အခုတေလာ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ဖိနပ္ထဲ ခဲဝင္ေနသလိုမ်ိဳး ခိုးလို ့ခုလုနဲ ့၊ ရာသီဥတုအေျပာင္းအလြဲေၾကာင့္လာ ဇရာဘဲေထာင္းလာလို ့လား၊ အျမင္ေတြေတာင္ အနီးအေဝး မမွန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ျပိ ုလုစဲစဲ ဖုရားစင္ေလးကို ျပင္ဆင္ဖို ့အဆင္မေျပလို ့ ဒုတ္တေခ်ာင္းနဲ ့ေထာက္ထားခဲ့ရတယ္ ။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အိမ္ကေခြးသရမ္းက ခေလးကိုလိုက္ကိုက္္ရင္းေထာက္ထားတဲ ့ေဒါက္ကိုဝင္တိုကမိ္လို ့ ဖုရားစင္ျပိ ုသြားျပီ ။
ျပႆနာမရွိ ၊ အသစ္ေဆာက္ေတ့ာမွာေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ ့ အိမ္ကသစ္တိုသစ္စနဲ ့ ဖုရားစင္ေလးတခုေတာ့ျဖစ္သြားတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာသလဲ ၂၃ႏွစ္ေပါ့ ေန ့စဥ္ဆြမ္းကပ္တိုင္း ဖုရားစင္ဘက္က အသံၾကားပါတယ္ေအာင္းေမ့တယ္ ၊ ဘယ္ႏွယ္ လက္နဲ ့ကိုင္ၾကည့္မွ စင္တခုလံုးျခစားျပီးျပီ ။ ဘယ္တတ္နိ ုင္မလဲဗ်ာ အဲဒီ ဖုရားစင္တခုလံုး လႊတ္ျပစ္ရေတာ့မွာေပါ့ ။
ေဆာက္ေနရတာမွၾကာဦးမယ္ တရုတ္ကလာတဲ့ဖုရားစင္ေတြ ေစ်းလဲခ်ိဳတယ္ လွလဲလွတယ္ ။
ကိုင္း ဒီလိုနဲ ့ဖုရားစင္လွလွေလး အိမ္ဦးခန္းမွာတင့္တယ္စြာေနရာယူသြားသည္ ။
သို ့ေသာ္ - -
ေန ့စဥ္ ဖုရားရွစ္ခိုးတိုင္း ခိုးလို ့ခုလုႏွင့္ တခုခုလိုေနသလိုလိုသတိျပဳမိသည္ ။
ဒီပန္းကနုတ္ မႏၱေလးပံုစံလည္းမဟုတ္ ၊ ျမန္မာလည္းမဆံ ၊
ေသေသျခာျခာ ျပဴးျပဲၾကည့္သည္ ။
ေဟာဒီကတိုးနယားရုတ္ ငါတို ့နဲ ့မဆိုင္ ၊
ဒီမွာ ဘူးသီးေၾကာ္ ပံုစံမ်ိဳးစာေတြ က ဘာကိုေျပာေနတာလဲ ။
ၾကာလာေတာ့ ကိုယ့္ ဖု၇ားစင္ ကိုယ္ မယံုခ်င္ေတာ့ ။
ဒီေတာ့ - ပထမ ဒါးဦးခၽြန္ႏွင့္ ေရွ ့မ်က္ႏွာစာေအာက္နားက ဘူးသီးေၾကာ္စာကို ကေလာ္ထုတ္သည္ ။
သံုး ေလး ေနရာ ပဲ့ ထြက္သြားသည္ ။ ကိစၥမရွိ ၊ အေပၚမွ အနေႏ ၱာ အနႏၵ ငါးပါး စာေရးကပ္လိုက္လွ်င္ ေျပာက္္သြားမည္ ။
ဒုတိယ တိုးနယားရုပ္ကို ကေလာ္ထုတ္သည္ ။
ဒါးဦးခၽြန္ႏွင့္္ ကလန္ ့သည္္ ၊
ဝက္အူလွည့္ႏွင့္ ေကာ္သည္္ ၊
လက္မႏွင့္ ခပ္နာနာေလးဖိထဲ့သည္္ ၊
ဂၽြတ္ ခနဲ အသံနဲ ့အတူ စင္တခုလံုး က်ိဳးေၾကသြားေတာ့သည္္ ။
က်ေနာ္ ဝမ္းနည္း ရမဲ့အစား ခိုးလိုးခြက္လက္ အားရပါးရေအာ္ရယ္ပါေတာ့သည္ ။
ေၾသာ္ - သစ္လဲ မဟုတ္ သံလဲမပါ ပလပ္စတစ္ကို ေရႊေရာင္သုပ္ အႏွစ္မပါ အေပၚယံအလွ
ေစ်းးခ်ိဳေတာ့မေပါ့ ။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဖုရားစင္တစင္ေတာ့ ေဆာက္ရလိမ့္မယ္ ၊ ဒီတခါပိုးမထိုးေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။
ခါးတမာ
No comments:
Post a Comment