အာရပ္​ေႏြဦး​ႏွင့္​ ျမန္မာျပည္

Published on October 21, 2011 by ေနသြင္္( ​ေဆာင္း​ပါး​ရွင္ David I Steinberg သည္ ​ေဂ်ာ့​ေတာင္း​တကၠသိုလ္၊​ အာရွ ​ေလ့​လာ ​ေရး​ဌာနက ပါ​ေမာကၡျဖစ္ၿပီး​၊​ ျမန္မာႏွင့္​ ​ေျမာက္ကိုရီး​ယား​အ​ေရး​ က်ြမ္း​က်င္္သူအျဖစ္ လူသိမ်ား​သည္) DVB မွယူသည္


အာရပ္ေႏြ​ဦး​လို့​ ​ေခၚတဲ့​ အ​ေရွ့​အလယ္ပိုင္း​က အာဏာရွင္ကို ဆန့္​က်င္တဲ့​ ​ေတာ္လွန္​ေရး​ေတြရဲ့​ ​ေအာင္ျမင္မႈ​ေတြ၊​ ရုန္ကန္း​ဆဲ ​ေတာ္လွန္​ေရး​ေတြဟာ အာရပ္ စကား​ေျပာတဲ့​ နိုင္ငံ​ေတြရဲ့​ အျပင္ဘက္ကိုလည္း​ ရိုက္ခတ္သြား​ပါတယ္။
အာရပ္​ေနြဦး​ ရဲ့​ ​ေတာ္လွန္​ေရး​ေတြ အား​လံုး​ကို ၾကည့္​မယ္ဆိုရင္ ​ေအာက္​ေျခက စလာတဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြပါပဲ၊​ ဆိုး​ရြား​တဲ့​ နိုင္ငံ​ေရး​နဲ့​ လူမႈ​ေရး​ အထိန္း​အခ်ုပ္​ေတြ၊​ စီး​ပြား​ေရး​မညီမ်ွမႈအ​ေပၚမွာ စိတ္ပ်က္​ေနတဲ့​ ျပည္သူလူထုဆီက​ေန စခဲ့​တဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြပါ။
အား​လံုး​ သိၾကတဲ့​အတိုင္း​ ဒီ​ေတာ္လွန္​ေရး​ေတြဟာ က်ူနီး​ရွား​နိုင္ငံက လမ္း​ေဘး​ ​ေဈး​သည္​ေလး​တ​ေယာက္က မိမိကိုယ္ကို ​ေသ​ေၾကာင္း​ၾကံရာ​ေန စခဲ့​ၿပီး​ နိုင္ငံ ၆ ခုဆီကို ပ်ံ့​ႏွံ့​သြား​ခဲ့​ပါတယ္။ အဲဒီနိုင္ငံ​ေတြမွာ စစ္မွန္တဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ၊​ အျပုသ​ေဘာ​ေဆာင္တဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြ ျဖစ္​ေတာ့​မယ္ဆိုတဲ့​ ​ေမ်ွာ္လင့္​ခ်က္​ေတြဟာ အဲဒီ​ေဒသက နိုင္ငံ​ေတြသာမက ကမၻာႀကီး​ရဲ့​ တျခား​အရပ္​ေတြဆီကို ကူး​စက္သြား​ခဲ့​ပါတယ္။ ဒီလႈပ္ရွား​မႈ​ေတြရဲ့​ အင္အား​ေတြအ​ေပၚမွာ အား​က်ၾကပါတယ္။
တခ်ိဳ့​က​ေတာ့ ​ ဒီအာဏာရွင္​ေတြကို ​ေတာ္လွန္တဲ့​ ဒီမိုက​ေရစီလွိဳင္း​ေတြဟာ အ​ေရွ့​အလယ္ပိုင္း​ ​ေဒသက​ေန နယ္​ေက်ာ္ၿပီး​ တျခား​အာဏာရွင္နိုင္ငံ​ေတြကိုလည္း​ ရိုက္ခတ္​ေတာ့​မယ္ဆိုတဲ့​ စဉ္း​စား​ခ်က္​ေတြလည္း​ ရွိလာၾကပါတယ္။ ျမန္မာနဲ့​ ​ေျမာက္ကိုရီး​ယား​ဆိုရင္ မီဒီယာ​ေတြမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန့္​ျပန့္​ ​ေဖာ္ျပခံရတဲ့​ နိုင္ငံ​ေတြပါ။
