တေလာက ကၽြန္မဆီကို ၾသစၾတီးယားႏိုင္ငံက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အလည္ေရာက္လာပါတယ္။ သူ႕ကေရာင္စံုေဘာလံုးကေလးေတြ ထည့္ထားတဲ့ အိတ္ကေလးကို သားေလးအတြက္ လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ သားေလးကလဲ ထံုးစံအတိုင္း ခ်က္ခ်င္းယူေဆာ့ေတာ့တာပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႕ ေကာ္ဖီခါးခါးေလးကို စေတာ္ဘယ္ရီ cheesecake ေလးနဲ႕ တြဲဖက္စားျပီး စကားေကာင္းေနၾကရင္း၊ သူက အနားမွာ ကစားေနတဲ့ သားေလးဆီ ရုတ္ျခည္း ထသြားပါတယ္။ သားေလးေဘးမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း "ေဘာလံုးေလးေတြကို ဘာလို႕ခြဲျခားျပီး ကစားေနတာလဲ" လို႕ သူက ေမးပါတယ္။ သူေျပာေတာ့မွ ကၽြန္မလဲ သတိထားမိျပီး၊ သားေလးကစားေနတဲ့ ေဘာလံုးေလး ေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အ၀ါေရာင္ ေဘာလံုးေလးေတြက တစု၊ တျခား ေဘာလံုးေလးေတြက တစုနဲ႕ သီးျခားဆီ ပံုထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
သားေလးကေတာ့ မပီကလာ၊ ပီကလာ အသံကေလးနဲ႕ သူက "အ၀ါေရာင္ေဘာလံုးေတြကိုပဲ ၾကိဳက္လို႕၊ တျခားေဘာလံုးေတြကို ဖယ္ထုတ္ပစ္ေနတာ" လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူက ကၽြန္မဘက္လွည့္ျပီး "သားေလးရဲ႕ အၾကိဳက္ဆံုးအေရာင္က ဘာအေရာင္လဲ" လို႕ ေမးပါတယ္။ ကၽြန္မကလဲ "အနီနဲ႕ အ၀ါ" လို႕ ေျဖလိုက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အနီေရာင္နဲ႕ အ၀ါေရာင္ကားရုပ္မ်ားစြာကို သူက မ်က္လံုး ေ၀့ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။
ျပီးေတာ့မွ "သူၾကိဳက္တဲ့ အရာေတြကိုပဲ ပံ့ပိုးေပးေနရင္ မၾကိဳက္တဲ့အရာေတြကို လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး အားေလ်ာ့သြားမွာေပါ့" လို႕ ကၽြန္မကို ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္မလဲ သူေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ေခတၱျငိမ္သက္ျပီး၊ အေတြးစေလးေတြနဲ႕ မွင္သက္သြားမိ ပါတယ္။
ကၽြန္မ အသိျပန္၀င္လာခ်ိန္မွာ သူကေတာ့ သားေလးနဲ႕ တူတူ ထိုင္ျပီး ေဘာလံုးေလးေတြကို ေပါင္းစပ္ကစားဖို႕ တိုက္တြန္းေနခဲ့ပါျပီ။
ပန္းေရာင္၊ အျပာေရာင္၊ အစိမ္းေရာင္၊ အ၀ါေရာင္ ေဘာလံုးေလးေတြကိုကိုင္ျပီး ဘာလဲလို႕ ေမးပါတယ္။ သားေလးကလဲ ပန္းေရာင္ေဘာလံုး၊ အျပာေရာင္ေဘာလံုး၊ အစိမ္းေရာင္ေဘာလံုး၊ အ၀ါေရာင္ေဘာလံုး ဆိုျပီး ျပန္ေျဖပါတယ္။ အားလံုးမွာ ေဘာလံုးဆိုတာ တူတူပဲ မဟုတ္လားလို႕ သူက ဆက္ေမးပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ သားေလးရဲ႕ အၾကိဳက္ဆံုးေဘာလံုးအေရာင္ကို ေရြးခိုင္းပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အ၀ါေရာင္ ေဘာလံုးအစုထဲက ေဘာလံုးေလးတလံုးကို ေကာက္ယူျပီး တျခားအေရာင္ ေဘာလံုးတလံုးစီကိုလဲ ေရြးထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အ၀ါေရာင္ေဘာလံုးအစုေလးနဲ႕ ေရာင္စံုေဘာလံုး အစုေလးကို ယွဥ္ျပျပီး ဘယ္အရာက ပိုလွလဲလို႕ ေမးေတာ့ သားေလးက ေရာင္စံုေဘာလံုး အစုေလးကို လက္ညွိဳးထိုးျပပါတယ္။
