၆၅ ႏွစ္ျပည့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ကဗ်ာ

အမိုးရဲ့စကား 

ကညာရြယ္ပ်ဳိလြန္ျပီး  ဆံျဖဴသြားက်ဳိး

တို႔- ျပည္ေထာင္စုရဲ့လြတ္လပ္ေရးေတာင္ ၆၅ ႏွစ္ထဲေရာက္
တဝုန္းဝုန္း တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ တို႔ ျပည္တြင္းစစ္မီးၾကီးက
ပ်ဳိကညာရြယ္လို အားေကာင္းလို႔ေမာင္းသန္ေနဆဲ....ဖိုးခြါးေရ။ ( လူေလးေရ )
စိတ္မခ်ရတဲ့အနာဂတ္မွာ
အမိုးတို႔ဘဝ အိပ့္မရတာလည္း ၾကာခဲ့ျပီေပါ့။
အမိုးအကာအစုတ္နဲ႔ စစ္ပုန္းစစ္ေရွာင္
အမိုးတို႔ရဲ့ဒုကၡ စဥ္းစားသာေတြးၾကည့္ေပေတာ့....ဖိုးခြါးေရ။ ( လူေလးေရ )
အမိုးမလိမ္ဘူး  က်ိန္ဆိုရင္ က်ိန္ျပပါ့မယ္
ငါးပိတစ္အိုးနဲ႔ စစ္မဲ့ဇုန္ဘဝမွာေနရရင္
အမိုးေသေပ်ာ္ပါျပီ....ဖိုးခြါးေရ။ ( လူေလးေရ )
အမိုးရဲ့ေျမး အမိုးရဲ့ေခြး
စစ္မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနဆဲမွာ
ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္နဲ႔ ေျပးရင္းလႊားရင္း
ထမင္းငတ္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြလည္း ၾကံဳခဲ့တယ္....ဖိုးခြါးေရ။ ( လူေလးေရ )
ဖိုးခြါးေရ ( လူေလးေရ ) သတင္းမၾကားရရင္ေနပါေစ
အစာအိမ္ေရာဂါရွိတဲ့ အမိုး
ထမင္းမစားရင္ ျပႆနာေတာ့ရွိတယ္....ဖိုးခြါး။ ( လူေလး )
က်ိန္စာသင့္ထားသလို ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့မီး
ႏွစ္ေပါင္းၾကာရွည္  အလွ်ံညီးညီးေတာက္ေလာင္ေနေတာ့
အမိုးတို႔ရြာအေၾကာင္း ေတြးမိေလတိုင္း မ်က္ရည္ဝိုင္းခဲ့ရတယ္....ဖိုးခြြါးေရ။ ( လူေလးေရ )
အမိုးရဲ့ေနာက္ဆံုးစကား ဖိုးခြါးတို႔ကို (လူေလးတို႔ကို) ေျပာခဲ့ပါရေစ...
ဒါ- တို႔ျပည္ ဒါ- တို႔ေျမ တို႔တေတြပိုင္တဲ့ေျမထဲ
လူမဆန္တဲ့ အာဏာရွင္အမ်ဳိးယုတ္ေတြကို
က်ဴပင္ခုတ္ က်ဴငုတ္မက်န္ အျမစ္ပါျဖိဳလွဲ
ျပည္ေထာင္စုကိုအသက္ေပးလို႔
တို႔တေတြရဲ့ ညီညႊတ္အားနဲ႔ စုေပါင္းကာကြယ္ၾကပါ....စို႔။
( အေမ့သား ) ကိုဗလိုင္ ( ဒိန္းမတ္ )

No comments: