုခ်က္တဲ့အျပင္ အသားတြင္မကေသးဘူး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြနဲ႔လဲ ေရာႏိုင္ပါေသးတယ္။ ကုလားပဲ၊ ပဲနီေလး၊ ပဲဝါေလး၊ ပဲေထာပတ္၊ ပဲလိပ္ျပာ စတာတို႔ကို ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္၊ ဟင္းႏုႏြယ္ရြက္နဲ႔ ေရာေၾကာ္ပါ။ သက္သတ္လြတ္ဟင္းလဲျဖစ္ၿပီး အရသာလဲ ေကာင္းပါတယ္။ အာဟာရအာနိသင္ ေပါင္းစံုပါတာမို႔ က်န္းမာေရးအတြက္ အားထားရတဲ့ဟင္းျဖစ္မယ္။ ေနာက္ဥပမာတခုက ပဲေထာပတ္ကို အိုးကပ္ခ်က္သလိုခ်က္ၿပီး ပုဇြန္ျဖစ္ျဖစ္ ေဘာ့ခ်ိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆတူေလာက္ေရာခ်က္ၾကည့္ပါ။ စားလို႔လဲေကာင္း အဟာရတန္ဖိုး အျပည့္ပါတဲ့ ဟင္းတမယ္ျဖစ္မယ္။ အသားဟင္းေတြေလာက္ စရိတ္လဲမရွိဘူး။ “ဘယ္လိုလဲ အသားဟင္းမပါဘူးလား” လို႔ ေမးတဲ့သူရွိရင္ ပဲဟာ အသားဓာတ္ အျပည့္အဝပါေၾကာင္း၊ ဒါ့ျပင္ အျခားေကာင္းက်ိဳးအာနိသင္ေတြလဲ ထပ္ေဆာင္းပါေၾကာင္းကို ရွင္းျပပါ။ အသားၾကီးအသားမွာ ဆိုးက်ိဳးေပးႏိုင္တာေတြ ရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ ျပည့္ဝဆီပါတာေၾကာင့္ ေခတ္ေရာဂါေတြကို အားေပးေနေၾကာင္းကို ပညာေပးလိုက္စမ္းပါ။ ခ်က္ရာမွာေတာ့ စားသူေတြ ၾကိဳက္လာေအာင္ အရသာရွိရွိျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးလိုက္ပါ။
- ေနာက္ ဟီး႐ုိးတစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ပဲျပားကို ျမန္မာနည္း၊ တ႐ုတ္နည္း၊ ကုလားနည္း ခ်က္နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ စမ္းခ်က္ၿပီး တစ္ပတ္မွာ အနည္းဆံုး ၂၊ ၃ ခါေလာက္ စားေပးပါ။ အထက္ကေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ပဲမ်ားကို သံုးသလို အသားနဲ႔ေရာ၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္နဲ႔ပါ ေရာလို႔ရပါတယ္။
- ခရမ္းခ်ဥ္သီးကေတာ့ အင္မတန္မွ စားထိုက္လြန္းလို႔ ရွာေဖြၾကံဆၿပီး သူ႔ကို ေန႔တိုင္းလိုလို သံုးေပးပါ။
- အပင္ေပါက္မ်ား _ ပဲတီပင္၊ ေျမပဲေပါက္ ဒါေတြဟာလဲ သိပ္စားဖို႔ေကာင္းတာေတြပါ။ အဓိကေကာင္းက်ိဳးျပဳတာကေတာ့ ဗီတာမင္အီးျဖစ္တယ္။ ဖိုင္ဘာနဲ႔အျခား အင္တီေအာက္ဆီဒင့္မ်ားလဲ ရႏိုင္ပါေသးတယ္။
