ေတာင္အာဖရိက ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ (အပိုင္း - ၃)

မင္ဒဲလား
ေျပာင္းလဲမွဳသို႕ ဦးတည္ေသာ ေရြ႕လ်ားမွဳမ်ား


ေျပာင္းလဲမွဳေတြကို စတင္ဖို႕ ေရြ႕လ်ားမွဳေတြ ရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ေရြ႕လ်ားမွဳေတြရွိမွသာ ေျပာင္းလဲမွဳကို ဦးတည္တဲ့ အရွိန္အဟုန္ကို ျမွင့္တင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေရြ႕လ်ားမွဳေတြဆိုတာမွာလဲ သ႑ာန္မ်ိဳးစံု ရွိပါတယ္။ပမာဆိုရရင္အားကစားနည္းမ်ိဳးစံုရဲ႕သ႑ာန္ကြဲျပားသလိုပါပဲ။ ေဘာလံုးကစားတဲ့အခါ ေဘာလံုးတလံုးကို လူေပါင္းမ်ားစြာက လုယူကစားရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကက္ေဘာကစားတဲ့အခါလဲ ဒီလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေဂါက္သီးကစားတဲ့အခါမွာက်ေတာ့ ေဘာလံုးတလံုးထဲကို လုျပီးကစားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေဘာလံုးနဲ႕ကိုယ္၊ ကိုယ့္အေရြ႕နဲ႕ကိုယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

အျခားကစားနည္းေတြမွာလဲ ဒီလိုပါပဲ။ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕သူ ရွိပါတယ္။ လက္ေ၀ွ႕ပြဲဆိုရင္ သူႏိုင္၊ ကိုယ္ႏိုင္ အျပိဳင္အဆိုင္ အလဲထိုးၾကရပါတယ္။ ေသနတ္ပစ္ျပိဳင္ပြဲဆိုျပန္ရင္ေတာ့ ပစ္မွတ္ကို ထိေအာင္ ဘယ္သူက ပစ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို ျပိဳင္ၾကရပါတယ္။ စကားစစ္ထိုးပြဲဆိုရင္ စကားနဲ႕ အႏိုင္ယူၾက ရပါတယ္။ အားလံုးဟာ ကိုယ့္အေရြ႕နဲ႕ကိုယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဂါက္သီးရိုက္ပြဲကို ေဘာလံုးပြဲလို ျဖစ္ေစခ်င္လို႕ မရပါဘူး။ စကားစစ္ထိုးပြဲကလူေတြကို လက္ေ၀ွ႕ပြဲၾကိဳး၀ိုင္းထဲထည့္ျပီး လက္အိတ္ အတင္းစြပ္၊ ထိုးၾကိတ္ခိုင္းလို႕ မရပါဘူး။ ကစားနည္းကစားဟန္ေတြ မတူညီႏိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာလဲ ဒီလိုပါပဲ။ ဥပေဒတြင္းႏိုင္ငံေရး၊ ဥပေဒပ ႏိုင္ငံေရး၊ ေျမေပၚႏိုင္ငံေရး၊ ေျမေအာက္ႏိုင္ငံေရး၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး၊ စားပြဲ၀ိုင္းႏိုင္ငံေရး၊ သံတမန္ႏိုင္ငံေရး၊ လမ္းမေပၚက ႏိုင္ငံေရး စတာေတြ အားလံုးမွာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ မတူညီႏိုင္ပါဘူး။

ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ပညာရွင္ေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြလွဳပ္ရွားသူေတြဟာ ဒီလို ကြဲျပားျခားနားတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ၊ ဥပေဒသေတြကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေျမေအာက္ႏိုင္ငံေရး၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးေတြ အရွိန္ျမွင့္ဖို႕ လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာလဲ တာ၀န္ေက်ျပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကသလို၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျပာင္းလဲမွဳေတြကို ေထာက္ကူေပးႏိုင္မယ့္ ျပင္ဆင္တည္ေဆာက္မွဳေတြကိုလဲ ၾကိဳးပမ္း ေဖာ္ေဆာင္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။

မင္ဒဲလားကို လူျဖဴအစိုးရက ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားခ်ိန္မွာ အျခားေခါင္းေဆာင္ေတြက လူထု လွဳပ္ရွားမွဳ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကိုလက္ေတြ႕က်က် ျပင္ဆင္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။မင္ဒဲလားလြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံနဲ႕ အ၀ွမ္းမွာ လူႏွစ္သန္းေက်ာ္အင္အားရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း ခုနစ္ေထာင္ ေက်ာ္ ရွိေနပါတယ္။ စနစ္တက်ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစု ေတြလဲရွိသလို၊ ျပည္ပမွာလဲ ေထာင္နဲ႕ခ်ီတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမွဳေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ျပည္သူ႕ေရးရာ၊ ဥပေဒဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြ ရွိေနခဲ့ပါျပီ။