ဒီႏွစ္​ေႏြမွာ ျမန္မာျပည္ကို အလည္အပတ္သြား​တဲ့​ ထင္ရွား​တဲ့​ အ​ေမရိကန္ တ​ေယာက္က အာရပ္​ေႏြဦး​ဟာ ျမန္မာျပည္ကိုလည္း​ ရိုက္ခတ္မယ္လို့​ မွတ္ခ်က္ ​ေပး​ပါတယ္။ ဒါ​ေပမယ့္​ သူ့​အျမင္ဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ့​ ထူး​ျခား​ခ်က္ကို လ်စ္လ်ူရႈထား​ပါတယ္။ အဲဒါက​ေတာ့​ ျမန္မာျပည္မွာ ​ေအာက္​ေျခကစတဲ့​ ​ေတာ္လွန္​ေရး​ေတြ လတ္တ​ေလာမွာ ျဖစ္နိုင္​ေခ် မရွိဘူး​ဆိုတာပါပဲ။
ေတာ္​ေတာ္မ်ား ​မ်ား​ေမ်ွာ္လင့္​ထား​တာက အစိုး​ရသစ္​ေခၚ​ေခၚ၊​ စစ္တပ္က ထိန္း​ခ်ုပ္ထား​တဲ့​ လက္ရွိ အစိုး​ရလက္ထက္မွာ သိသာတဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြ မ​ေပၚ​ေပါက္နိုင္ဘူး​ ဆိုတာပါပဲ။ အစိုး​ရသစ္ ဆိုတာကလည္း​ စည္း​ကမ္း​ျပည့္​ဝ​ေသာ ဒီမိုက​ေရစီအတြက္ ဆိုၿပီး​ အျပစ္အနာ​ေတြ ျပည့္္​ေနတဲ့​ ​ေရြး​ေကာက္ပြဲနဲ့​ ပံုပ်က္ပန္း​ပ်က္ ဖန္တီး​ထား​တဲ့​ အဖြဲ့​ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ​ေပမယ့္​ အဲဒီအစိုး​ရလက္ထက္မွာ အ​ေရး​ႀကီး​တဲ့​၊​ အ​ေပါင္း​လကၡဏာ ​ေဆာင္တဲ့​ တိုး​တက္မႈတခ်ိဳ့​ ​ေတြ႕​လာရသလို ​ေနာက္ထပ္ လုပ္မယ္လို့​ ကတိ​ေပး​ထား​တာ​ေတြလည္း​ ရွိလာပါတယ္။
ဒီလို အ​ေပါင္း​လကၡဏာ​ေတြ ရွိလာတယ္ဆို​ေပမယ့္​ အ​ေရး​ႀကီး​တဲ့​ အာဏာ ဘယ္မွာရွိ​ေနသလဲ ဆိုတဲ့​ အခ်က္ကို​ေတာ့​ ဖံုး​ဖိထား​လို့​ မရပါဘူး​။ စစ္တပ္က သူတို့​ အာဏာတည္ၿမဲ​ေရး​ အစီအမံ​ေတြနဲ့​ ဖြဲ့​စည္း​ပံုအသစ္ကို ​ေရး​ဆြဲခဲ့​ပါတယ္။ ဒါ​ေပမယ့္​ အရပ္သား​ ပံုစံ၊​ တစံုတရာ အမ်ား​ဆႏၵကို အ​ေျခခံတဲ့​စနစ္၊​ အမ်ား​ဆႏၵကို တာဝန္ခံတဲ့​ စနစ္လို့​ ​ေျပာလို့​ေတာ့​ ရပါတယ္။
အာရပ္​ေႏြဦး​ နဲ့​ မတူတာက ျမန္မာျပည္က အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြဟာ အထက္က လာတဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြ ျဖစ္ဖို့​မ်ား​ပါတယ္။ အရပ္ဝတ္လဲထား​တဲ့​ စစ္​ေခါင္း​ေဆာင္တစုဟာ အာဏာကို ဆက္ထိန္း​ထား​ဖို့​ဆိုရင္၊​ စီး​ပြား​ေရး​၊​ လူမႈ​ေရး​မွာ တစံုတရာ လြတ္လပ္ခြင့္​ေပး​ရမယ္၊​ နိုင္ငံ​ေရး​မွာလည္း​ ျပည္သူ့​ဆႏၵ အ​ေပၚမွာ အ​ေျခခံတဲ့​ပံုစံမ်ိဳး​အတိုင္း​အတာတခုအထိ ​ေခတ္မီ​ေအာင္လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို ​ေနာက္က်မွ သိလာပံုရပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ​ေအာက္​ေျခက စတဲ့​ေတာ္လွန္​ေရး​ေတြ ​ေပၚ​ေပါက္ခဲ့​ဖူး​ပါတယ္။ ၁၉၈၈ လူထု​ေတာ္လွန္​ေရး​ဆိုရင္ တပါတီ ဆိုရွယ္လစ္စစ္တပ္ ႀကီး​စိုး​တဲ့​ အစိုး​ရကို ဆန့္​က်င္ခဲ့​ေပမယ့္​ ​ေနာက္ထပ္ စစ္တပ္အာဏာသိမ္း​မႈတခုမွာ အဆံုး​သတ္ခဲ့​ရ ပါတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ​ေရႊဝါ​ေရာင္​ေတာ္လွန္​ေရး​ ဆိုရင္လည္း​ အစပိုင္း​မွာ ဘုန္း​ေတာ္ႀကီး​ေတြ ဦး​ေဆာင္ခဲ့​ၿပီး​၊​ က်ယ္ျပန့္​ၿပီး​ အ​ေရး​ပါတဲ့​ ဆႏၵျပမႈ​ေတြပါပဲ၊​ ​ေတာ္လွန္​ေရး​လို့​ေတာ့​ မ​ေခၚနိုင္ပါဘူး​။ ဒီလႈပ္ရွား​မႈဟာလည္း​ နိုင္ငံ​ေရး​ လႈပ္ရွား​မႈ အသြင္​ေဆာင္လာတဲ့​အခါမွာ ရက္ရက္စက္စက္ ဖိႏွိပ္ၿဖိုခြင္း​တာ ခံလိုက္ရပါတယ္။
သမိုင္း​ ေၾကာင္း​ ျပန္​ေကာက္ရရင္ ​ေခတ္သစ္မွာ အ​ေရွ့​အာရွ​ေဒသက ဒီမိုက​ေရစီ ဆိုတာ ​ေအာက္​ေျခက​ေန စတဲ့​ လူထု လႈပ္ရွား​မႈ​ေတြက​ေန ​ေပၚ​ေပါက္လာတာက မ်ား​ပါတယ္။ ဥပမာဆိုရင္ ဖိလစ္ပိုင္မွာ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ လူထုစြမ္း​အား​ လႈပ္ရွား​မႈနဲ့​ ဖာဒီနန္ မား​ကို့​စ္ကို ျဖုတ္ခ်ခဲ့​ပါတယ္။
ေတာင္ကိုရီး​ ယား​မွာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ၿငိမ္း​ခ်မ္း​စြာဆႏၵျပမႈ​ေတြနဲ့​ အာဏာရွင္ ခ်န္ဒူး​ဝမ္ အစိုး​ရကို ျဖုတ္ခ်ခဲ့​ပါတယ္။ ထိုင္း​မွာဆိုရင္လည္း​ စစ္တပ္ကို ဆန့္​က်င္တဲ့​ ဆႏၵျပမႈ​ေတြ အႀကိမ္ ​ေပါင္း​မ်ား​စြာ ျဖစ္ခဲ့​ပါတယ္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ အင္ဒိုနီး​ရွား​မွာ ဆူဟာတိုကို ျဖုတ္ခ်ခဲ့​တာလည္း​ ​ေအာက္​ေျခက​ေန စလာတဲ့​ လူထုလႈပ္ရွား​မႈ​ေတြပါပဲ။
ထိုင္ဝမ္ သမၼတ​ေဂ်ာင္ဂ်င္ဂြာ တ​ေယာက္ပဲ သူ့​အစိုး​ရကို အသက္ဆက္ရွင္​ေအာင္ ထိန္း​ထား​နိုင္ၿပီး​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြ လုပ္ဖို့​ လိုတယ္၊​ လုပ္ရမယ့္​ အခ်ိန္​ေရာက္ၿပီး​ ဆိုတာကို အသိအမွတ္ျပုခဲ့​၊​ နိုင္ငံ​ေရး​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြကို အထက္က​ေန ​ေအာက္ကို ခ်​ေပး​တဲ့​ ပံုစံမ်ိဳး​နဲ့​ လုပ္​ေဆာင္ခဲ့​ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က ျဖစ္နိုင္တဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြ အ​ေပၚမွာလည္း​ ​ေတာ္​ေတာ္မ်ား​မ်ား​က မ​ေမ်ွာ္လင့္​ခဲ့​သ​ေလာက္ပါပဲ။ ျပည္တြင္း​က လူ​ေတြက​ေတာ့​ ဆိုး​ရြား​လွတဲ့​ တိုင္း​ျပည္မွာ ျဖစ္နိုင္​ေခ်ရွိတဲ့​ နိုင္ငံ​ေရး​နဲ့​ စီး​ပြား​ေရး​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြကို ျဖည္း​ျဖည္း​ခ်င္း​ျဖစ္လာဖို့​ ​ေစာင့္​ရမယ္လို့​ ယူဆလာပံုရပါတယ္။
အစိုး​ရက စီး​ပြား​ေရး​ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြကို လုပ္ဖို့​ ျပင္​ေနပါတယ္။ တိုင္း​ျပည္ဆင္း​ရဲတာကို ရာစုႏွစ္ဝက္ၾကာမွ ပထမဆံုး​အႀကိမ္အျဖစ္ တရား​ဝင္ ဝန္ခံလာပါတယ္။ အဂတိ လိုက္စား​မႈကို ျပႆနာတရပ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပုလာပါတယ္။
လူ့​အခြင့္​အ​ ေရး​ကိစၥ​ေတြ ​ေဆြး​ေနြး​လာပါတယ္။ လူနည္း​စု​ေတြရဲ့​ အ​ေရး​အရာ​ေတြကို နည္း​နည္း​ပါး​ပါး​ ​ေျပာလို့​ဆိုလို့​ ရလာပါတယ္။ ဆင္ဆာျဖတ္တာ​ေတြလည္း​ ​ေလ်ွာ့​လာပါတယ္။ အလုပ္သမား​သမဂၢ​ေတြ ဖြဲ့​စည္း​ခြင့္​ ျပုလာပါတယ္။ ျပည္သူ​ေတြ လက္မခံတဲ့​ တရုတ္ရဲ့​ ဧရာမ စီမံကိန္း​ႀကီး​ကိုလည္း​ သမၼတက ဆိုင္း​ငံ့​ လိုက္ပါတယ္။ နိုင္ငံ​ေရး​ အက်ဉ္း​သား​ ဆိုတာ မရွိပါဘူး​လို့​ တ​ေလ်ွာက္လံုး​ ​ေျပာလာရာက​ေန တခ်ိဳ့​ကို လႊတ္​ေပး​လိ္ဳက္ပါတယ္။ ျပည္ပ​ေရာက္ ျမန္မာ​ေတြကို ျပန္လာဖို့​ ဖိတ္​ေခၚပါတယ္။ တခ်ိဳ့​လည္း​ မရဲတရဲနဲ့​ ျပန္သြား​ေနတာလည္း​ ရွိပါတယ္။
ဒါ​ေပမယ့္​ ဒီအ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြဟာ အၾကမ္း​ေတာ့​မခံပါဘူး​၊​ အ​ေၾကာင္း​က​ေတာ့​ ဒီအ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြ​ေၾကာင့္​ ထိပ္ပိုင္း​ စစ္အရာရွိ​ေတြ၊​ သူတို့​ အ​ေပါင္း​ပါ​ေတြ အပါအဝင္ ​ေတာ္​ေတာ္မ်ား​မ်ား​ကို ထိခိုက္လို့​ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူ​ေတြက​ေတာ့​ လမ္း​ေဟာင္း​အတိုင္း​ လိုက္ဖို့​ပဲ ပိုသ​ေဘာ ​ေတြ႕​ၾကပါတယ္။