- အတို႔အျမႇဳပ္မ်ား _ ဒါေတြကေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ အစားအစားထဲမွာ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ အားေပးခံရတဲ့ အစာတစ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။ ေန႔စဥ္လိုပဲ ပါတတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ သိပ္ဆင္းရဲတဲ့ အိမ္ေထာင္စုမွာဆို ဟင္းဆိုလို႔ ဒီတစ္မယ္ထဲပဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာ။ အတုိ႔အျမႇဳပ္ေတြကေတာ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားမ်ားစားႏိုင္ဖို႔ တီထြင္ေပးလိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးပဲ။ အမ်ိဳးအမည္စံုလြန္းလို႔ အလြန္တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ အစိမ္းစားရတာေတြပါလို႔ ဗီတာမင္တို႔ သတၱဳဓာတ္ စတာေတြ ေလ်ာ့မကုန္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သန္႔ရွင္းေရးကိုေတာ့ အထူးအေလးေပးရလိမ့္မယ္၊ အစိမ္းစားရတဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြမွာ ဝမ္းေရာဂါပိုးပါႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးရလိမ့္မယ္။ ဒါေတာင္ စင္ခ်င္မွစင္မွာ။ စင္ေအာင္ေဆးပါ။ ဒါေတာင္ လံုေလာက္ခ်င္မွ လံုေလာက္မွာ။
- ဖိုင္ဘာဟာ အခုေခတ္ေရာဂါကာကြယ္ေရးမွာ ဘယ္ေလာက္အေရးၾကီးတယ္ ဆိုတာ တင္ျပၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ အခုေခတ္ လူေတြေသေစတဲ့ေရာဂါေတြ ေပါမ်ားလာတာကို ဖိုင္ဘာ ေလွ်ာ့စားလာတာက အေၾကာင္းရင္းတခုျဖစ္တယ္။ အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့သလို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ မ်ားမ်ားစားေပးမယ္ဆိုရင္ ဖိုင္ဘာ ဖူလံုမွာပါ။ ဖိုင္ဘာႏွစ္မ်ိဳးရွိတဲ့အနက္ ေပ်ာ္ဝင္ဖိုင္ဘာ စားေပးဖို႔ကိုလဲ မေမ့သင့္ဘူး။ ဒီဖိုင္ဘာမ်ိဳးက အေစ့မ်ားတဲ့အသီးေတြနဲ႔ ခြ်ဲေစးတာေတြမွာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရမ္းသီးမ်ိဳးစံု ႐ုံးပတီသီး ခ်ဥ္ေပါင္သီး စတာေတြကို တခါတေလ စားေပးထိုက္တယ္။ အတို႔အျမႇဳပ္ထဲမွာ ပါေအာင္ ထည့္လို႔ရပါတယ္။ သစ္သီးထဲကလဲ အေစ့မ်ားတဲ့ မာလကာသီး၊ စေတာ္ဘယ္ရီသီး ပင္မွည့္သီးေတြမွာ ပက္တင္ပါတာမို႔ ေပ်ာ္ဝင္ဖိုင္ဘာမ်ားတယ္။
အေရးၾကီးတာေတြ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ေကာင္းတဲ့ဆီ (ပဲဆီ) ကိုသာ သံုးဖို႔၊ ဆီေၾကာ္ေတြ မစားဖို႔၊ ေထာပတ္ မာဂ်ရင္းေတြ မသံုးဖို႔၊ အငန္ေလွ်ာ့ဖို႔၊ မဝေစေအာင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ထိန္းထားဖို႔ဆိုတာေတြပဲ။ ဟင္းစီစဥ္ရာမွာ ဟင္းခ်က္ရာမွာ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို သတိျဖစ္ေစၿပီး အၿမဲတမ္း ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္