ဒါေတြကို မင္ဒဲလားက ျပဳလုပ္ထားခဲ့တာ မဟုတ္ပါ။ လြတ္ေျမာက္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႕ လွဳပ္ရွားတက္ၾကြသူမ်ားက အေျမာ္အျမင္ရွိရွိနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ထားခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အေျမာ္အျမင္ရွိမွဳ၊အသိဥာဏ္ပညာၾကီးမားမွဳနဲ႕လက္ေတြ႕က်က် ေဆာင္ရြက္တတ္မွဳေတြဟာ ေတာင္အာဖရိက ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ ေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္ လိုအပ္တဲ့ Leverage ကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုတည္ေဆာက္ျပင္ဆင္ထားမွဳေတြကို အျခားသူေတြက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျခင္းမရွိပဲ၊မင္ဒဲလားလြတ္ေျမာက္လာမွသာအစစ၊အရာရာ ျပန္လည္ေဆာင္ရြက္ေနရမယ္ဆိုရင္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ၾကီး ေအာင္ျမင္ဖို႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

လြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္မွာ ဒီလို ခိုင္မာေတာင့္တင္းတဲ့ လူထုလွဳပ္ရွားမွဳအင္အား၊ ႏိုင္ငံတကာ ေထာက္ခံ အားေပးမွဳနဲ႕က႑အလိုက္ကၽြမ္းက်င္သူအုပ္စုေတြအဆင္သင့္ရွိေနတဲ့အတြက္မင္ဒဲလားဟာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ကို ဦးေဆာင္ျပီး၊ ထိေရာက္တဲ့ ေရြ႕လ်ားမွဳေတြကို ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ လ အနည္းငယ္ အတြင္းမွာတင္ Groote Schuur Minute ကို မင္ဒဲလား ဦးေဆာင္တဲ့ ေအအင္စီနဲ႕ အစိုးရတို႕အၾကား သေဘာတူညီ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ Groote Schuur Minute အရ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအၾကမ္းဖက္မွဳမ်ား အဆံုးသတ္ေရး၊ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေရးနဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရးကို ႏွစ္ဘက္စလံုးမွ အေလးအနက္ထား၍ ေဖာ္ေဆာင္ရန္၊ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစမည့္ အတားအဆီးမ်ားကို ႏွစ္ဘက္စလံုးမွရွင္းလင္းဖယ္ရွားရန္၊ယင္းသို႕ရွင္းလင္းဖယ္ရွားျပီးပါက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ဆက္ဆံေရးလမ္းေၾကာင္းမ်ားဖြင့္လွစ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားရန္နဲ႕ အစိုးရဘက္မွ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကျငာထားမွဳမ်ားအား ရုတ္သိမ္းေပးရန္ စတဲ့အခ်က္ေတြကို သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး အလုပ္အဖြဲ႕ (working group) တခုကို ထပ္မံဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါတယ္။

ဒီအလုပ္အဖြဲ႕ကေန ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအရ ျပည္ပမွာ ေနထိုင္ေနရသူမ်ား ျပည္ေတာ္ျပန္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားနဲ႕ သက္ဆိုင္ေသာconditionsမ်ားကိုအေသးစိတ္ေဖာ္ျပထားတဲ့အစီရင္ခံစာကို ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ ဒီအစီရင္ခံစာကိုဒုတိယအၾကိမ္သေဘာတူညီခ်က္ျဖစ္တဲ့PretoriaMinuteမွာ ႏွစ္ဘက္စလံုးကအတည္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါတြင္မကပဲ ေတာင္အာဖရိက လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ အျခားႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအပါအ၀င္ ျပည္သူလူထုအၾကားမွာ"ႏိုင္ငံတြင္းျဖစ္ပြားေနတဲ့ ျပႆနာ ေတြဟာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးျခင္း နည္းလမ္းတခုတည္းနဲ႕သာ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္" ဆိုတဲ့ အျမင္တရပ္ ထြန္းကားလာေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ဖို႕ ႏွစ္ဘက္စလံုးက သေဘာတူညီလက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။ Pretoria Minute အရ အစိုးရဘက္က ျပည္တြင္းလံုျခံဳေရးအက္ဥပေဒကို ျပဳျပင္ေရးဆြဲေရးနဲ႕ မင္ဒဲလားတို႕ဘက္က ေအအင္စီရဲ႕ လက္နက္ကိုင္လွဳပ္ရွားမွဳမ်ား ရပ္ဆိုင္းေရးတို႕ကိုလဲ သေဘာတူညီ ခဲ့ၾကပါတယ္။