ျပီးေတာ့မွ အၾကိဳက္ဆံုးအေရာင္ကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္၊ ဒီေဘာလံုးအိတ္ေလးထဲမွာက တျခားအေရာင္ေဘာလံုးေလးေတြလဲ ရွိတယ္ ဆိုတာေတြ၊ ကိုယ့္ၾကိဳက္တဲ့ ေဘာလံုးေလးေတြနဲ႕အတူ တျခားေဘာလံုးေလးေတြ အတူတြဲျပီး ထားရင္လဲ လွလွေလးရွိတတ္တယ္ဆိုတာေတြ၊ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ ေဘာလံုးေလးေတြကိုပဲ ခြဲထုတ္ျပီး သီးျခားမထားသင့္ဘူး ဆိုတာေတြကို ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႕ ရွင္းျပေနပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ အေရာင္ဆိုတာက အေပၚယံအလွဆင္ထားတာျဖစ္ျပီး၊ ေဘာလံုးဆိုတာက အတူတူပဲ ဆိုတာကို ရွင္းျပျပီး၊ ကၽြန္မရဲ႕ ကြန္ျပဴတာေလးကို သံုးခြင့္ေတာင္းပါတယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာ လူပံုေလးေတြကို ဦးထုပ္ေဆာင္းလိုက္၊ အ၀တ္အစားမ်ိဳးစံု ၀တ္ေပးလိုက္၊ အေရာင္မ်ိဳးစံု ခ်ယ္ေပးလိုက္ လုပ္လို႕ရတဲ့ ပရိုဂရမ္ေလးကို ဖြင့္ျပီး၊ သားေလးနဲ႕ တူတူ ကစားရင္း၊ အေရာင္ေတြဆိုတာ အေပၚယံဆိုတာကို သားေလးကို ေျပာျပေနခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မကေတာ့ သူနဲ႕ သားေလးကို ၾကည့္ျပီး၊ ဘာတခုမွ ၀င္မေျပာႏိုင္ခဲ့ပါ။ သားေလးက အနီေရာင္နဲ႕ အ၀ါေရာင္ေလးေတြ ၾကိဳက္တာကို သတိျပဳမိျပီး၊ ဘာအရုပ္ပဲ၀ယ္၀ယ္၊ အ၀ါေရာင္နဲ႕ အနီေရာင္အရုပ္ေလးေတြကိုပဲ လိုက္၀ယ္ေပးေနမိခဲ့တာဟာ ကြဲျပားမွဳေတြကိုပဲ မီးေမာင္းထိုးျပေနခဲ့ မိတာပါလားလို႕ ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးကို ၾကိဳက္တာေတြ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိေပမယ့္၊ တျခားအရာေတြကိုလဲ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာေအာင္၊ အေျခခံ တူညီမွဳေတြကို သတိျပဳမိလာေအာင္၊ ၾကိဳက္တာေတြကိုပဲ သီးျခားခြဲထုတ္ထားတာမဟုတ္ပဲ တျခားအရာေတြနဲ႕ ေပါင္းစည္းထားမွဳကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ အလွတရားကို ျမင္တတ္လာေအာင္ သင္ေပးဖို႕ ကၽြန္မ လံုး၀ သတိမမူမိခဲ့တာကိုလဲ ေနာင္တရသြားမိပါတယ္။
အဲဒီေန႕က သားေလးအတြက္ ဘ၀သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းေလး သင္ျပေပးခဲ့တာကို ေက်းဇူးတင္စကား ေသခ်ာေျပာမိပါတယ္။ သူက ကြဲျပားမွဳကို လက္ခံျပီး၊ ေပါင္းစည္းျခင္းအလွကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိလာဖို႕ လူၾကီးေတြက စျပီး ၾကိဳးစားပါမွ မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးႏိုင္မွာျဖစ္ေၾကာ
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ရဲ႕ ေရာင္စံုေဘာလံုးကေလးမ်ား သင္ခန္းစာေၾကာင့္ အခုဆိုရင္ သားေလးကေတာ့ အရုပ္ အေရာင္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ေပါင္းစပ္ျပီး ကစားတတ္သြားခဲ့ပါျပီ။ ကၽြန္မကေတာ့ ေပါင္းစည္းျခင္းရဲ႕ အလွတရားကို ျမင္တတ္သြားတဲ့ သားေလးအတြက္ ၾကည္ႏူးမိရင္း၊ ကြဲျပားျခားနားမွဳေတြကိုပဲ မီးေမာင္းထိုးမျပမိေအာင္လဲ သတိနဲ႕ ေရွာင္ရွားရင္း----------------
ခင္မမမ်ိဳး (၃၀၊ ၁၁၊ ၂၀၁၁)
No comments:
Post a Comment