ေနာက္သတိထားၿပီး ေလွ်ာ့စားရမွာကေတာ့ ဆား (အငန္ဓာတ္) ပဲ။ ျမန္မာ့ပင္တိုင္စာျဖစ္တဲ့ ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္၊ ငံျပာရည္၊ ပုဇြန္ေျခာက္ ဆိုတာေတြက ဆားကဲတဲ့ ပစၥည္းေတြပါ။ ဒီေတာ့ ငါးပိရည္၊ ငံျပာရည္ကို ေလွ်ာ့ရလိမ့္မယ္။ အစားထိုးရလိမ့္မယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေထာင္း (ပန္ေထြေဖ်ာ္) ပဲ။ ပံုးရည္ၾကီး ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္ တို႔ကိုလဲ သံုးႏိုင္ပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္ - ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္မွာ အသည္းကင္ဆာအားေပး အဆိပ္အေတာက္တမ်ိဳးပါတယ္လို႔ ဆိုတယ္)
ဆီေၾကာ္ရတာေတြကို ေရွာင္ပါ။ ဆီေၾကာ္ေတြကို မစားပါနဲ႔။ ဆီေၾကာ္ဖို႔လိုရင္လဲ ဆီက ပူျခစ္ေနၿပီး အေငြ႔ေတြ အၾကာခ်ည္းတက္ေနတဲ့အထိမထားပါနဲ႔၊ အႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္။ အေငြ႔တက္စ၊ မတက္ခင္ေလာက္အထိပဲထားပါ။
တဆက္ထဲ တင္ျပခ်င္တာကေတာ့ ဟင္းခ်က္ရာမွာ သတိထားစရာအတိုအထြာေတြပဲ။
တို႔စရာ စတာေတြနဲ႔ အျခားသံုးစရာအတြက္ ဟင္းရြက္ကို ျပဳတ္ရရင္ျပဳတ္တဲ့အရည္ကို ျပန္သံုးပါ။ သြန္မပစ္ပါနဲ႔။ ဟင္းခ်ိဳ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းမွာ သံုးႏိုင္ပါတယ္။
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ အထူးသျဖင့္ ဆူးပုပ္ရြက္၊ ကင္းပံုရြက္တို႔လို အစိမ္းရင့္ေရာင္ရွိတဲ့ အရြက္ေတြကို အၾကာၾကီး ခ်က္တာျပဳတ္တာ မလုပ္ပါနဲ႔၊ ပါတဲ့ ေကာင္းတဲ့အာနိသင္ အထူးသျဖင့္ ဗီတာမင္စီ ျပယ္သြားမွာ စိုးရတယ္။
ဆားေပါ့ေပါ့ အၿမဲခ်က္ပါ။ ဆားပိုစားလိုသူေတြအတြက္ စားပြဲေရာက္မွ ထပ္ထည့္ပါ။
ဆားေပါ့စားရတဲ့သူရွိလွ်င္ ဆားမပါ (သို႔) အေပါ့ဆံုးခ်က္ၿပီး ဆားေပါ့စား သူအတြက္ ဖယ္ထားခတ္ထားၿပီးမွ ဆားလိုသလို ထပ္ထည့္ပါ။
ေဆးဆိုးထားတာအားလံုးကို ေရွာင္ပါ။ (ပုဇြန္ခ်ဥ္၊ မွ်စ္၊ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္ စတာမ်ား)
ဆီကိုခ်က္ရတဲ့အခါမွာ ဒယ္အိုးေပၚက စီးၿပီးမေနပါနဲ႔၊ တက္လာတဲ့ဆီေငြ႔ေတြကို မရႉျဖစ္ေအာင္ သတိထားပါ။ ဒီဆီေငြ႔ေတြဟာ ကင္ဆာအားေပးျဖစ္တယ္။
ေၾကာ္ၿပီးက်န္တဲ့ဆီကို ျပန္မသံုးပါနဲ႔။
အၾကာၾကီးေၾကာ္ရတဲ့အခါမ်ိဳးွမွာ ၾကားအခ်ိန္မွာ ဒယ္အိုးကို ေရနဲ႔က်င္းၿပီးေအးေအာင္ ခဏထားၿပီးမွ ဆက္ေၾကာ္ပါ။