မင္ဒဲလားလြတ္ေျမာက္ျပီးတႏွစ္အၾကာမွာအစိုးရဘက္ကApartheidlaws ေတြကို ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲဖ်က္သိမ္းမွဳေတြ ျပဳလုပ္မယ္လို႕ ေၾကျငာခဲ့ျပီး၊ (၁၉၉၁) ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ the Group Areas Act နဲ႕ the Population Registrations Act ေတြကို အျပီးအပိုင္ဖ်က္သိမ္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနဆဲကာလမွာ ႏွစ္ဘက္စလံုးဟာ အေပးအယူေတြ လုပ္ခဲ့ၾကသလို၊ တြန္းအားေတြလဲ အျပန္အလွန္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ပမာဆိုရရင္ မ်ဥ္းျပိဳင္ေျပးလမ္းေတြ ေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကရာကဆံုမွတ္တခုေပၚေရာက္ရွိဖို႕အတြက္ ႏွစ္ဘက္စလံုးက တစထက္တစ နီးကပ္ေအာင္ ေရြ႕လ်ားသြားၾကတဲ့ သ႑ာန္ျဖစ္ပါတယ္။

လူျဖဴအစိုးရဲ႕ ပါလီမန္ၾကီးကို ဖ်က္သိမ္းေပးရမယ္လို႕ မင္ဒဲလားတို႕က မေတာင္းဆိုခဲ့ပါဘူး။ သို႕ေပမယ့္ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြကို ပါလီမန္ကေန ျပင္ဆင္လာေအာင္၊ ဖ်က္သိမ္းလာေအာင္ ေစ့ေဆာ္ တြန္းအားေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးေရး၊ ျပည္ပေရာက္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ျခြင္းခ်က္မရွိ ျပည္ေတာ္ျပန္ခြင့္ရေရး ကိစၥရပ္ေတြမွာလဲ မင္ဒဲလားနဲ႕ အျခားအတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေတြဟာ စိတ္ရွည္ရွည္၊ ေသြးေအးေအးနဲ႕ ပညာသားပါပါ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းခဲ့ၾကရပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရးနဲ႕ ျပည္ပေရာက္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ျခြင္းခ်က္မရွိ ျပည္ေတာ္ျပန္ ခြင့္ရေရး ဆိုတာ အတိုက္အခံေတြဘက္က ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ပထမ ဦးစားေပးအေရးၾကီး ကိစၥျဖစ္သလို၊ အစိုးရဘက္က ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လဲ ပထမဦးစားေပး အေရးၾကီး ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္မ်ား၊ ဘ၀မ်ားကို ေလာင္းေၾကးထပ္ျပီး၊ ပဋိပကၡေတြမွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အတိုက္အခံေတြဘက္မွာလဲ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးကို ဒူးေထာက္အညံ့ခံေရးလို႕ ေတြ႕ျမင္ယူဆၾကသူေတြ ရွိႏိုင္သလို၊ အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္းမွာလဲ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးကို လက္မခံလိုတဲ့ ေခါင္းမာသူမ်ား (Hard-liners) ေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။

ဒီလို ေခါင္းမာသူေတြက ရန္သူသဖြယ္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား လႊတ္ေပးေရး၊ ျပည္ပေရာက္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအား ျခြင္းခ်က္မရွိ ျပည္ေတာ္ျပန္၀င္လာေရး စတာေတြကို အမုန္းတရား ေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ၊ လက္စားေခ်သံသရာကို ေၾကာက္ရြံ႕၍ျဖစ္ေစ၊ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ား အားလံုး ျပန္လည္ေပါင္းစည္းသြားျပီး ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚကို ျပန္လည္ တက္ေရာက္သြားမွာကို ေၾကာက္ရြံ႕၍ျဖစ္ေစ အသည္းအသန္ ကန္႕ကြက္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အခန္႕မသင့္ရင္ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးေရး လုပ္ေဆာင္လိုသူမ်ား (Soft-liners) ေတြကို အာဏာရဲ႕ ျပင္ပကို ေရာက္ရွိ သြားေအာင္ လုပ္ယူတတ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိုက္အခံေတြနဲ႕ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္စဥ္ကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ေဆာင္လိုသူမ်ားဟာ မိမိတို႕ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္းမွာတင္ ညွိႏွိဳင္းမွဳေတြ၊ အတြင္းစည္း တိုက္ပြဲေတြ လုပ္ရေလ့ရွိတဲ့ ျပႆနာၾကီးတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနေတြကို မင္ဒဲလားနဲ႕ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္မ်ားကလဲ သေဘာေပါက္ နားလည္ေပး ခဲ့ၾကပါတယ္။ဒါေပမယ့္တိက်ေသခ်ာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသတင္းစကားတခုကိုေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသားပဲ ေပးအပ္ထားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့"ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးေရးနဲ႕ ျပည္ပေရာက္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ျခြင္းခ်က္မရွိ ျပည္ေတာ္ျပန္၀င္ခြင့္ရွိေရး စတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကို ေျပလည္ေအာင္ မေျဖရွင္းႏိုင္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မွာမဟုတ္ေသးဘူး"ဆိုတဲ့ရွင္းလင္းျပတ္သားေသာ ႏိုင္ငံေရးသတင္းစကားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ခင္မမမ်ိဳး (၂၁၊ ၉၊ ၂၀၁၁)

No comments: