ဒီတပတ္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းမွာ လူထုအံု႔ၾကြမႈနဲ႔ ဒီမုိကေရစီေျပာင္းလဲမႈ ဘယ္လိုဆက္ႏႊယ္မႈရွိ၊ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ဘယ္လို ပါဝင္လုပ္ေဆာင္သင့္သလဲဆိုတာကို ဦးသန္းလြင္ထြန္း က ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးဌာန က ျမန္မာ့အေရး သံုးသပ္သူ ေဒါက္တာဇာနည္ ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးထားပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ လစ္ဗ်ား (Libya) ႏိုင္ငံ အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ Moammar Gadhafi ေအာက္တိုဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔ကပဲ လက္နက္ကိုင္အံု႔ၾကြေတာ္လွန္သူမ်ားရဲ ႔ လက္ခ်က္နဲ႔ ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ့ပါသည္။ အာရပ္ေတာ္လွန္ေရး လိႈင္းတံပိုးနဲ႔အတူ တူးနီးရွား (Tunisia)၊ အီဂ်စ္ (Egypt) ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျပဳတ္က်ခဲ့ၿပီး အခု ဂဒါဖီရဲ ႔ အျဖစ္ကေတာ့ အဆိုးဆံုးပါ။ အာရွတိုက္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း လူထုအံု႔ၾကြမႈေတြ ျဖစ္လာမလားလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး အာဏာပိုင္ေတြကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ေနသူေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီအေျခအေနေတြ တူႏိုင္မလားဆိုတာကို ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးဌာနက ျမန္မာ့အေရးေလ့လာသံုးသပ္ေနသူ ေဒါက္တာဇာနည္ ကို က်ေနာ္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ကိုဇာနည္ ။ ။ နံပတ္တစ္ သင္ခန္းစာကေတာ့ ျပည္သူ႔ရဲ ႔ ေထာက္ခံမႈ၊ ျပည္သူ႔ရဲ ႔ ၾကည္ညိဳမႈ၊ ေလးစားမႈ မရွိဘဲနဲ႔။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ျပည္သူ႔ေမတၱာခံယူမႈ မရွိဘဲနဲ႔ အာဏာယူထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဗမာျပည္မွာျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားႏိုင္ငံမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႔မွာ ေၾကာက္လန္႔၊ က်ီးလန္႔စာစာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ လက္နက္အင္အားေတာင့္ေတာင့္ က်ီးလန္႔စာစာ ေနရတဲ့ဘဝက ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါကေတာ့ ရွင္းတယ္ - ဆဒမ္ဟူစိန္ (Saddam Hussein) ႀကိဳးစင္ေပးခံရတာကိုပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ေနာက္တခါ ဂဒါဖီ (Gaddafi)
ေခြးေသ၊ ဝက္ေသ ေသတဲ့ပံုစံမ်ဳိးပဲျဖစ္ျဖစ္ အာရွတိုက္မွာဆိုရင္ ပတ္ခ်ဳန္းဟီ (Park Chung Hee) ဆိုရင္ ၁၉၇၀ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ညစာ ထမင္းစားပြဲမွာ သူ အသတ္ခံရတယ္။ ဆူဟာတို (Suharto) ဆိုရင္လည္း အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံရတယ္။ ျပည္သူ႔ေမတၱာ ခံယူမႈ မရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ အထူးသျဖင့္ေတာ့ က်ီးလန္႔စာ ေနရတယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အခု ဒီအေျခအေနမွာ စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ သံုးသပ္လာၾကတာက အထူးသျဖင့္ အာရပ္ဖက္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒါက ႏွစ္ေပါင္းၾကာရွည္ အာဏာရွင္ေတြရဲ ႔ ဖိႏိွပ္မႈေအာက္မွာ ေနေနရတာကေန အေျပာင္းအလဲ တစံုတရာကို ေတာင့္တလာၿပီးေတာ့ ဖိႏိွပ္ခံရလို႔ အံု႔ၾကြလာတဲ့ လူထုအေနနဲ႔ အာဏာရွင္ေတြကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္တဲ့ အေနအထားအထိ တခ်ဳိ ႔ႏိုင္ငံေတြမွာ ေရာက္ခဲ့တယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ ႔ ကူညီအားေပးမႈေတြ၊ ျပင္ပေဘး ႏိုင္ငံေတြရဲ ႔ ကူညီမႈေတြလည္း ပါေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးေတြဟာ အာရွတိုက္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံလို ေျမာက္ကိုရီးယား လို ႏိုင္ငံမ်ဳိးေတြမွာ အလားတူျဖစ္လာႏိုင္မယ့္ အေနအထားေတြ ရွိသလား။
ကိုဇာနည္ ။ ။ က်ေနာ္ ထင္တာကေတာ့ လူထုထၾကြၿပီးေတာ့ ပုန္ကန္လို႔၊ လက္နက္ကိုင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္။ အႏုနည္းနဲ႔ ဂႏၵီ (Gandhi) ပံုစံမ်ဳိး၊ မာတင္လူသားကင္ (Martin Luther King) တုိ႔လို႔ ပံုစံမ်ဳိး၊ အႏုနည္းနဲ႔ အာဏာဖိဆန္ၿပီး။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာလည္း ရွိပါတယ္။ ဝံသာႏု ဂ်ီစီဘီေအ ေခတ္ထဲက စၿပီး ရွိခဲ့တာ - သပိတ္ေမွာက္တယ္ဆိုတာ။ အဲဒီလို အႏုနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈက ယိုးယြင္းပ်က္ဆီးၿပီး၊ မတရား ျပည္သူကို ဖိႏိွပ္ၿပီး ျပည္သူ႔စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပဘူး။ ႏိုင္ငံရဲ ႔ ဂုတ္ေသြးစုပ္တဲ့ အေနအထားေရာက္လာရင္ေတာ့ ဒါအၿမဲတမ္း အဲဒီအေျခအေနက ရွိတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သံဃာအေရးအခင္း ၂၀၀၇ မတုိင္ခင္ေလးမွာ ၾသဂုတ္၊ စက္တင္ဘာလမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုေဌးၾကြယ္ နဲ႔ တျခား ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြနဲ႔ တျခားေခါင္းေဆာင္ေတြေပါင္းၿပီးေတာ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ က်ေရးလုပ္ခဲ့တာရွိတယ္။ အဲဒါၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သံဃာေတာ္ေတြရဲ ႔ အေရးအခင္း ၂၀၀၇ မွာ လာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘယ္သူကမွ ပညာရွင္ေတြဆိုရင္ က်ေနာ္အပါအဝင္ David Steinberg, က်ေနာ္ ပညာရွင္ ၉၉.၉ ရာခိုင္ႏႈန္းက ဗမာျပည္မွာ လူထုအံု႔ၾကြမႈ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ သတ္မွတ္ထားၿပီးသာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ထပ္ျဖစ္တဲ့ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ လူထုထက္ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ ႀကိဳသိတဲ့အေနအထားကလႊဲလို႔ရွိရင္ တကယ္တမ္းမွာ က်ေနာ္တို႔မွာလည္း ဒိဗၺ စကၡဳဥာဏ္ မရွိေတာ့ အဲဒါကို ျဖစ္မလာ မျဖစ္ဘူးလားဆိုတာကို မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ဖို႔အေျခအေနရွိလာဆိုရင္ေတာ့ လံုးဝရွိတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို အသြင္ေျပာင္းၾကဖို႔ အေျခအေနေတြ ေစ့ေဆာ္လာၿပီဆိုရင္ တခ်ဳိ ႔ကေတာ့ ေအာက္ေျခလူတန္းစားကေန အံု႔ၾကြၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆိုလာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဖိႏိွပ္တဲ့ စနစ္ႀကီးတရပ္ ၿပိဳလဲၿပီး ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြပိုင္းက သေဘာေပါက္ နားလည္လာၿပီး လူထုေတြလည္း သိပ္မေက်နပ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တုိင္က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လိုလားပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အထက္ပိုင္းကေတာ့ သေဘာေပါက္ၿပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲေတြ စလုပ္လာတဲ့သေဘာ။ ဒီလို အေတြးအေခၚ ႏွစ္ရပ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ ႔ ပညာရွင္တရပ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဗမာႏိုင္ငံမွာ ေျပာင္းလဲမႈကို လိုေနပါၿပီဆိုတာကို သေဘာေပါက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲမႈေတြကို တျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနၿပီ။ အလားတူပဲ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုမႈေတြဘာေတြ လုပ္လာေနၿပီ။ တျဖည္းျဖည္းေပါ့။ အခုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ လူထုဆႏၵျပမႈေတြ လမ္းမေပၚထြက္ အံု႔ၾကြမႈေတြျဖစ္လာရင္ ဒီလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအရွိန္ကို ထိခိုက္သြားေစလိမ့္မယ္လို႔ေတာင္ ေတြးေခၚၿပီး ေျပာလာၾကတာရွိတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒါက္တာဇာနီအေနနဲ႔ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ကိုဇာနည္ ။ ။ ေအာက္ေျခက ဆႏၵျပတာ၊ ေအာက္ေျခက မေက်နပ္မႈ၊ ခံစားမႈေတြနဲ႔ အံု႔ၾကြလာလို႔ ေျပာင္းတာကတမ်ဳိး။ ေနာက္တခါ အထက္ကေန ဦးစီးဦးေဆာင္လုပ္ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ကိုေျပာင္းဖို႔ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ္ထင္တယ္ ideas ႏွစ္ခု။ အေတြးအေခၚႏွစ္ခုက တကယ္တမ္းၾကေတာ့ အဲဒီ ႏွစ္ခုကို ခြဲဖို႔ဆိုတာ ေရကို ဓါးနဲ႔ ခုတ္သလိုပဲ။ အဲဒီ ႏွစ္ခုက လံုးဝ ဆက္ႏႊယ္ေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအေနအထားမွာ ၾကည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ အခုေျပာေနတဲ့ သမၼတသိန္းစိန္တို႔၊ သူ႔အနားမွာရွိတဲ့ သူရေရႊမန္းတို႔ တျခားလူေတြ အကုန္လံုးက ထိပ္ပိုင္းကေန သမၼတရဲ ႔ အႀကံေပးဆိုတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြေျပာတာကိုလည္း နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ေနဇင္လတ္၊ ဦးကိုကိုလိႈင္ တုိ႔ေျပာတာကို နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက သူမ်ားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူတာက ဘာလဲဆိုေတာ့ လူႀကီးေတြကိုယ္တိုင္က တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းလာေအာင္ ေျပာင္းေနပါတယ္ဆိုတာ။ တကယ္တမ္းက အဲဒါက မွားတယ္။ အတိအက် မမွန္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဒီလူႀကီးေတြက တိုင္းျပည္မွာ အာဏာယူထားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြက ထိပ္ကေန ေျပာင္းဖို႔လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ တကယ္တမ္းၾကလို႔ရွိရင္ ေအာက္ကေန တက္လာတဲ့ ဖိအား။ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ ႔ စားဝတ္ေနေရး၊ ႏိုင္ငံေရး မေက်နပ္မႈေတြ ဒါေတြ။ အဲဒီ ဖိအားေတြကို ျပည္တြင္းဖိအားေတြကို တံု႔ျပန္တာျဖစ္တယ္။ အဲဒါမ်ဳိးၾကေတာ့ က်ေနာ္တို႔က Georgetown က David Steinberg တို႔ဘာတို႔ ေျပာတဲ့ဟာမ်ဳိးကို မွန္တယ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ လံုးဝလက္မခံဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေအာက္ကလာတဲ့ ဖိအားနဲ႔ အထက္ကေန တံု႔ျပန္မႈ အဲဒီႏွစ္ခုက အၿမဲတမ္း ဆက္ႏႊယ္ေနတယ္။ အဲဒါကို က်ေနာ္တုိ႔ ခြဲၾကည့္လိုက္ၿပီးတဲ့အခါၾကေတာ့ အထက္ကလူေတြ လုပ္ေနလို႔ ေအာက္ကလူေတြ ေခါင္းေလးငံုၿပီး ေနာက္ကေနၿပီး ဘယ္လိုေျပာမလဲ ေရွ ႔ကႏြားသြားတာကို ေနာက္ကေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္ပါဆိုတဲ့ ဗမာေရွးထံုးပံုစံနဲ႔ လုပ္ရင္ မွားမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျပည္သူက ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ ႔ idea နဲ႔ ငါတို႔က လူသားအစစ္အမွန္ ျဖစ္တဲ့ လူစိတ္နဲ႔ သြားေနတဲ့အခါမွာ ေရွးတုန္းကေျပာသလို အစိုးရဆိုတာ ဘဝရွင္မင္းတရားႀကီးက တိုင္းသူျပည္သားေတြအားလံုး၊ ျပည္သူျပည္သားေတြအားလံုးကို ေက်ာသားရင္သား မခြဲဘဲနဲ႔ဆိုၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ အေဖလိုလို၊ ပေထြးလိုလို အျမင္နဲ႔ ဆက္ဆံတယ္။ အဲဒီ စိတ္၊ အဲဒီ ေခါင္းေဆာင္မႈ model မ်ဳိးနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကသြားလို႔။ အဲဒါကို လိုက္လို႔မရဘူး။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆိုတာ ျပည္သူက ဦးေဆာင္တဲ့စနစ္။ အေရးႀကီးဆံုးက ဘာလဲဆိုေတာ့ Steinberg တို႔ တျခား ပညာရွင္ေတြဆိုတဲ့ ဗမာျပည္ရဲ ႔ အေရးကို ေလ့လာတဲ့လူေတြ အကုန္လံုးေျပာေနၾကတာ ဘာလဲဆိုေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး reform လုပ္တဲ့လူေတြ နားလည္းၾကည့္။ အဲဒီလုပ္တဲ့လူေတြကို ထပ္မတြန္းပါနဲ႔ ဖိအားမေပးပါနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အဲဒါဆိုရင္ hardliner ဆိုတဲ့ မေျပာင္းခ်င္တဲ့လူေတြရဲ ႔ လက္ထဲကို အာဏာျပန္ရသြားမယ္ဆိုတာ တကယ္တမ္း အဲဒါမွားတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ျပည္သူရဲ ႔ ဖိအားေၾကာင့္၊ ျပည္သူရဲ ႔ မေက်နပ္မႈေၾကာင့္ေတြမို႔ သူတုိ႔က ဒါကိုတံု႔ျပန္တာကို လိုအပ္တာက ျပည္သူက ပိုၿပီးထပ္တြန္းရမယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ကိုယ္လုပ္ရမယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ဒါေပမဲ့လည္း အဲဒီလို တြန္းတဲ့အခါမွာ တြန္းတဲ့ေနရာမွာ လမ္းမထြက္ ဆႏၵျပမႈေတြ ေပၚလာတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ရုန္းရင္ဆန္ခတ္မႈေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အေျခအေနက ပိုမဆိုးသြားႏိုင္ဘူးလား။
ကိုဇာနည္ ။ ။ က်ေနာ္ထင္တယ္ ဆႏၵျပတယ္ဆိုတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္။ ဆႏၵျပတယ္ဆိုတာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ေရာက္ေအာင္သြားေနတယ္။ အဲဒီ ဒီမုိကေရစီဘက္ကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ စသြားေနၿပီ။ ဦးတည္ထားရံုမကဘူး။ ဦးကိုကိုလိႈင္၊ ဦးေနဇင္လတ္ တို႔ ေျပာေနတာကို ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ရထားႀကီးက ဘူတာထဲက ထြက္သြားပါၿပီ။ သူတုိ႔ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိ စနစ္ႀကီးက ဒီမုိကေရစီဘက္ ေခါင္းတည္စသြားေနၿပီ။ သြားေနတဲ့အခါၾကရင္ က်ေနာ္တို႔ ဒီမုိကေရစီ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္ၾကမွ နကၡေဗဒပညာေတြနဲ႔ တြက္ၿပီးမွ ဒီမိုကေရစီရပါၿပီဆိုၿပီး ေၾကညာၿပီး စည္းေတြေမာင္းေတြနဲ႔ လုပ္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူး။ ဒီမုိကေရစီဘက္ကို စသြားၿပီးဆိုရင္ ဒီမုိကေရစီနည္းအရ ျပည္သူေတြကလည္း လိုက္ရမယ္။ ျပည္သူလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီမုိကေရစီနည္းထဲမွာ ဘာပါလဲဆိုရင္ ျပည္သူက လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ ဆႏၵျပပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အစိုးရ အေဆာက္အဦးေတြကို မီးရိႈ ႔မယ္၊ ရဲေတြကို ခဲနဲ႔ေပါက္မယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အၾကမ္းဖက္တဲ့လိုင္းကို ပါသြားမယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးပါဆို ဆႏၵျပတာမ်ဳိး။ ဒါမွမဟုတ္လုိ႔ရွိရင္ အလုပ္ျပဳတ္တာ မတရားလို႔ ဒါကို ဆႏၵျပမယ္။ ေနာက္တခါ လုပ္ခနည္းတာကို တိုးေပးဖို႔ ဆႏၵျပမယ္။ လုပ္ခြင့္ရေအာင္။ ေနာက္တခါ ျမစ္ေတြမွာ ဆည္ေတြမတရား ေဆာက္ၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္မယ့္ စီမံကိန္းေတြကို စိုးရိမ္လို႔ ဆႏၵျပမယ္။ ဒါေတြ ဆႏၵျပတယ္ဆိုတာက ဒီမုိကေရစီအစိုးရအေနနဲ႔ ဒါကို လက္မခံဘဲနဲ႔ လံုးဝမရဘူး။ က်ေနာ္ဆိုလိုတာက ဆႏၵျပတာက ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီ လိုလားတဲ့ အစိုးရဆိုလို႔ရွိရင္ ဆႏၵျပတာက ျပည္သူ႔ရဲ ႔ အခြင့္အေရး။ ဆႏၵျပသူကိုလည္း ရိုက္စရာလည္း မလိုဘူး။ အိပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သြားဖမ္းစရာလည္း မလိုဘူး။ ၅ (ည) နဲ႔ ေထာင္ခ်စရာလည္း မလိုဘူး။ အာဏာကို ျပည္သူ႔လက္ထဲမွာပဲ ရွိတဲ့ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို ႏိုင္ငံေရး အေဆာက္အအံုထဲမွာေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ့ တပ္မေတာ္ ပုဂိၢဳလ္ေတြရဲ ႔ ေခါင္းထဲကို မေရာက္မခ်င္း ဒီမိုကေရစီဘက္ကို သြားေနတယ္လို႔ ေျပာရမွာက အေတာ္ခက္ေနမယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အဲဒီေတာ့ ေဒါက္တာဇာနည္ရဲ ႔ သေဘာက လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔လို အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအေနနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ ညိွႏႈိင္းၿပီးေတာ့ ဒီမုိကေရစီ လမ္းဖက္ကို ေရာက္ေအာင္ ညိွႏိႈင္းယူ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔လည္း ကုိယ့္ရဲ ႔ ရပိုင္ခြင့္၊ အခြင့္အေရးေတြကိုသံုးၿပီး ဆႏၵျပစရာရွိတာျပ၊ လုပ္စရာရွိတာလုပ္။ ဒါေပမဲ့ စည္းကမ္းတက် လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို မီးေမွာင္ထိုးျပခ်င္တဲ့ သေဘာေပါ့။
ကိုဇာနည္ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ၁၉၄၆-၄၇ အဂၤလိပ္ျပန္ဝင္လာၿပီး လြတ္လပ္ေရး ညိွႏိႈင္း စၿပီး။ အဂၤလိပ္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရး စတင္ေဆြးေႏြးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ဦးသိန္းေဖျမင့္၊ သခင္စိုး တို႔ အကုန္ပါတယ္။ အားလံုးက အေစာပိုင္းမွာ ဒီဟာကို ေပါင္းၿပီး။ ဦးႏု တို႔ ဖဆပလေခတ္မွာ လုပ္တဲ့ဟာကို ၾကည့္ပါ။ လူေတြက ကိုယ့္အလုပ္ကို ကုိယ္လုပ္ေနၾကတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ဆိုၿပီး ဖြဲ႔ထားတဲ့တပ္လည္းရွိတယ္။ ေနာက္တခါ ဗမာျပည္ရဲ ႔ Burma Army ဆိုၿပီး ထပ္ေပၚလာတယ္။ ေနာက္တခါ သခင္သန္းထြန္းတို႔၊ သခင္စိုးတို႔ ကလည္း အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြကို စည္းရံုးတာေတြ ရွိေနတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကလည္း ဘုရင္ခံရဲ ႔ အတိုင္ပင္ခံ အဖြဲ႔ထဲမွာ ဝင္ၿပီးေတာ့ ဒုတိယ ဥကၠ႒အေနနဲ႔ ဝင္လုပ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တို႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က သမၼတဦးသိန္းစိန္ နဲ႔ ထိုင္စကားေျပာေနလို႔ က်န္တဲ့လူေတြက ၿငိမ္ေနရမယ္။ ကိုဇာဂနာ က ဘာလုပ္ေနလို႔ က်န္တဲ့လူေတြက ကိုဇာဂနာ ဆီက ေျပာတာက နားေထာင္ၿပီး နားစြန္႔ၿပီး သူေျပာသမွ်ကို အေနာက္က လိုက္လုပ္ပါဆိုတာ ဒါက ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီ ထိုက္တန္တဲ့ လူထုသေဘာမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သမွ်ကို ထိုင္ေစာင့္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္လုပ္မွ ေခါင္းေဆာင္ ေျခလွမ္းလွမ္းမွ ေနာက္ကလိုက္တယ္ဆိုတာ အဲဒါက ေနာက္လိုက္ျပည္သူ၊ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ တန္တဲ့ ျပည္သူမဟုတ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ေရာက္ဖို႔က ျပည္သူက ဒီမုိကေရစီစနစ္ အေတြးအေခၚမ်ဳိး၊ စဥ္းစားမႈမ်ဳိး မရွိဘဲနဲ႔ ေနတိုင္း အဲဒီလိုမ်ဳိး မလုပ္ဘဲနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ ဗဟာဗ်ဴဟာ ေလ့လာေရးဌာနက ျမန္မာ့အေရးသံုးသပ္သူ ေဒါက္တာဇာနည္ ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
Credit: VOA Burmese
No comments:
Post a Comment