ဆီသိုေလွာင္ထားတဲ့ ဆီပံုး၊ ပုလင္းေတြကို အလင္းေရာင္အားမ်ားတဲ့ ေနရာေတြမွာ မထားပါနဲ႔။ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္ေနရာမွာ ထားပါ။
ဆီမွာ ေရအေရာေႏွာမပါပါေစနဲ႔။ ေရပါရင္ ဆီကျမန္ျမန္ပ်က္ၿပီး မေကာင္းတဲ့အာနိသင္ေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဒီလိုပဲ ဆီေခ်းေစာ္နံတဲ့ဆီဟာလဲ က်န္းမာေရးနဲ႔ မညီညြတ္ေတာ့ဘူး။
ဆီသတ္တာတို႔ အသားငါး ေၾကာ္၊ ခ်က္တဲ့အခါမွာ ဆီကို အေငြ႔ေတြ အၾကာၾကီးတက္တဲ့အထိ မထားပါနဲ႔၊ ဆီက်က္က်က္ခ်င္း ထည့္ေၾကာ္လိုက္ပါ။
အစိမ္းစားတဲ့ သီးရြက္ေတြကို ေရမ်ားမ်ားနဲ႔ အထပ္ထပ္ေဆးပါ။
အသုပ္စတာတို႔လို နယ္ရမယ့္အခါမ်ိဳးမွာ (ပလတ္စတစ္) လက္အိတ္ကို သံုးပါ။ သံုးၿပီး လႊင့္ပစ္ႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။ မျဖစ္လို႔ ျပန္သံုးရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဆးၿပီးမွသိမ္းပါ။ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္သံုးခါနီးမွာ အိတ္ကိုလက္မွာစြပ္ထားၿပီး ဆပ္ျပာနဲ႔ ထပ္ေဆးပါ။
ဟင္းေတြကို အခါခါမေႏႊးပါနဲ႔၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္၊ ကင္းပံုရြက္၊ ဆူးပုပ္ရြက္ တို႔ဆိုရင္ စားခါနီးမွသာထည့္ပါ။ အခါခါေႏႊးေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဓာတ္ေတြျပယ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ (အထူးသျဖင့္ အေရးၾကီးလွတဲ့ ဗီတာမင္စီ)၊ ဒါ့ျပင္ မီးလဲကုန္ အခ်ိန္လဲကုန္ပါတယ္။
ယင္ေကာင္မနားေစေအာင္ အထူးဂ႐ုစိုက္ပါ။ အစားအေသာက္ကို အၿမဲအုပ္ထားပါ။
ေစ်းဝယ္ရင္ စိတ္ထဲမွာ အမွတ္ထားရမယ့္ စာရင္းရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဒီေန႔ ကိုယ္ခ်က္မယ့္ ဟင္းစပ္မွာ -
(၁) ကစီဓာတ္၊ ပ႐ုိတင္းဓာတ္၊ အဆီလံုေလာက္စြာပါရဲ႕လား။
(၂) သတၱဳဓာတ္နဲ႔ ဗီတာမင္ေတြေကာ ဖူလံုရဲ႕လား။
(၃) အင္တီေအာက္ဆီဒင့္ေရာ ျပည့္ျပည့္ဝဝရွိရဲ႕လား။
(၄) ဖိုင္ဘာေရာပါသလား။
မျပည့္စံုေသးဘူးထင္ရင္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ျဖည့္တင္းေပးလိုက္ပါ။ ဥပမာ ဗီတာမင္စီ၊ အင္တီေအာက္ဆီဒင့္၊ သို႔မဟုတ္ ဖိုင္ဘာနည္းေနမယ္ဆိုရင္ ဒါေတြအမ်ားအစားပါတဲ့ လတ္ဆတ္တဲ့ အသီးတစ္မ်ိဳးကို ေကၽြးျဖစ္ေအာင္ ေကၽြးလိုက္ပါ။ ဒါမွသာ က်န္းမာေရးအစ မီးဖိုေခ်ာင္က ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ ကိုက္ညီေတာ့မယ္။
(ဤေဆာင္းပါးေရးသားသူအား ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္)
No comments:
Post a Comment