ဒါ​ေၾကာင့္​ ျမန္မာျပည္အ​ေျခအ​ေနက စိုး​ရိမ္မယ္ဆို စိုး​ရိမ္စရာ​ေတြ​ေတာ့​ ရွိပါတယ္။ အစိုး​ရအဖြဲ့​သစ္က သက္တမ္း​နု​ေသး​၊​ မ​ေရမရာ အ​ေျခအ​ေနမွာပဲ ျပုျပင္​ေျပာင္း​လဲပါမယ္လို့​ ​ေျပာထား​တာ​ေတြကို အ​ေကာင္အထည္ ​ေဖာ္ရမွာ​ေတြလည္း​ ရွိ​ေနပါတယ္။ ျပည္သူ​ေတြက​ေတာ့​ စစ္တပ္က ထိန္း​ခ်ုပ္ထား​တဲ့​ လမ္း​ေၾကာင္း​နဲ့​ျဖစ္ျဖစ္ သူတို့​အတြက္ အနာဂတ္ရွိ မလား​၊​ မရွိဘူး​လား​ဆိုတာကို စဉ္း​စား​ၾကတာပါပဲ။ ဒါ​ေပမယ့္​ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္က​ေတာ့​ မ​ေသခ်ာပါဘူး​၊​ အကယ္၍ အ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြ တကယ္လုပ္လာၿပီး​၊​ ျပည္သူ​ေတြရဲ့​ ဘဝ​ေတြ တိုး​တက္လာတယ္ ဆိုရင္​ေတာင္မွ အဆံုး​အျဖတ္ အာဏာဟာ စစ္တပ္ဆီမွာ ​ေသခ်ာတဲ့​ အခ်ိန္ကာလတခုထိ ရွိ​ေနပါဦး​မယ္။ ဒါ​ေပမယ့္​ တျခား​ နိုင္ငံ​ေတြကို ၾကည့္​မယ္ဆိုရင္လည္း​ ျပည္သူ​ေတြ ဘဝ တိုး​တက္ ​ေကာင္း​မြန္ဖို့​ ​ေရမ​ေရာတဲ့​ ဒီမိုက​ေရစီ စစ္စစ္ႀကီး​ မလိုပါဘူး​။ ျမန္မာျပည္အတြက္ မ​ေဝး​ေတာ့​တဲ့​ အနာဂတ္ ရည္မွန္း​ခ်က္ဟာလည္း​ ဒီအတိုင္း​ပဲ လက္​ေတြ႕​ျဖစ္လာဖို့​ မ်ား​ပါတယ္။
ဒါ​ေၾကာင့္​ ျပင္ပကမၻာအ​ေနနဲ့​ ဒီအ​ေျပာင္း​အလဲ​ေတြအ​ေပၚမွာ ထင္​ေယာင္ ထင္မွား​နဲ့​ အလြန္အက်ြံ ​ေမ်ွာ္လင့္​ခ်က္​ေတြ ကင္း​ကင္း​နဲ့​ ဆက္ၿပီး​ တြန္း​အား​ေပး​သင့္​ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆီရီး​ယား​တို့​၊​ ရီမင္တို့​မွာလိုမ်ိဳး​ စိတ္မ​ေကာင္း​စရာ ​ေသၾကရမယ့္​ အ​ေျခအ​ေနမ်ိဳး​ မျဖစ္​ေအာင္ ​ေရွာင္သင့္​ပါတယ္။ အခု​ေလာက္ဆိုရင္ ျမန္မာစစ္တပ္ကလည္း​ အ​ေရွ့​အလယ္ပိုင္း​က သင္ခန္း​စာ​ေတြကို နား​လည္​ေန​ေလာက္ပါၿပီ။ အဲဒီက​ေတာ့​ အစိုး​ရက အ​ေျပာင္း​အလဲကို မလုပ္ရင္ ျပည္သူ​ေတြက အ​ေျပာင္း​အလဲကို သူတို့​ဖာသာ အတင္း​လုပ္ယူၾကမယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အမ်ား​က ဆႏၵရွိတဲ့​ ​ေတာ္လွန္​ေရး​ပံုစံနဲ့​ မဟုတ္ရင္​ေတာင္ အ​ေပါင္း​လကၡဏာ ​ေဆာင္တဲ့​ အ​ေျပာင္း​အလဲ ျဖစ္​ေအာင္ ျပည္သူ​ေတြက သူတို့​ဘာသာ ဖန္တီး​ယူၾကမွာ ​ေသခ်ာပါတယ္။
(www.atimes.com မွာ ​ေဖာ္ျပခဲ့​သည့္​ The Arab Spring and Myanmar ​ေဆာင္း​ပါကို ဆီ​ေလ်ာ္​ေအာင္ ဘာသာျပန္ပါသည္)